Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την παρουσία αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και συνδέεται με σημαντικό αριθμό βραχυχρόνιων και μακροχρόνιων επιπλοκών για την υγεία, μεταξύ των οποίων, στεφανιαία νόσο, καρδιακά και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρικές βλάβες, αμφλιβηστροειδοπάθεια και περιφερική νευροπάθεια.
Ωστόσο, μια λιγότερο γνωστή διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων είναι ο λεγόμενος «προδιαβήτης». Πρόκειται για μια κατάσταση, στην οποία παρατηρείται διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη και αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, όχι όμως στο βαθμό που απαιτείται για τη διάγνωση σακχαρώδη διαβήτη. Όπως είναι αναμενόμενο, ο προδιαβήτης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, ενώ εκτιμάται ότι περίπου το 30% των ατόμων με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη θα εμφανίσουν διαβήτη μέσα στα επόμενα 5 έτη.
Τα καλά νέα είναι πως η ύπαρξη προδιαβήτη, δε σημαίνει απαραίτητα πως το άτομο θα διαγνωσθεί με σακχαρώδη διαβήτη μελλοντικά, καθώς η υιοθέτηση ορισμένων αλλαγών στις συνήθειες διατροφής και τρόπου ζωής, μπορεί να καθυστερήσει ή και να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου, ακόμη και χωρίς τη λήψη φαρμάκων.
Έτσι, σε άτομα που εμφανίζουν προδιαβήτη προτείνονται τρεις βασικές αλλαγές στις συνήθειες διατροφής και άσκησης, με στόχο τη βελτίωση της ινσουλινοευαισθησίας, την καλύτερη διαχείριση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και την πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη:
– Σταδιακή απώλεια βάρους σε περίπτωση υπέρβαρου ή παχυσαρκίας. Ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως ακόμη και μικρή απώλεια βάρους, της τάξης του 5-7% μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη.
– Υιοθέτηση ενός ισορροπημένου διατροφικού προτύπου, με υψηλή πρόσληψη φρούτων, λαχανικών, δημητριακών ολικής άλεσης και γαλακτοκομικών προϊόντων χαμηλών λιπαρών, τακτική κατανάλωση οσπρίων και ψαριού, επιλογή άπαχων πηγών πρωτεΐνης και αποφυγή επεξεργασμένων τροφίμων, προϊόντων αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής και έτοιμου φαγητού, που περιέχουν υψηλά ποσά λίπους, ζάχαρης ή/και αλατιού.
– Συστηματική σωματική δραστηριότητα. Στόχος θα πρέπει να είναι τα 30 λεπτά μέτριας προς υψηλής έντασης άσκηση, για τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας. Επιπλέον, θα πρέπει να δίνεται έμφαση σε δραστήριους τρόπους μετακίνησης, όπως για παράδειγμα το περπάτημα ή η μετακίνηση με ποδήλατο, όπου αυτό είναι εφικτό.
Πηγή: http://www.neadiatrofis.gr
