Η άσκηση επιδρά στη γλυκόζη αίματος
Είναι γνωστό ότι υπάρχουν μερικοί μηχανισμοί με τους οποίους η άσκηση μειώνει τη γλυκόζη αίματος διότι αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, δηλαδή τα κύτταρα στον μυϊκό και στον λιπώδη ιστό, χρησιμοποιούν καλύτερα την υπάρχουσα ινσουλίνη και προσλαμβάνουν πιο εύκολα την γλυκόζη από το αίμα, τόσο κατά τη διάρκεια της άσκησης αλλά και μετά από αυτή. Υπάρχει και ένας άλλος μηχανισμός ο οποίος διεγείρεται όταν οι μύες λειτουργούν κατά τη διάρκεια της άσκησης και ο οποίος δεν εξαρτάται από την ύπαρξη ινσουλίνης. Ο μηχανισμός αυτός επιτρέπει στα κύτταρα να προσλαμβάνουν γλυκόζη και να τη χρησιμοποιούν για την παραγωγή ενέργειας, είτε υπάρχει διαθέσιμη ινσουλίνη είτε όχι.
Μέσα από αυτούς τους μηχανισμούς η άσκηση μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επίσης, όταν κάποιος ασκείται σε τακτική βάση, μπορεί να επιτύχει μείωση και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c.
Κατανόηση του ρόλου της επίδρασης της άσκησης στη γλυκόζης αίματος
Η επίδραση της άσκησης στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, διαφέρει ανάλογα με τη χρονική διάρκεια αλλά και την ένταση της άσκησης, καθώς και από πολλούς άλλους παράγοντες. Κάθε σωματική δραστηριότητα και ιδιαίτερα η άσκηση, βελτιώνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη, μπορεί να μειώσει τη γλυκόζη αίματος έως και 24 ώρες ή σπανιότερα και ακόμη περισσότερο, μετά το τέλος της.
Κάθε άτομο με διαβήτη θα πρέπει να εξοικειωθεί με το πώς ανταποκρίνεται η γλυκόζη του αίματός του στην άσκηση. Συχνός έλεγχος της γλυκόζης, πριν και μετά την άσκηση, μπορεί να βοηθήσει. Τα αποτελέσματα αυτών των ελέγχων της γλυκόζης μπορούν να δείξουν πώς το κάθε άτομο αντιδρά στις διαφορετικές δραστηριότητες. Η κατανόηση αυτών των αποτελεσμάτων μπορεί να αποτρέψει την υπογλυκαιμία.
Υπογλυκαιμία και άσκηση
Κάθε άτομο με διαβήτη θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για την αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας και ιδιαίτερα τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο. Εάν εμφανιστεί υπογλυκαιμία κατά τη διάρκεια ή μετά την άσκηση, πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, χρησιμοποιώντας την ίδια διαδικασία όπως εάν αυτή εμφανίζεται οποιοδήποτε άλλη στιγμή της ημέρας, δηλαδή:
– πρόσληψη 15-20 γραμμαρίων ταχείας δράσης υδατανθράκων (αθλητικά ποτά, αναψυκτικά ή ταμπλέτες γλυκόζης, είναι όλες καλές ιδέες).
– Αναμονή 15-20 λεπτά και επανέλεγχος της γλυκόζης αίματος.
– Αν εξακολουθεί να είναι χαμηλή και τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας δεν υποχωρούν, απαιτείται επανάληψη της λήψης υδατανθράκων.
Μετά την υποχώρηση της υπογλυκαιμίας, επάνοδος στα κανονικά γεύματα και σνακ, όπως έχουν προγραμματιστεί από το γιατρό.
Αν κάποιος θέλει να συνεχίσει την προπόνηση, θα πρέπει να κάνει ένα διάλειμμα, για να αποκατασταθούν τα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ανάλογα με το ποια δραστηριότητα θα ακολουθήσει και πόση ινσουλίνη κυκλοφορεί στο αίμα. Αν δεν διακοπεί η άσκηση, απαιτείται η επιβεβαίωση ότι η γλυκόζη στο αίμα έχει επανέλθει σε επίπεδα τουλάχιστον από 100 mg/dl και πάνω, πριν ξεκινήσει και πάλι η άσκηση.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να μετρηθούν και μετά το τέλος της σωματικής δραστηριότητας. Το γεγονός αυτό είναι πιο πιθανό να συμβεί, αν:
- Ληφθεί φαρμακευτική αγωγή χωρίς να έχει προσαρμοστεί κατάλληλα η δόση
- Παραλειφθεί ένα γεύμα ή δεν υπάρξει λήψη τροφής μέσα σε 30 λεπτά έως 2 ώρες μετά τη διακοπή της άσκησης
- Η άσκηση έγινε για μεγάλο χρονικό διάστημα
- Η άσκηση ήταν αρκετά έντονη
Αν η υπογλυκαιμία συμβαίνει τακτικά σε άσκηση ρουτίνας, τότε ο θεράπων ιατρός χρειάζεται να αναπροσαρμόσει την υπάρχουσα θεραπεία.
Eυθύμιος Kαπάνταης,MD
Παθολόγος – Διαβητολόγος
Πηγή: http://www.kalikardia.gr
