Νέα έρευνα ξεκαθαρίζει την μικροβιολογία, υπογραμμίζοντας την ήδη γνωστή σύνδεση μεταξύ παθήσεων των ούλων και καρδιοπαθειών, εντοπίζοντας την επίδραση του βακτηρίου που είναι κοινό και στις δύο παθήσεις. Η έρευνα του Πανεπιστημίου Orebro της Σουηδίας δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Infection and Immunity.
Αφορά τη δραστηριότητα ενός βακτηρίου που λέγεται Porphyromonas gingivalis, που ενοχοποιείται για την περιοδοντίτιδα – μια σοβαρή λοίμωξη των ούλων που καταστρέφει τον μαλακό ιστό που περιβάλει τα δόντια και επιτίθεται στο κόκαλο που τα στηρίζει.
Η επιστημονική ομάδα ανακάλυψε πως το P. gingivalis αλλάζει την έκφραση των γονιδίων που κωδικοποιούν τις πρωτεΐνες που είναι υπεύθυνες για τις φλεγμονές και την αθηροσκλήρωση στις στεφανιαίες αρτηρίες – τις αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα την καρδιά.
Η αθηροσκλήρωση, ή αλλιώς η σκλήρυνση των αρτηριών, συμβαίνει λόγω του ότι στα τοιχώματα της αρτηρίας επικάθεται λίπος, χοληστερίνη και άλλες ουσίες. Έτσι σχηματίζονται πλάκες που μπορεί να διαταθούν και να δημιουργήσουν θρόμβωση.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει πως το P. gingivalis είναι παρόν στις στεφανιαίες αρτηρίες ασθενών με έμφραγμα και μελέτες σε ζώα έχουν επίσης δείξει πως ευθύνεται για την αθηροσκλήρωση στην αορτή – τη βασική αρτηρία που ξεκινάει από την καρδιά και επεκτείνεται στο σώμα – και στις στεφανιαίες αρτηρίες.
Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Torbjörn Bengtsson, καθηγητή του τμήματος κλινικής ιατρικής, αποκαλύπτει τους μοριακούς μηχανισμούς πίσω από τα ευρήματα.
Τα P.gingivalis ένζυμα προκαλούν φλεγμονή στα αορτικά λεία μυϊκά κύτταρα. Ο καθηγητής Bengtsson και η ομάδα του ξεκίνησαν να καλλιεργούν ανθρώπινα αορτικά λεία μυϊκά κύτταρα και να τα μολύνουν με το P. gingivalis.
Τα αορτικά λεία μυϊκά κύτταρα προσφέρουν ένα ιδανικό μοντέλο μελέτης της καρδιαγγειακής λειτουργίας και των παθήσεων, όπως την αθηροσκλήρωση, σε κυτταρικό επίπεδο. Όταν η καρδιά χτυπάει, διαστέλλει την αορτή ενώ τα λεία μυϊκά κύτταρα στα τοιχώματά της την συστέλλουν ξανά. Αλλαγές στο τοίχωμα της αορτής – όπως αυτές που προκαλούνται από την αθηροσκλήρωση και την υψηλή πίεση – επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό αυτή τη διαδικασία.
Όταν τα κύτταρα μολύνθηκαν με P. gingivalis, οι ερευνητές παρατήρησαν πως το συγκεκριμένο βακτήριο εκκρίνει ένα ένζυμο που λέγεται gingipains και αλλάζει την σχέση μεταξύ δύο αγγειοποιητινών – πρωτεϊνών που συμβάλουν στη φλεγμονή – προς μια κατεύθυνση που ευνοεί την φλεγμονή, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην αθηροσκλήρωση.
“Η έρευνα ξεκαθαρίζει τον μηχανισμό πίσω από τη σύνδεση της περιοδοντίτιδας και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Στόχος μας είναι να βρούμε βιοδείκτες που μπορούν να μας βοηθήσουν να διαγνώσουμε και να θεραπεύσουμε και τις δύο παθήσεις“.
Σε σοβαρές περιπτώσεις περιοδοντίτιδας, οι οδοντίατροι ενδέχεται να χορηγήσουν αντιβιοτικά για να αποτρέψουν τη μόλυνση. Από νέα έρευνα, όμως, προκύπτει πως το εκχύλισμα μύρτιλου ενδεχομένως να αποτρέπει την οδοντική πλάκα που οδηγεί σε παθήσεις των ούλων. Οι ερευνητές λένε πως η διττή – αντιβακτηριακή και αντιφλεγμονώδη – δράση των πολυφαινολών του μύρτιλου, το κάνει έναν δυνατό υποψήφιο για τη θεραπεία.
GlykouliGr
Πηγή: http://www.medicalnewstoday.com/
