Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε την άμεση σύνδεση στα προβλήματα μνήμης, με τα αυξημένα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Το αυξημένο σάκχαρο νηστείας και η υψηλή γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη σχετίζεται έκπτωση στη δυνατότητα εκμάθησης πληροφοριών, ανάκλησης και χρήσης της μνήμης.
Στη συγκεκριμένη μελέτη διερευνήθηκαν οι αλλαγές στο μέγεθος του ιπποκάμπου του εγκεφάλου, σε άτομα με διάφορα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και στη συνέχεια έγινε σύγκριση στα αποτελέσματα δοκιμασιών μνήμης.
Ο ιππόκαμπος είναι ένα όργανο του εγκεφάλου, το οποίο είναι υπεύθυνο για την λειτουργία της πρόσφατης και της μακράς μνήμης. Από προηγούμενες μελέτες έχει φανεί ότι το μέγεθος του σχετίζεται με την ικανότητα της μνήμης. Μικρότεροι όγκοι του ιπποκάμπου αναφέρονται σε πιο αδύναμη μνήμη.
Στην μελέτη που συζητάμε τα άτομα που έχουν αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και αυξημένη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη παρουσιάζουν μικρότερα μεγέθη ιπποκάμπου, τα οποία συνδυάζονται με χαμηλότερα σκορ στις δοκιμασίες της μνήμης, στα οποία υποβλήθηκαν.
Ο λόγος για το οποίο η μνήμη μειώνεται σε αυξημένες τιμές σακχάρου έχει να κάνει με βλάβες σε κυτταρικό και βιοχημικό επίπεδο του εγκεφάλου. Πιθανότατα η γλυκοζυλίωση των πρωτεϊνών που συμβαίνει σε αυξημένες τιμές σακχάρου, δημιουργεί διαταραχές στις κυτταρικές μεμβράνες του ιπποκάμπου, κάτι που δημιουργεί προβλήματα στη διακίνηση των νευροδιαβιβαστών, που είναι υπεύθυνοι για την λειτουργία της μνήμης.
