Σωματοψυχοπαιδαγωγική

Απευθύνεται κυρίως σε άτομα που υποφέρουν από οξείς ή χρόνιους πόνους, στρες και τα συνοδά προβλήματα αυτού, όπως υψηλή πίεση, διαταραχές ύπνου, διαταραχές στη διατροφή, ανησυχία και καταθλιπτικές καταστάσεις. Επίσης, προλαμβάνει μυικά και αρθρικά προβλήματα, όπως πόνος, ακαμψία, δυσκολία στη κίνηση καθώς και χρόνια κόπωση.
Το άτομο που εκπαιδεύεται στη μέθοδο αυτή ανακουφίζεται από πονοκεφάλους, ημικρανίες και ναυτίες. Ασθενείς με διαταραχές του ορμονικού και ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και ασθενείς με χρόνιες παθήσεις ή σε ψυχοσωματικές καταστάσεις όπου η συμβατική ιατρική δεν είναι αποτελεσματική θα εντοπίσουν άμεσα τα οφέλη της θεραπείας αυτής.
Η σωματοψυχοπαιδαγωγική, προσφέρει υποστήριξη σε άτομα που:
• βρίσκονται υπό την επίδραση ισχυρών ιατρικών θεραπειών π.χ. χημειοθεραπείες και ζητούν ανακούφιση από τον πόνο, το στρες και τις παρενέργειες των θεραπειών αυτών
• αναρρώνουν από τραυματισμούς ή χειρουργεία
• βιώνουν αλλαγές στη ζωή τους (διαζύγιο, μετακόμιση, πένθος, απώλεια δουλειάς)
• υποφέρουν από σοβαρές ασθένειες (σκλήρυνση κατά πλάκας, καρκίνο κ.α)
• βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους
• βρίσκονται σε διαδικασία προσωπικής μεταμόρφωσης
• αναζητούν το νόημα της ζωής τους
Η Σωματοψυχοπαιδαγωγική είναι μία εκπαιδευτική μέθοδος θεραπείας και πρόληψης της υγείας, που αντιμετωπίζει το άτομο ως σύνολο. Σώμα και ψυχισμός μαζί.
Στη σωματοψυχοπαιδαγωγική, το άτομο οδηγείται στη διαδικασία ανακάλυψης του εαυτού του ή της κατάστασης του να μη πονά μέσα από την εμπειρία του σώματός του, την εμπειρία της εσωτερικής κίνησης.
Τί είναι όμως η εσωτερική κίνηση;
Πρόκειται για μία ήπια και αργή κίνηση η οποία ρέει σε όλους τους ιστούς του σώματος (σπλάχνα, οστά, μύες, δέρμα, κυκλοφορικό). Είναι μία δύναμη ρύθμισης του σώματος, του ψυχισμού και της ζωτικότητας του σώματος.
Η παρουσία της κίνησης στους ιστούς είναι σημάδι της σωματο-ψυχικής υγείας και της ικανότητας του ατόμου να αυτοθεραπεύεται. Καθώς το άτομο αντιμετωπίζει στρες ή τραυματισμούς στη ζωή του, φυσικούς, συναισθηματικούς ή ψυχολογικούς η ροή αυτής της κίνησης επηρεάζεται. Με τη πάροδο των παραγόντων αυτών η κανονική ροή της κίνησης επανέρχεται.
’Όταν όμως το στρες ή ο τραυματισμός γίνεται μακροχρόνιος τότε στο σώμα δημιουργούνται ακινησίες και αυτό σταδιακά οδηγεί στο να μη νιώθει το άτομο στο σώμα του τις περιοχές αυτές. Το σώμα υποφέρει σιωπηλά.
Με το καιρό αυτή η μη αίσθηση του σώματος δημιουργεί απόσταση του ατόμου από το σώμα του. Η ισορροπία μεταξύ ψυχισμού και σώματος διαταράσσεται, το άτομο χάνει την επαφή του με το βαθύτερο εαυτό του και εκεί είναι που αρχίζουν να εμφανίζονται οι παθολογίες.
Με τη σωματοψυχοπαιδαγωγική, επαναφέρουμε τη ροή της εσωτερικής κίνησης στους ιστούς και το σωματοψυχικό συντονισμό. Με την άσκηση της αντίληψης και της προσοχής, εκπαιδεύουμε το άτομο να αντιλαμβάνεται την εσωτερική κίνηση στο σώμα του, να αναγνωρίζει και να κατανοεί τη σημασία του βιώματος, να καταλαβαίνει πως αυτό τον επηρεάζει, τι πληροφορίες του δίνει, πως αυτές οι πληροφορίες νοηματοδοτούν κάτι γι’ αυτόν και πως αυτό το νόημα τον οδηγεί να πάρει κάποιες αποφάσεις για τη ζωή του.
Το άτομο εκπαιδεύεται, ώστε να μπορεί να αντιλαμβάνεται πως αλλάζει η σχέση του με το σώμα του και πως αυτή η αλλαγή επηρεάζει τη σχέση του με το πόνο και την οδύνη του.
 
Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της μεθόδου είναι:
• Φασιαθεραπεία – αγωγή δια χειρός: αναγνωρίζει τις ακινησίες, εντάσεις στο σώμα, επαναφέρει τη κινητικότητα και ζωτικότητα στους ιστούς, ανακουφίζει από τους πόνους
• Αισθητήρια ενδοσκόπηση: άσκηση παρατήρησης και εξερεύνησης της κατάστασης του σώματος και του ψυχισμού μέσω της αντίληψης της εσωτερικής κίνησης
• Αισθητήρια κίνηση: κάνοντας κίνηση στο χώρο με απλές, αργές κινήσεις, ανακουφίζει τις εντάσεις στο σώμα, μαθαίνει να εναρμονίζεται με το εύρος και τη ταχύτητα της εσωτερικής κίνησης και αυτό του δημιουργεί αίσθημα πληρότητας, ευεξίας και σταθερότητας
• Δια λόγου θεραπεία: βοηθά το άτομο να συνδέσει το σωματικό βίωμα με τη σκέψη του. Εκφράζει με λόγια αυτό που ένιωσε και ο λόγος αυτός του δημιουργεί συνειδητοποιήσεις για τη ζωή του, για τη σχέση του με τον εαυτό του
Η μέθοδος είναι αποτέλεσμα 30ετούς έρευνας του Γάλλου ομοιοπαθητικού Dani Bois και της ομάδας του. Ο ίδιος σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αντιληπτικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Fernando Pessoa του Πόρτο.