Ο συχνός ιατρικός έλεγχος των ματιών για τους διαβητικούς είναι ο μόνος τρόπος προφύλαξής τους από τις σοβαρές επιπλοκές και την τύφλωση που προκαλεί ο σακχαρώδης διαβήτης.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν διάσημοι οφθαλμίατροι που συμμετείχαν στο 13Ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Αμφιβληστροειδούς, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Αμβούργο της Γερμανίας 26 με 29 Σεπτεμβρίου.
«Πράγματι, παρά την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης, ο μόνος τρόπος για τον διαβητικό για να αντιμετωπίζει έγκαιρα τις σοβαρές επιπλοκές και να αποφεύγει την τύφλωση είναι ο συχνός ιατρικός έλεγχος των ματιών του» αναφέρει ο διαπρεπής χειρουργός οφθαλμίατρος, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ Ιωάννης Μάλλιας, ο οποίος συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Αμφιβληστροειδούς στο Αμβούργο.
«Προς αυτή την κατεύθυνση, συνεχίζει ο κ Μάλλιας, θα πρέπει να κινηθεί η ενημέρωση των διαβητικών μέσα από την ιατρική κοινότητα».
Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με επιδημιολογικές μελέτες , ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από διαβήτη στη χώρα μας αυξάνεται συνεχώς με ανησυχητικούς ρυθμούς και σήμερα υπολογίζεται ότι έχει ξεπεράσει τις 800.00!
Η πιο σοβαρή από τις παθήσεις που προκαλεί ο σακχαρώδης διαβήτης στο μάτι του διαβητικού είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (καταστροφή των μικρών αγγείων του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, οίδημα ωχράς κηλίδας, αιμορραγία υαλοειδούς).
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια εμφανίζεται συχνότερα σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι (40%) και στο 20% των πασχόντων από σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ. Δυστυχώς η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια αποτελεί τη συχνότερη αιτία νομικής τύφλωσης (όταν και οι δύο οφθαλμοί βλέπουν κάτω από το 1/20) στο δυτικό κόσμο σε ασθενείς ηλικίας από 20 μέχρι 65χρόνων. Αυτό οφείλεται στην αύξηση της συχνότητας του σακχαρώδους διαβήτη, η οποία σχετίζεται με τις διατροφικές συνήθειες και την καθιστική ζωή στις χώρες του δυτικού κόσμου.
Συγκεκριμένα διαβητικοί μικρότεροι των 30 χρόνων θα εμφανίσουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια σε ποσοστό 50% στα πρώτα 10 χρόνια της ασθένειας τους, ενώ μετά τα 30 χρόνια το ποσοστό εμφάνισης αγγίζει το 90%!
Παράγοντες που μπορούν να επιβραδύνουν την εμφάνιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι ο καλός μεταβολικός έλεγχος , η καλή αρτηριακή πίεση. Η αναιμία, το κάπνισμα και η προσβολή των νεφρών είναι παράγοντες που επιταχύνουν την εμφάνιση και εξέλιξη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Σκόπιμη κρίνεται από τους γιατρούς η προληπτική οφθαλμολογική εξέταση των ασθενών, έστω κι αν αυτοί δεν έχουν κανένα σύμπτωμα.
Τα συμπτώματα που προειδοποιούν για την εμφάνιση της αμφιβληστροειδοπάθειας είναι:
Θάμβος οράσεως
Παραμόρφωση της εικόνας,
Μείωση της ευαισθησίας στην αντίθεση (contrast sensitivity),
Διαταραχές της αντίληψης των χρωμάτων και τα παράκεντρα σκοτώματα (ελλείμματα του οπτικού πεδίου).
Ο κύριος τρόπος αντιμετώπισης του διαβητικού οιδήματος της ωχράς κηλίδας (ΔΟΩ) ήταν και παραμένει μέχρι και σήμερα η φωτοπηξία του αμφιβληστροειδούς με Argon laser.
Τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί στη θεραπευτική φαρέτρα των οφθαλμιάτρων οι αντι-αγγειογενετικοί παράγοντες, όπως η ρανιμπιζουμάμπη. Πρόκειται για ένα μικρό τμήμα πλήρως ανθρωποποιημένου μονοκλωνικού αντισώματος, το οποίο δεσμεύει και αναστέλλει πολλαπλές ισομορφές βιολογικά ενεργού αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF)-A, ο οποίος ευθύνεται για την ανάπτυξη του διαβητικού οιδήματος της ωχράς κηλίδας.
Το φάρμακο χορηγείται με ενδοϋαλοειδική ένεση υπό άσηπτες συνθήκες σε χειρουργική αίθουσα από χειρουργό οφθαλμίατρο εκπαιδευμένο στη διενέργεια ενδοϋαλοειδικών ενέσεων και καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.
«Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μία από τις συχνότερες και σοβαρότερες οφθαλμικές παθήσεις που οδηγεί το διαβητικό ασθενή στην τύφλωση αν μείνει χωρίς παρακολούθηση και θεραπεία» τονίζει ο Δρ Μάλλιας και καταλήγει « Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση είναι καθοριστικής σημασίας για τον ασθενή.
Για τον λόγο αυτό ο διαβητικός θα πρέπει να:
Ρυθμίζει το σάκχαρό του
Καταναλώνει πολλά δημητριακά πλούσια σε φυτικές ίνες και να μειώσει την κατανάλωση κόκκινου κρέατος
Αποφεύγει το κάπνισμα.
Η διατροφή να είναι πλούσια σε λαχανικά και φρούτα και να αποφεύγει τα γλυκά
Κάνει τακτικό έλεγχο της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης
Περπατάει καθημερινά, ώστε να μειωθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα
Επισκέπτεται τον οφθαλμίατρό του για τακτικό οφθαλμολογικό έλεγχο, ο οποίος ανάλογα με την περίπτωση, θα πρέπει να είναι ανά έξι η δώδεκα μήνες».
