Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια από τις συχνότερες παθήσεις παγκοσμίως. Η συχνότητα εμφάνισής του αυξάνει χρόνο με το χρόνο. Το 2012, 371 εκατομμύρια άνθρωποι έπασχαν από σακχαρώδη διαβήτη σε όλη την υφήλιο, αριθμός που αναμένεται να διπλασιαστεί περίπου το 2030.
Αναρωτιέστε που οφείλεται η μεγάλη αυτή αύξηση στη συχνότητα νόσησης από σακχαρώδη διαβήτη; Δυστυχώς η απάντηση δίνεται από τις καθημερινές μας συνήθειες όπου ιδιαίτερα στις προηγμένες χώρες, ευθύνεται η αύξηση της ποσότητας των θερμίδων που προσλαμβάνουμε με τη διατροφή μας, η έλλειψη σωματικής άσκησης και η παχυσαρκία, όλοι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για νόσηση από σακχαρώδη διαβήτη ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
Ο διαβήτης είναι μια νόσος που επηρεάζει τα αγγεία του ανθρωπίνου σώματος. Οι ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, απώλεια όρασης, νεφρική ανεπάρκεια ή ακρωτηριασμό στα κάτω άκρα. Η προοδευτική διαταραχή και τελικά η καταστροφή των αγγείων που προκαλεί ο σακχαρώδης διαβήτης, σε συνδυασμό με τις συνυπάρχουσες παθήσεις που τον συνοδεύουν, όπως η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία και η παχυσαρκία αυξάνουν κατά πολύ τον κίνδυνο να νοσήσει ο ασθενής από καρδιαγγειακή νόσο. Επίσης η διαταραχή της μικροκυκλοφορίας που προκαλείται από το σακχαρώδη διαβήτη διαταράσσει τη σωστή αιμάτωση και θρέψη των ιστών καθώς και τη νεύρωσή τους με αποτέλεσμα την απώλεια της λειτουργικότητάς τους.
Πως επηρεάζει τη στυτική δυσλειτουργία;
Οι άνδρες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη έχουν έως 3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν στυτική δυσλειτουργία ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Οι περισσότεροι από τους μισούς άνδρες με σακχαρώδη διαβήτη θα εμφανίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους πρόβλημα στη στύση τους. Η στυτική δυσλειτουργία θα εμφανισθεί νωρίτερα κατά 10-15 έτη συγκριτικά με τους υγιείς άνδρες, θα είναι σοβαρότερης μορφής και δε θα ανταποκρίνεται τόσο καλά στη θεραπεία με φάρμακα από το στόμα και θα οδηγήσει σε γρηγορότερη μείωση της ποιότητας ζωής του ασθενή.
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι συστηματική νόσος. Επηρεάζει τόσο ψυχολογικά όσο και οργανικά τον ασθενή. Προκαλεί αγγειοπάθεια, νευροπάθεια, εναπόθεση σπλαγχνικού λίπους, αντίσταση στην ινσουλίνη και υπογοναδισμό, παράγοντες όλοι που συμβάλλουν στην ανάπτυξη στυτικής δυσλειτουργίας. Πολλοί ασθενείς πάσχουν και από συνοδές παθήσεις για τις οποίες λαμβάνουν αγωγή που ενοχοποιείται για στυτική δυσλειτουργία (π.χ. αντιυπερτασικά φάρμακα). Η ανάπτυξη αθηρωματικών πλακών στους σακχαροδιαβητικούς, καθώς και η διαταραχή της λειτουργικότητας του ενδοθηλίου των αγγείων συμβάλλουν στην μείωση της αιμάτωσης του πέους και στην εμφάνιση αγγειογενούς στυτικής δυσλειτουργίας. Διαταραχή της λειτουργικότητας του ενδοθηλίου προκαλεί και η χρόνια υπεργλυκαιμία, με αποτέλεσμα τη μείωση του μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ) και ως επακόλουθο χάνουν οι λείες μυϊκές ίνες των σηραγγωδών σωμάτων την ικανότητα να χαλαρώσουν, γεγονός απαραίτητο για την επίτευξη της στύσης. Μείωση της ποσότητας αλλά και της δραστικότητας του ΝΟ προκαλούν η αντίσταση στην ινσουλίνη και η εναπόθεση σπλαγχνικού λίπους, μέσω ενεργοποίησης προφλεγμονωδών καταστάσεων, ιδιαίτερα στους παχύσαρκους. Η διαβητική νευροπάθεια διαταράσσει τόσο τα ερεθίσματα που μεταφέρονται από το πέος στα νωτιαία κέντρα, όσο και την παρασυμπαθητική οδό που δίνει την εντολή στις λείες μυικές ίνες να χαλαρώσουν. Το αποτέλεσμα φυσικά είναι η απώλεια της ικανότητας του ασθενή να έλθει σε πλήρη στύση. Τέλος, υπογοναδισμό μπορεί να εμφανίσει κάθε διαβητικός ως αποτέλεσμα της επίδρασης του σακχαρώδη διαβήτη στη λειτουργία του άξονα υποθαλάμου- υπόφυσης.
Θεραπεία
Η πολυπαραγοντική αυτή παθογένεια της στυτικής δυσλειτουργίας στο σακχαρώδη διαβήτη καθιστά και τη θεραπεία της πολύπλευρη. Ο έλεγχος του σωματικού βάρους, η μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων και η καθημερινή άσκηση αποτελούν σημαντικότατες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής των ασθενών. Η σωστή ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος και η θεραπεία συνυπάρχοντων παθήσεων συμβάλλουν στην καλή υγεία του ασθενή. Πολλές φορές αυτές και μόνο οι παρεμβάσεις είναι αρκετές για να επανέλθει η σεξουαλική ζωή του ασθενή σε ικανοποιητικό βαθμό.
Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις που τα μέτρα αυτά δεν είναι αρκετά χορηγούμε φαρμακευτική θεραπεία από το στόμα ή με τη μορφή των ενδοπεϊκών ενέσεων. Πρόκειται για τους γνωστούς σε όλους μας αναστολείς της φωσφοδιστεράσης τύπου 5 (PDE5s), θεραπεία αποτελεσματική εφόσον δεν υπάρχει αντένδειξη για τον ασθενή.
Οι ενδοπεϊκές ενέσεις χρησιμοποιούνται όταν ο ασθενής δεν μπορεί να πάρει θεραπεία από το στόμα ή όταν δεν ανταποκρίνεται πλέον σε αυτή. Στην περίπτωση που παρατηρείται και υπογοναδισμός, τότε θα πρέπει να χορηγήσουμε και τεστοστερόνη με τη μορφή γέλης ή ενδομυϊκής ένεσης.
Ιδιαίτερη αναφορά χρειάζεται να γίνει για τη θεραπεία της αγγειακής αιτιολογίας στυτικής δυσλειτουργίας που προσβάλλει τους διαβητικούς πολύ συχνά. Πλέον έχουμε τη δυνατότητα να εφαρμόσουμε τη θεραπεία με κρουστικά κύματα, η οποία σε ένα ποσοστό 60-70% επιτυγχάνει την ίαση του ασθενή μας. Δηλαδή, ο ασθενής δε χρειάζεται πλέον να χρησιμοποιεί φάρμακα για να προκαλέσει στύση, αλλά επανέρχεται η δυνατότητά του να έχει αυθόρμητη στύση κατά τη διάρκεια του σεξουαλικού ερεθισμού. Πρόκειται για μια επαναστατική ανώδυνη θεραπεία που προκαλεί νεοαγγειογένεση στο στυτικό ιστό του πέους και επαναιματώνει τα σηραγγώδη σώματα.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε θεραπεία έχει τις ενδείξεις και τις αντενδείξεις της και ότι ο ασθενής θα πρέπει να αντιμετωπίζεται συνολικά και όχι να επικεντρώνουμε στο πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας. Με τις παρεμβάσεις μας αυτές βελτιώνεται συνολικά η υγεία του ασθενή μας και αυξάνονται οι πιθανότητες επανόδου του με επιτυχία στη σεξουαλική του ζωή.
Παπαϊωάννου Ιωάννης
Πηγή: http://yolife.gr
