Όλοι γνωρίζουμε ότι ο διαβήτης τύπου 1 ζορίζει πάρα πολύ τη ζωή του διαβητικού μιας και πρέπει να συμβιβαστεί με πολλές αλλαγές στην καθημερινή του ζωή. Παρόλο που ο κόσμος ενδιαφέρεται, είναι πολύ συχνό φαινόμενο να κάνουν ερωτήσεις που δείχνουν έλλειψη γνώσης για το διαβήτη Τύπου 1. Π.χ. συχνή είναι η ερώτηση «πότε θα το ξεπεράσει;». Είναι πολύ απογοητευτικό και εκνευριστικό να χρειάζεται ένας διαβητικός ή η οικογένειά του να εξηγεί συνέχεια τι αντιμετωπίζουν κάθε μέρα, όλη μέρα, κι αυτό οφείλεται κυρίως στην εσφαλμένη αντίληψη ότι ο διαβήτης τύπου 1 δεν είναι σοβαρή ασθένεια. Παρακάτω μπορείτε να δείτε μερικούς από τους μύθους που επικρατούν:
Μύθος: Η λήψη της ινσουλίνης θεραπεύει τον διαβήτη.
Αλήθεια: Η λήψη της ινσουλίνης βοηθάει στον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα του ατόμου με διαβήτη τύπου 1, αλλά δεν θεραπεύει την ασθένεια. Παρόλο που υπάρχει πρόοδος στο να βρεθεί μια θεραπεία, αυτή ακόμη δεν υπάρχει.
Μύθος: Ο διαβήτης προκαλείται από την παχυσαρκία ή την υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης.
Αλήθεια: Παρόλο που η παχυσαρκία μπορεί να «πυροδοτήσει» τον διαβήτη τύπου 2 δεν έχει καμία σχέση με τον διαβήτη τύπου 1. Οι επιστήμονες δεν ξέρουν ακόμη τι προκαλεί τον διαβήτη τύπου 1 αλλά πιστεύουν ότι οφείλεται σε γενετικούς και σε περιβαλλοντολογικούς παράγοντες. Να καταναλώνεις πολλή ζάχαρη δεν είναι επιβαρυντικός παράγοντας για τον διαβήτη τύπου 1.
Μύθος: Με αυστηρή πειθαρχία σε ένα πρόγραμμα δίαιτας και γυμναστικής, και με λήψεις κατάλληλων δόσεων ινσουλίνης με βάση το επίπεδο του ζαχάρου στο αίμα, ένας άνθρωπος με διαβήτη τύπου 1 μπορεί εύκολα να ελέγξει τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα του.
Αλήθεια: Παρόλο που οι παραπάνω ενέργειες είναι οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι στο να ελέγξει κάποιος τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα του, είναι απίστευτα δύσκολο να επιτευχθεί. Πολλοί παράγοντες, όπως το στρες, ορμονικές αλλαγές, ασθένειες, μπορούν εύκολα να προκαλέσουν ανεξέλεγκτες αυξομειώσεις στα επίπεδα του σακχάρου. Οι έφηβοι ειδικά αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα μιας και τα σώματά τους περνάνε πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Επίσης άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 παρόλο που μπορεί να ακολουθούν πιστά το πρόγραμμά τους, ακόμη βλέπουν μεταβολές στο ζάχαρό τους. Αυτές οι μεταβολές δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι ο ασθενής έχει κάνει κάτι λάθος.
Μύθος: Άνθρωποι με διαβήτη δεν πρέπει ποτέ να τρώνε γλυκά.
Αλήθεια: Ο περιορισμός των γλυκών βοηθάει τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 να κρατάνε σταθερά τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα τους αλλά έπειτα από συνεννόηση με τον διατροφολόγο τους και τον γιατρό τους, μπορούν να εντάξουν και γλυκά στο πρόγραμμά τους όπως γίνεται και με ανθρώπους που δεν έχουν διαβήτη.
Και υπάρχουν στιγμές όπου τα γλυκά είναι απαραίτητα. Αν η τιμή του ζαχάρου έχει πέσει πολύ χαμηλά, τότε τα γλυκά ή τα αναψυκτικά, είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να ανέβει και να αποφευχθεί η υπογλυκαιμία.
Μύθος: Δεν επιτρέπεται σε ασθενείς με διαβήτη να κάνουν αθλητισμό.
Αλήθεια: Η γυμναστική είναι πολύ σημαντική για την υγεία όλων μας και είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους ασθενείς με διαβήτη. Η τακτική γυμναστική βοηθάει στο να παραμένουν χαμηλά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και να μένουν μέσα στο επιτρεπτό όριο. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα αθλητών που πάσχουν από διαβήτη που έχουν επιτύχει πολλά στον αθλητισμό όπως ο Ολυμπιονίκης Gary Hall.
Μύθος: Μόνο τα παιδιά μπορεί να έχουν διαβήτη τύπου 1.
Αλήθεια: Ο διαβήτης τύπου 1, γνωστός επίσης κι ως νεανικός διαβήτης, εντοπίζεται κυρίως σε άτομα νεαρής ηλικίας όμως μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Μύθος: Τα παιδιά δεν γίνεται να έχουν διαβήτη τύπου 2.
Αλήθεια: Παρόλο που ο διαβήτης τύπου 2 συνήθως εντοπίζεται σε ενήλικες, η παχυσαρκία κι άλλοι παράγοντες έχουν οδηγήσει σε μια «επιδημία» περιπτώσεων αυτού του τύπου διαβήτη και σε άτομα νεαρής ηλικίας. Όμως ο τύπος διαβήτη που εντοπίζεται κυρίως σε νεαρά άτομα είναι τύπου 1.
Μύθος: Γυναίκες με διαβήτη δεν πρέπει να κάνουν παιδιά.
Αλήθεια: Χάρη στην πρόοδο που έχει γίνει στην έρευνα για το διαβήτη, οι προοπτικές για μια έγκυο γυναίκα που έχει διαβήτη σήμερα είναι πολύ καλύτερες από ότι παλιότερα. Όμως η εγκυμοσύνη θέλει άριστο έλεγχο των επιπέδων του ζαχάρου και πλήρη γνώση στην αντιμετώπιση του διαβήτη.
Μύθος: Ότι και να κάνει κάποιος, ένας ασθενής με διαβήτη θα εμφανίσει σίγουρα μετά από χρόνια επιπλοκές.
Αλήθεια: Οι επιπλοκές δεν είναι αναπόφευκτες. Οι μηχανισμοί που προκαλούν αυτές τις επιπλοκές δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως και οι επιπλοκές και η σοβαρότητά τους αλλάζει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο αυστηρός έλεγχος του ζαχάρου είναι ο μόνος τρόπος μέχρι στιγμής που μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών αλλά πάλι είναι απρόβλεπτο. Μερικοί ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 μπορεί να είναι γενετικά προδιατεθειμένοι να εμφανίσουν επιπλοκές.
Πηγή: Juvenile Diabetes Research Foundation International
