Ο διαβήτης τύπου 2, γνωστός και ως «μη ινσουλινοεξαρτώμενος» ή «διαβήτης ενηλίκων», εμφανίζεται όταν η παραγόμενη ινσουλίνη δεν είναι αρκετή ή είναι λιγότερο αποτελεσματική στην απομάκρυνση της γλυκόζης από την κυκλοφορία.
Είναι συχνότερος από τον διαβήτη τύπου 1 και αντιστοιχεί στο 90-95% των συνολικών περιστατικών διαβήτη.
Αν ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνιες επιπλοκές, οι οποίες σχετίζονται με μειωμένο προσδόκιμο ζωής, σημαντική νοσηρότητα και βεβαρημένη ποιότητα ζωής.
Κάποιοι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 είναι περισσότερο επιρρεπείς σε ορισμένες επιπλοκές.
Τέτοιοι ασθενείς είναι: οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, όσοι πάσχουν από υπέρταση και όσοι ακολουθούν νηστεία για μεγάλα διαστήματα.
Ηλικιωμένοι
Σχεδόν οι μισοί ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 είναι άνω των 65 ετών και το 20% περίπου των ηλικιωμένων θα εμφανίσει την ασθένεια έως την ηλικία των 75 ετών. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα γλυκόζης αίματος), η οποία συχνά δεν εντοπίζεται λόγω των περιορισμένων γνώσεων για τα συμπτώματά της, καθώς και λόγω της πιθανότητας σύγχυσης των συμπτωμάτων (αποπροσανατολισμός, σύγχυση) με αυτά συνοδών ιατρικών παθήσεων. Τα σοβαρά περιστατικά μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματική δυσφορία και να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, πτώσεων και καταγμάτων.
Στους ασθενείς με ΣΔΤ2 ηλικίας άνω των 65 ετών, οι πτώσεις είναι η συχνότερη αιτία τραυματισμών και ενδονοσοκομειακής νοσηλείας λόγω τραυματισμού, και αιτιολογούν το 80% των καταγμάτων. Σχετική μελέτη έδειξε ότι το 25% των σχετιζόμενων με τον διαβήτη εισαγωγών στο νοσοκομείο οφείλονταν σε σοβαρή υπογλυκαιμία.
Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία
Νεφρική δυσλειτουργία ή νεφροπάθεια παρατηρείται στο ένα τρίτο περίπου του συνολικού διαβητικού πληθυσμού. Οι συγκεκριμένοι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο υπογλυκαιμίας, οιδήματος (κατακράτησης υγρών) και καρδιακών συμβάντων. Η διαβητική νεφροπάθεια, μια μορφή νεφρικής δυσλειτουργίας σε ασθενείς με διαβήτη, εμφανίζεται όταν οι νεφροί αρχίζουν να εμφανίζουν απώλεια πρωτεϊνών στα ούρα (Λευκοματουρία).
Υπέρταση
Το 77% των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 πάσχει από υπέρταση, ποσοστό το οποίο αντιστοιχεί σε σχεδόν 45 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως. Η υψηλή αρτηριακή πίεση εκτιμάται ότι προκαλεί έως και το 75% του συνόλου των διαβητικών καρδιαγγειακών επιπλοκών (καρδιοπάθεια, περιφερική αγγειοπάθεια [στένωση των αρτηριών] και εγκεφαλικό). Ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης είναι ένα από τα αποτελεσματικότερα μέσα επιβράδυνσης της επιδείνωσης της διαβητικής νεφροπάθειας.
Νηστεία
Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, οι οποίοι βρίσκονται σε κατάσταση νηστείας για πολιτιστικούς, θρησκευτικούς ή διατροφικούς (διαιτητικούς) λόγους, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Στους ασθενείς με διαβήτη τύπου ΣΔΤ2, η νηστεία αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρής υπογλυκαιμίας κατά 7,5 φορές και τον κίνδυνο νοσηλείας λόγω υπογλυκαιμίας κατά 5 φορές.
Πηγή: http://www.onmed.gr
