1. Η λέξη “διαβήτης” είναι ελληνική και σημαίνει “σιφόνι”. Προήλθε με αφορμή την άφθονη ούρηση που είναι σύμπτωμα που προκύπτει από τον αδιαχείριστο διαβήτη. Η λέξη “σακχαρώδης” ή στα λατινικά “mellitus” σημαίνει “μέλι” ή “γλυκός” και προστέθηκε όταν οι γιατροί ανακάλυψαν πως τα ούρα των διαβητικών αρθρώπων ήταν γλυκά λόγω γλυκόζης
2. Ο William Cullen ( 1710 – 1790), καθηγητής χημείας και ιατρικής στη Σκωτία είναι αυτός που πρόσθεσε τελικά τον όρο “σακχαρώδης” στον όρο “διαβήτης”.
3. Η παλαιότερη καταγεγραμμένη αναφορά της νόσου που μπορεί να αναγνωριστεί ως διαβήτης, βρέθηκε στον πάπυρο Έμπερς, τον αρχαιότερο ιατρικό Αιγυπτιακό πάπυρο. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αναφορές σε διάφορες “προσμίξεις” που μπορούν να “απομακρύνουν τα συχνά ούρα”.
4. Το όνομα “διαβήτης” αποδίδεται στον διάσημο Έλληνα γιατρό Αρεταίο τον Καππαδόκη ο οποίος έζησε τον πρώτο αιώνα Μ.Χ. Πίστευε πως ο διαβήτης είναι αποτέλεσμα δαγκώματος φιδιού.
5. Το 1889, ο Oskar Minkowski (1858-191931) ανακάλυψε τη σύνδεση μεταξή διαβήτη και παγκρέατος όταν ένας σκύλος που του είχε αφαιρέσει το πάγκρεας ανέπτυξε τη νόσο.
6. Η ινσουλίνη επινοήθηκε από το λατινικό “insula” που σημαίνει “νησί”, λόγω του ότι η ορμόνη ινσουλίνη εκκρίνεται από τα καλούμενα νησίδια του Langerhans που βρίσκονται στο πάγκρεας.
7. Πριν την ανακάλυψη της ινσουλίνης, οι χειρουργοί σπάνια χειρουργούσαν διαβητικούς ασθενείς με γάγγραινα, γιατί οι ασθενείς σπάνια θεραπεύονταν και συνήθως πέθαιναν. Κατά περίπτωση, κάποιο κομμάτι γάγγραινας θα “αυτο-ακρωτηριαζόταν”, δηλαδή θα ξεραινόταν και θα έπεφτε.
8. Πριν την ανακάλυψη της ινσουλίνης, οι γιατροί συχνά επέβαλαν στους ασθενείς δίαιτες πείνας, προτείνόντας να καταναλώνουν αποκλειστικά και μόνο κάποιες τροφές, όπως βρώμη.
9. Ο διαβήτης έχει παρατηρηθεί, εκτός από τους σκύλους, στα άλογα, στα κουνάβια και στους σκίουρους. Σε περιβάλλοντα που τα ζώα τρέφονται ελεύθερα, έχει παρατηρηθεί στα δελφίνια, στις αλεπούδες και μια φορά σε… ιπποπόταμο!
GlykouliGr
