Ο Νικ Τζόνας είναι Αμερικανός τραγουδιστής, συνθέτης και ηθοποιός. Υπήρξε μέλος του συγκροτήματος The Jonas Brothers και έπειτα ακολούθησε τη σόλο καριέρα του, η οποία τα τελευταία χρόνια απογειώθηκε. Ανάμεσα στο τραγούδι, την υποκριτική και τη μόνιμη μετακίνηση από μέρος σε μέρος λόγω συναυλιών, ο Νικ Τζόνας καταφέρνει να διαχειρίζεται και τον Διαβήτη Τύπου 1.
Ο Τζόνας γεννήθηκε στο Τέξας και μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσι. Ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 6 ετών, όταν η μητέρα του τον προέτρεψα να τραγουδήσει για τους πελάτες κάποιας εκδήλωσης στην οποία παρευρίσκονταν. Αφού προετοίμασε μερικά τραγούδια, ξεκίνησε να κάνει ακροάσεις για το Broadway και στην ηλικία τον 10 ετών κέρδισε τον ρόλο του Γκαβρος στους “Άθλιους”.
Από το Broadway έγινε σταρ του Disney Channel, ενώ το 2005, ο Νικ, ο Τζο και ο μεγαλύτερος αδελφός τους Κέβιν, έφτιαξαν το συγκρότημα The Jonas Brothers, το οποίο διαλύθηκε το 2013.
Αυτό όμως που απογείωσε την καριέρα του ήταν ο ρόλος του στη σειρά “Kingdom” όπου υποδυόταν έναν σεξουαλικά μπερδεμένο παλαιστή. Για τις ανάγκες του ρόλου ο Τζόνας μεταμορφώθηκε σωματικά, καταναλώνοντας 4.200 θερμίδες τη μερα.
Ο Τζόνας έβγαλε το πρώτο του single “Chains” το 2014 το οποίο δεν πήγε καλά. Το δεύτερο, όμως, single του “Jealous” τον κατέταξε στο top ten του Billboard Hot 100 και από τότε ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες.
Ο Νικ Τζόνας διαγνώστηκε με διαβήτη Τύπου 1 στην ηλικία των 13 ετών και χρησιμοποιεί αντλία έγχυσης ινσουλίνης για να διαχειριστεί τη νόσο.
Ξεπερνώντας το πρώτο σοκ, ο Νικ Τζόνας απέκτησε μια ιδιαίτερα θετική στάση απέναντι στη νόσο και δεν την άφησε να σταθεί εμπόδιο στην καριέρα και τα όνειρά του. Είναι ιδρυτής του “Beyond Type 1”, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που σκοπός του είναι να αλλάξει τη συζήτηση γύρω από τον διαβήτη. Το “Beyond Type 1” κάνει συνεργασίες, οργανώνει εκδηλώσεις, χρησιμοποιεί την τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκπαιδεύσει και συγκεντρώνει χρήματα για τη θεραπεία του διαβήτη. Στόχος του οργανισμού είναι να απεγκλωβίσει τους ανθρώπους με διαβήτη από το κοινωνικό στίγμα που υπάρχει.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από την συνέντευξη που έδωσε ο Νικ Τζόνας στο www.diabetesselfmanagement.com τον Σεπτέμβριο του 2015.
Με ποιο τρόπο έχεις αλλάξει τη ζωή σου ο διαβήτης τα τελευταία 9 χρόνια;
Έχουν αλλάξει κυρίως οι ευθύνες μου, η ευθύνη του εαυτού μου. Από την πρώτη μέρα, ήθελα να μπορώ να φροντίζω τον εαυτό μου και να μην βασίζομαι στους άλλους. Η διάγνωση ήταν από τις πιο τρομακτικές στιγμές της ζωής μου. Ήμουν 13 χρονών… άρχισα να βλέπω τις σωματικές διαφορές. 9 κιλά σε δύο εβδομάδες. Ήμουν ανήσυχος, εξαντλημένος. Φοβόμουν ότι δεν θα κατάφερνα να κάνω αυτά που αγαπούσα, πως τα όνειρα που είχα θα τελείωναν. Έτσι, δεσμεύτηκα στον εαυτό μου ότι θα το διαχειριστώ και δεν θα το αφήσω να με αφήσει πίσω.
Πώς τα καταφέρνεις με το κουραστικό πρόγραμμα και τον διαβήτη παράλληλα;
Προσπαθώ να είμαι ένα βήμα μπροστά, να ξέρω που πηγαίνω, να έχω όλα όσα χρειάζομαι. Είναι ένας καθημερινός αγώνας, δεν τα έχω λύσει όλα. Χρειάζεται προσοχή.
Όσο εξελίσσεται η καριέρα σου, πώς βλέπεις να εξελίσσεται ο αγώνας σου για τον διαβήτη;
Δημιουργικά, είναι μια ικανότητα που μου επιτρέπει να ξέρω ότι είμαι ΟΚ και πως μπορώ να ζήσω με αυτό που έχω και να γίνω καλύτερος. Μοιράζομαι τα εργαλεία που με έχουν βοηθήσει, νιώθω πως είμαι διαυγής από μια νέα οπτική. Αυτό που με οδηγεί είναι το να μπορώ να βοηθήσω άλλους ανθρώπους και να χτίσω μια κοινότητα που θα μπορούμε να συζητάμε.
Σε έχει κάνει δυνατότερο ο διαβήτης;
Σίγουρα, με έχει κάνει απίστευτα δυνατό σαν άτομο και έχει συμβάλει πολύ στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου.
Τι γίνεται αν χτυπήσει η ειδοποίηση της συνεχούς καταγραφής γλυκόζης όταν είσαι σε συναυλία;
Παίρνω όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, έχω χυμό στη σκηνή και η μπάντα μου είναι καλά ενημερωμένη για τον διαβήτη μου.
Τι συμβουλή θα έδινες στους ανθρώπους που θέλουν να στηρίξουν ένα μέλος της οικογένειάς τους που έχει διαβήτη;
Ο καλύτερος τρόπος για να στηρίξεις κάποιον με διαβήτη που αγαπάς είναι να τον ρωτήσεις τι βοήθεια θέλει. Μπορεί να θέλει χώρο ή μπορεί να θέλει να είσαι ιδιαίτερα κοντά του. Είναι πολύ προσωπικό.
Και το μήνυμα σου για τα παιδιά που μόλις έχουν διαγνωστεί;
Να παραμείνουν δυνατά και να γνωρίζουν ότι όλα θα πάνε καλά και πως μπορούν να κάνουν τα πράγματα που θέλουν στη ζωή. Να ξέρουν ότι δεν είναι μόνα τους.
GlykouliGr
