Ένα ταξίδι στην Τζαμάικα άλλαξε τη ζωή του Ντουέιν Τζόνσον – με την επιστροφή του στο Σικάγο, αποφάσισε να γίνει… δύτης!
“Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνει κάποιος είναι να συμπληρώσει μια ιατρική φόρμα” λέει. “Και μία από τις πρώτες ερωτήσεις είναι αν είσαι διαβητικός“.
Η απάντησή του: Ναι. Διαγνώστηκε στα 24 και είχε διαβήτη ήδη δύο χρόνια όταν πήρε την απόφαση να αρχίσει τις περιπλανήσεις του στο… βυθό. “Ακόμα προσπαθούσα να συνηθίσω τον διαβήτη και το σάκχαρό μου δεν ήταν και το καλύτερο” μας λέει. “Οπότε, όταν ρώτησα τον γιατρό μου, είπε όχι – όχι πριν ρίξω τα σάκχαρα“.
Ο Τζόνσον, 39 ετών σήμερα, πήρε τη συμβουλή του γιατρού του σοβαρά. Άλλαξε τη διατροφή του και προσάρμοσε την άσκησή του ώστε να ρίξει το σάκχαρο. Μετά από έξι μήνες και μια τετραήμερη καταδυτική εκπαίδευση, ο Τζόνσον ήταν πλέον πιστοποιημένος δύτης. Από τότε έχει γίνει δάσκαλος καταδύσεων, αντιμετώπισε όμως ένα μεγάλο εμπόδιο: Η πρώτη σχολή στην οποία απευθύνθηκε, αρνήθηκε να τον δεχτεί λόγω διαβήτη.
Η κατάδυση με διαβήτη δεν είναι άνευ προκλήσεων: Οι περισσότεροι διαβητικοί δεν δουλεύουν κάτω από το νερό και ουσιαστικά δεν έχουν δοκιμαστεί κάτω από τόσο υψηλή πίεση. Ο Τζόνσον φοράει αντλία ινσουλίνης, την οποία βγάζει όταν καταδύεται.
Ελέγχει το σάκχαρό του 5-6 φορές από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που βουτάει. Παρόλο που αποσυνδέεται από την ινσουλίνη για μικρότερες ή μεγαλύτερες περιόδους κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, μας λέει πως το σάκχαρό του δεν φτάνει συχνά σε ακραία υψηλά επίπεδα. Το γεγονός ότι έχει να σηκώσει τον καταδυτικό εξοπλισμό και ότι κολυμπάει, βοηθάνε ώστε να κρατηθούν τα επίπεδά του σταθερά.
Όπως μας εξομολογείται, δεν έχει πάθει ποτέ υπογλυκαιμία κατά τη διάρκεια κατάδυσης, χάρη εν μέρει στην πρόληψη. “Εάν τα επίπεδα σακχάρου πέφτουν πριν βουτήξω και κάνω μια μικρή κατάδυση, ίσως φάω μια μπανάνα. Εάν κάνω μεγαλύτερη κατάδυση τρώω μπάρα δημητριακών“. Έχει εκπαιδεύσει, επίσης, τους συναδέλφους δύτες για το τί πρέπει να κάνουν σε περίπτωση υπογλυκαιμίας και σε περίπτωση που χρειαστεί γλυκαγόνη.
Ο Τζόνσον λέει πως η οικογένειά του και οι φίλοι με τους οποίους κάνουν μαζί καταδύσεις είναι ιδιαίτερα υποστηρικτικοί επειδή εμπιστεύονται την στάση του όσον αφορά την ασφάλεια. “Μέσα στα χρόνια, είχα κάποιους που εξέφρασαν την ανησυχία τους” λέει. “Τα προβλήματα που αντιμετώπισα ήταν κυρίως στα πλαίσια της καταδυτικής κοινότητας“.
“Ευτυχώς, στη συγκεκριμένη κοινότητα υπάρχει όλο και μεγαλύτερη αποδοχή όσον αφορά του δύτες με διαβήτη – και έτσι πρέπει“, λέει ο Τζόνσον. “Κάθε άνθρωπος με διαβήτη είναι διαφορετικός και ο τρόπος που διαχειρίζεται τον διαβήτη του είναι επίσης διαφορετικός“.
GlykouliGr
Πηγή: http://www.diabetesforecast.org
