Η διαβεβαίωση προέρχεται από το μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) Γρηγόρη Λεοντόπουλο, με τον οποίον συνομίλησε το glykouli.gr:
Με πολύ καλές προθέσεις και διάθεση για συνεννόηση προσήλθε χθες το πρωί το προεδρείο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) στην έκτακτη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ Σωτήρη Μπερσίμη, σε μία προσπάθεια να διευθετηθεί προς όφελος και των διαβητικών ασθενών το θέμα της πίστωσης στην χορήγηση των αναλωσίμων υλικών του διαβήτη, την οποία έχουν διακόψει από την 1η Αυγούστου οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι Αττικής (ΦΣΑ), Αχαϊας (ΦΣΑχ) και Πέλλας (ΦΣΠ).
Όμως, τα πράγματα φαίνεται ότι δεν είναι τόσο απλά, ώστε να καθίσταται δυνατόν να διευθετηθούν με καλή διάθεση και υπέροχες προθέσεις…
Κι αυτό, γιατί την καλή προδιάθεση του ΠΦΣ φαίνεται ότι “μπλοκάρει” απολύτως η “σκληρή” στάση την οποίαν τηρεί ο ΦΣΑ και, ιδιαιτέρως, ο πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Λουράντος, ο οποίος, χαρακτηριστικά, δεν παρέστη στη χθεσινή συνάντηση, παρά το γεγονός ότι αποτελεί τον κρίσιμο κρίκο της υπόθεσης.
Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνάντησης, αλλά και της δεύτερης συνάντησης μεταξύ του Σωτήρη Μπερσίμη και των εκπροσώπων της ΕΣΑμεΑ και της Πανελληνίας Ομοσπονδίας Συλλόγων – Σωματείων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ), έπεσαν στο τραπέζι πολλές προτάσεις για την απεμπλοκή στο θέμα της χορήγησης των αναλωσίμων υλικών από τα ιδιωτικά φαρμακεία της χώρας μας.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, δεν κατέστη δυνατό να προσδιορισθεί ένας τέτοιος τρόπος στη λιανική πώληση, ο οποίος θα έβρισκε ταυτόχρονα σύμφωνους και τους φαρμακοποιούς και τους ασθενείς – ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, ένας τρόπος, δηλαδή, ο οποίος δεν θα υποχρέωνε τους ασθενείς να καταβάλλουν επιπλέον χρηματικό ποσό, πέραν της οικονομικής τους συμμετοχής, για την προμήθεια των αναλωσίμων υλικών από τα ιδιωτικά φαρμακεία της χώρας μας.
Εντάξει, το ξέρουμε και ίσως υπάρχει και ένα δίκιο: Οι φαρμακοποιοί διαμαρτύρονται κυρίως για το γεγονός ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι χονδρικές τιμές των αναλωσίμων υλικών, είτε για τον διαβήτη, είτε για την νόσο κοιλιοκάκη, είτε για άλλες νόσους, είναι υψηλότερες από τις λιανικές τους τιμές, με αποτέλεσμα να “υποχρεώνονται” να πωλούν τα αναλώσιμα υλικά με δική τους οικονομική ζημία στους ασθενείς – ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ.
Όμως, θα το πούμε και ας γίνουμε κακοί. Μήπως έχει δίκιο και ο Γρηγόρης Λεοντόπουλος, ο οποίος μας εξήγησε ότι «οι φαρμακοποιοί διεκδικούν τώρα να κερδίζουν περισσότερα από όσα κέρδιζαν πριν να υπογράψουν τη σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ για τα αναλώσιμα υλικά».
Ε, αυτό δεν γίνεται! Δεν γίνεται, ακούτε;
Του Βασίλη Βενιζέλου
