Σε αυτό το συμπέρασμα, μεταξύ άλλων, καταλήγει η έκθεση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ), σχετικά με το κατά πόσο εφαρμόζεται το δικαίωμα της ψήφου στα άτομα με αναπηρία που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τα στοιχεία της έκθεσης αυτής προέρχονται από τη συμβολή αρκετών εκατοντάδων ατόμων τα οποία αντιπροσωπεύουν πολλά όργανα και οργανώσεις από τα 27 κράτη μέλη (δεν συνυπολογίστηκε το Ηνωμένο Βασίλειο εφόσον θα αποχωρήσει από την ΕΕ στις 29 Μαρτίου 2019, δηλαδή πριν από τις ευρωεκλογές του 2019).
Πρόκειται κυρίως για δημόσιες αρχές στα κράτη μέλη αρμόδιες για την εκλογική διαδικασία, οργανισμούς που εκπροσωπούν ή υποστηρίζουν τα άτομα με αναπηρία, αλλά και ευρωβουλευτές από τη διακομματική ομάδα για τα άτομα με αναπηρία και εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές, κατοχυρώνεται με νόμους, ωστόσο, όπως φαίνεται από τα συμπεράσματα της έκθεσης, συχνά καταστρατηγείται.
Αιτία του αποκλεισμού αυτού μπορεί να είναι είτε νομικές διατάξεις, είτε τεχνικά εμπόδια που εμποδίζουν την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στα εκλογικά κέντρα.
Αναλυτικά, τα συμπεράσματα της έκθεσης είναι τα εξής:
-
Σε κάθε μία από τις 27 χώρες της ΕΕ υπάρχουν νόμοι ή οργανωτικές ρυθμίσεις που αποκλείουν ορισμένους ψηφοφόρους με αναπηρίες από τη συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές.
Περίπου 800.000 πολίτες από 16 κράτη μέλη της ΕΕ στερούνται, λόγω εθνικών κανόνων, του δικαιώματος συμμετοχής τους στις ευρωεκλογές εξαιτίας των αναπηριών τους ή λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας. Η έκταση αυτού του φαινομένου ποικίλλει σημαντικά στις διάφορες χώρες.
-
Εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ δεν έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν λόγω οργανωτικών ρυθμίσεων (τεχνικοί φραγμοί) οι οποίες δεν προβλέπουν τις ανάγκες που απορρέουν από την αναπηρία.
Ο κύριος τόπος ψηφοφορίας είναι το εκλογικό κέντρο.Πολλά ΑμεΑ, ακόμη και όταν τους δίνεται η δυνατότητα εναλλακτικών και πιο εύκολων μορφών ψηφοφορίας, επιθυμούν να ψηφίζουν στο εκλογικό κέντρο, θεωρώντας το ως την καλύτερη μορφή συμμετοχής στα κοινά. Σε 12 χώρες κάτι τέτοιο ίσως να μην είναι εφικτό, δεδομένου ότι η εθνική νομοθεσία δεν επιτρέπει την αντικατάσταση του καθορισμένου βάσει της διαμονής εκλογικού κέντρου από άλλο, το οποίο μπορεί να παρέχει καλύτερες συνθήκες για το συγκεκριμένο είδος αναπηρίας. Σε άλλες χώρες, η συμμετοχή στις εκλογές καθίσταται δύσκολη λόγω διαφόρων περιορισμών στα εκλογικά κέντρα.
-
Σε οκτώ κράτη μέλη, όποιος δεν μπορεί να μεταβεί στο εκλογικό κέντρο δεν είναι σε θέση να ψηφίζει, δεδομένου ότι δεν υφίσταται η δυνατότητα εναλλακτικής μορφής ψηφοφορίας (επιστολική ψηφοφορία, ψηφοφορία μέσω φορητών καλπών ή ψηφοφορία με ηλεκτρονικό σύστημα).
Τρεις από αυτές τις χώρες προσφέρουν τη δυνατότητα ψήφου δια πληρεξουσίου. Ωστόσο, μια τέτοια λύση δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής εναλλακτική λύση και αυτό διότι δεν επιτρέπει στον ψηφοφόρο με αναπηρία να ασκεί το δικαίωμά του να ψηφίζει, αλλά απλώς δίνει τη δυνατότητα στον ψηφοφόρο να ορίζει κάποιον ο οποίος θα ψηφίζει αντ’ αυτού.
-
Σε 18 κράτη μέλη, οι τυφλοί ψηφοφόροι δεν έχουν τρόπο να ψηφίζουν ανεξάρτητα· μπορούν μόνο να αναθέτουν σε κάποιον που τους συνοδεύει να ψηφίζει εκ μέρους τους.
-
Ένας άλλος παράγοντας που εμποδίζει τους πολίτες να ψηφίζουν ανεξάρτητα ή τους αποθαρρύνει να το πράττουν είναι οι συγκεκριμένοι κανόνες και οργανωτικές ρυθμίσεις
Εδώ συγκαταλέγονται η έλλειψη πληροφοριών προσαρμοσμένων σε διαφορετικές μορφές αναπηρίας, τα εμπόδια στην κινητικότητα μέσα στο ίδιο το εκλογικό κέντρο και οι επιβαρυντικές διοικητικές διαδικασίες – οι οποίες διέπουν τον τρόπο με τον οποίο οι ψηφοφόροι μπορούν να ασκούν το δικαίωμα ψήφου τους με την κατάλληλα προσαρμοσμένη μορφή.
Για το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στη διαδικασία εκλέγειν και εκλέγεσθαι, το Ευρωπαϊκό Φόρουμ με Ατόμων με Αναπηρία, την προεδρεία του οποίου κατέχει ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Ιωάννης Βαρδακαστάνης, διενεργεί εδώ και μήνες καμπάνια σε όλη την ΕΕ και μάζεμα υπογραφών.
Ο κ. Βαρδακαστάνης έχει δηλώσει για το θέμα:
«Είναι πραγματικά μια μεγάλη πρόκληση να παρουσιάσουμε έναν οδικό χάρτη για την ΕΕ που θέλουμε και διεκδικούμε. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, εάν αντιπροσωπεύουν το πραγματικό όραμα, τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες των πολιτών της ΕΕ, πρέπει να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη που θα θέσει στην κορυφή της ατζέντας την απόλυτη αναγκαιότητα για την ΕΕ να αλλάξει την πορεία της προς το μέλλον. Εν ολίγοις, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και επομένως η Επιτροπή μας, ως το σπίτι αυτών των οργανώσεων, θα πρέπει να ξεπεράσουν, με τις πρωτοβουλίες της, τις προτάσεις και τις ενέργειές μας, τουλάχιστον την απροθυμία των πολιτικών ηγετών της ΕΕ και του πολιτικού συστήματος να υπερβούν όσα κάνουν οι τελευταίες δεκαετίες στην ΕΕ».
Πηγές: glykos planitis, Ε.Σ.Α.μεΑ
