Παρακολουθώ όλους τους φίλους μου με διαβήτη που τον έχουν κάνει σαν παιχνίδι πλέον. Φαίνεται ότι το κατέχουν. Έχουν gadgets και άλλα τεχνολογικά μαραφέτια, ξέρουν πως να τα χρησιμοποιούν σωστά. Οι γραμμές στα γραφήματα των επιπέδων γλυκόζης τους είναι απίστευτα επίπεδες και σταθερές. Δεν είμαι σίγουρη αν όντως το κατέχουν ή απλά κάνουν ένα post με σερί καλών ημερών. Νιώθω λιγάκι αποτυχημένη καθώς μετράω κάθε λίγες ώρες και βλέπω το τρενάκι του τρόμου που πηγαίνει πάνω-κάτω στα γραφήματα μου. Μετά από 21 χρόνια, γιατί είμαι τόσο κακή στη διαχείριση του διαβήτη μου;
Θέλω να φωνάξω: “Φτάνει πια! Δεν είμαι καλή σε αυτή τη συνεχή φροντίδα του εαυτού μου. Λυπάμαι διαβήτη θα πρέπει να προχωρήσεις μόνος σου (θα ήθελα!)”. Ίσως να τα έχω φτύσει. Ίσως να είναι αυτή η περίοδος που διανύουμε και ο κόσμος της τρέλας, της λιανικής που έργάζομαι να συμβάλλει στην αφόρητη πίεση. Για να είμαι δίκαιη, η γλυκοζυλιωμένη μου δεν είναι σε άθλια κατάσταση. Έχει φτάσει και σε πολύ χειρότερα επίπεδα ανά τα χρόνια, αλλά ποτέ δεν ήταν εκεί που ήθελα. Δεν είναι τόσο αψεγάδιαστη, όσο άλλων στην online διαβητική κοινότητα που βρίσκομαι.
Σίγουρα, το κάνω να φαίνεται εύκολο. Ένας φίλος με διαβήτη μου είπε τις προάλλες: “Σίγουρα δεν έχεις αυτό το πρόβλημα”, καθώς μου εξηγούσε τις δυσκολίες του, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλοί από εμάς παλεύουμε με τον διαβήτη. Δεν είμαστε μόνοι, παρά τις αψεγάδιαστες εικόνες στα social media. Είναι μάλλον επειδή είναι συνεχής εργασία σε εξέλιξη. Δεν σταματάς ποτέ να προσπαθείς. Απλά τα πας καλά σε μια εξέταση γλυκοζυλιωμένης και μετά ίσως να παραπαίεις, μετά τα πας τέλεια πάλι και στη συνέχεια ίσως να δεις και άλλη πτώση. Είναι ένας πολύ απογοητευτικός κύκλος.
Αυτό υποτίθεται ότι δεν θα ήταν ένα μεμψίμοιρο κείμενο, αλλά ένα ειλικρινές. Απλά πρέπει να τα πάω καλύτερα. Ο διαβήτης δεν προχωράει μόνος του. Ξέρω τι πρέπει να κάνω για να είμαι πιο κοντά στους στόχους που έχω θέσει. Περιλαμβάνει αυτά τα βήματα:
- Πρέπει να μετριέμαι σαν τρελή. Πρέπει να αγαπήσω το κλικ του μετρητή όταν τρυπάει το δάχτυλο και να χρησιμοποιήσω τον αριθμό για να διορθώσω, όχι για να νιώθω πιο αγχωμένη και να κατηγορώ τον εαυτό μου.
- Πρέπει να εξασκούμαι συνεχώς και να μην παραλείπω μέρες.
- Πρέπει να προσέχω τι τρώω αυτές τις μέρες, παρόλο που όλα τα καλοκαιρινά φαγητά είναι γευστικά και τρώγονται για λίγο καιρό. Δεν θέλω να ξυπνήσω τον Γενάρη με τα 10 κιλά που είχα χάσει, να βρίσκονται πίσω στο σώμα μου.
- Πρέπει να κλέισω το ραντεβού με τον ενδοκρινολόγο, το οποίο αναβάλλω συνεχώς. Πρέπει να κλείσω πολλά ραντεβού. Απλά με κενά διαστήματα μεταξύ τους. Μάλλον θα πάρω άδεια μερικές μέρες για να τα κάνω, ώστε να μην πιέζομαι με τη δουλειά και τα ραντεβού στα ρεπό μου.
- Πρέπει να επαινέσω λίγο τον εαυτό μου. Σοβαρά, πρέπει να πάρω έναν πίνακα και να σημειώνω κάτι καλό που έκανα κάθε μέρα της εβδομάδας για να θυμίζω στον εαυτό μου πόσο σκληρά δουλεύω.
Ελπίζω να είστε καλά αυτές τις μέρες των διακοπών. Ελπίζω να έχετε όλοι απίστευτες τιμές και τα γραφήματα σας να είναι στην εντέλεια. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη για εσάς που τα πάτε τόσο καλά με τη διαχείριση του διαβήτη σας. Ξέρω ότι έχετε όμως και κακές μέρες. Ίσως απλά να μην τις μοιράζεστε. Ξέρω ότι κατά βάθος ο διαβήτης δεν είναι εύκολος για κανέναν από εμάς. Απλά εύχομαι να ήμουν καλύτερη σε αυτό.
