Για τους εφήβους, η χαμηλή καρδιοαναπνευστική λειτουργία και η κακή μυϊκή δύναμη αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου-2 αργότερα στη ζωή τους, ανεξάρτητα από το σωματικό τους βάρος, σύμφωνα με μια νέα μελέτη στη Σουηδία.
Τι σχέση όμως έχει ο διαβήτης με τον Δείκτη Μάζας Σώματος; “Τόσο η μειωμένη αερόβια, όσο και μυϊκή φυσική κατάσταση συνδέεται με υψηλότερο μακροπρόθεσμο κίνδυνο διαβήτη (…) αλλά αυτό επαληθεύεται ακόμη και μεταξύ εκείνων των ατόμων με φυσιολογικό Δείκτη Μάζας Σώματος”, ανέφερε η επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, δρ Casey Crump από την Ιατρική Σχολή Icahn στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Mount Sinai στη Νέα Υόρκη.
Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου είχαν ένα συνεργιστικό αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, ο συνδυασμός της χαμηλής αερόβιας και μυϊκής εκγύμνασης αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη περισσότερο από το άθροισμα των δύο αυτών επιμέρους κινδύνων ξεχωριστά.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από περισσότερα από ένα εκατομμύριο 18χρονα άτομα στη Σουηδία από 1969 έως το 1997, χωρίς ιστορικό διαβήτη. Οι ερευνητές παρακολούθησαν αυτά τα άτομα μέχρι το 2012. Διαπίστωσαν ότι περίπου το 2%, (34.000 άτομα) είχε διαγνωστεί με διαβήτη κατά τη διάρκεια της έρευνας. Μόλις μισοί είχαν διαγνωστεί μετά την ηλικία των 46 ετών.
Όσοι είχαν χειρότερη φυσική κατάσταση στην ηλικία των 18 ετών είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με διαβήτη, ανεξάρτητα από το αν ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Δηλαδή αυτό επαληθεύτηκε ακόμη και για τους συμμετέχοντες με υγιή Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι απαιτούνται περισσότερες έρευνες για να προσδιοριστεί με κάποιο τρόπο το ελάχιστο επίπεδο φυσικής κατάστασης ενός ατόμου, ώστε να μην έχει αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου-2. Πρόσθεσαν, ωστόσο, ότι το σίγουρο είναι πως ο ΔΜΣ, ακόμα και αν εμπίπτει στο “φυσιολογικό πλαίσιο” δεν εγγυάται την αποφυγή του κινδύνου που εμπεριέχει ο διαβήτης.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Internal Medicine.
Πηγή: http://www.iatropedia.gr
