Η πρωτοφανής αύξηση της τιμής της ινσουλίνης οδηγεί σε κρίση εκατομμύρια διαβητικούς ασθενείς που εξαρτώνται από το φάρμακο που τους κρατάει στη ζωή.
Μετά από χρόνια συνεχών αυξήσεων οι οποίες δεν είχαν να κάνουν με την διαθεσιμότητα του φαρμάκου και δεν τις παρατηρούμε πουθενά αλλού στον κόσμο, όσοι είναι αναμεμειγμένοι στην αλυσίδα παροχής ινσουλίνης στην αμερικανική αγορά, κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
Δεκάδες χιλιάδες ειδικοί υγείας συμμετέχουν σε ένα περίπλοκο χορό που δίνεται για να προστατευτεί η υγεία, τα άκρα και οι ζωές των σχεδόν 30 εκατομμυρίων ανθρώπων στις ΗΠΑ που πάσχουν από διαβήτη.
Οι προσπάθειές τους, ωστόσο, περιπλέκονται ιδιαίτερα από την ιλιγγιώδη αύξηση του κόστους της ινσουλίνης, καθώς προσπαθούν να εξισορροπήσουν το κόστος του πολύ σημαντικού φαρμάκου και τη δυνατότητα των ασθενών να το πληρώσουν.
“Οι ασθενείς μου, από τους έφηβους μέχρι τoυς πολύ ηλικιωμένους, έχουν πρόβλημα με τη διαθεσιμότητα της ινσουλίνης και δεν περνάει μέρα που δεν μιλάω έστω με έναν ασθενή για το κόστος της” λέει ο Δρ Τζούστεν Ρούντολφ. “Προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες τους με την ινσουλίνη που έχουν, μειώνοντας τις δόσεις, αλλά έτσι δεν είναι δυνατόν να ελέγξει κανείς τον διαβήτη“.
Από το 2011 μέχρι το 2013 η τιμή την ινσουλίνης αυξήθηκε κατά 62%. Από το 2013 μέχρι το 2015 το κόστος αυξήθηκε ξανά από 33 έως και 107%.
Η ιατρική κοινότητα ανησυχεί πλέον για τους ασθενείς που δεν έχουν να πληρώσουν για την ινσουλίνη τους, καθώς παρατηρούν πως οι πάσχοντες κάνουν χρήση τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα αντί για κάθε μέρα, κάτι που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Γιατί αυξάνονται τα κόστη;
Το κόστος της ινσουλίνης, όπως και των υπόλοιπων φαρμάκων, ελέγχεται από τους κατασκευαστές, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τους μάνατζερ που επωφελούνται από τη φαρμακοβιομηχανία – δηλαδή τους ενδιάμεσους που διαπραγματεύονται τις τιμές που θα πληρώσουν οι ασφαλιστικές.
“Και οι δύο, φαρμακευτικές και μάνατζερ επηρεάζουν το κόστος” λέει ο Χιρς, πρώην αρχισυντάκτης του επιστημονικού εντύπου “Clinical Diabetes” που εκδίδει το “American Diabetes Association”. “Δεν γνωρίζουμε πόσα πληρώνουν οι μάνατζερ για την ινσουλίνη στις φαρμακευτικές. Οι συμφωνίες γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες“.
Οι περισσότεροι επαγγελματίες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, ρίχνουν το βάρος της κατηγορίας στην παντελή απουσία κανονισμών για τους μάνατζερ που διαπραγματεύονται τα κόστη. Αλλά οι ασφαλιστικές αρνούνται πως ευθύνονται οι ίδιες.
Ο Πιρς, εκπαιδευτής για τον διαβήτη, μας λέει: “Μπορεί να μη μπορούμε να αποδείξουμε ποιος κρύβεται πίσω από τις τεράστιες αυξήσεις, αλλά να θυμάστε πως οι τιμές της ινσουλίνης δεν είναι θέμα στον Καναδά, στην Ευρώπη ή σε άλλες χώρες που η κυβέρνηση συγκρατεί τους κατασκευαστές από το να ξεφύγουν. Συμβαίνει μόνο στην Αμερική“.
“Η κυβέρνηση θα πρέπει να δει το θέμα και πιθανώς τα πράγματα να αγριέψουν” λέει ο Χιρς, που ζει με τη νόσο από μικρός. “Η ποιότητα ζωής των διαβητικών ασθενών πρέπει να έρχεται πριν τα παιχνίδια κέρδους που παίζονται πάνω στην τιμή του υγρού που τους κρατάει ζωντανούς“.
GlykouliGr
http://www.discussionist.com
http://mtstandard.com/
http://www.wdtv.com/
