Ο διαβήτης ελλοχεύει για τους άντρες που κοιμούνται πολύ ή λίγο

ύπνος

Αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση διαβήτη  αντιμετωπίζουν οι άντρες και όχι οι γυναίκες,  με πολύ λίγες ή  πολλές ώρες ύπνου, σύμφωνα με νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα. Είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι ο ύπνος ασκεί διαφορετική επίδραση στα δύο φύλα, όσον αφορά στον μεταβολισμό του σακχάρου και τον κίνδυνο διαβήτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Φέμκε Ρούτερς του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου VU του ‘Αμστερνταμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής ενδοκρινολογίας «Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism», μελέτησαν σχεδόν 800 υγιείς ανθρώπους ηλικίας 30 έως 60 ετών σε 14 ευρωπαϊκές χώρες.
Η μελέτη συσχέτισε τις συνήθειες του ύπνου ξεχωριστά των συμμετεχόντων με τον μεταβολισμό της γλυκόζης στο αίμα του και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Διαπιστώθηκε ότι τόσο οι άνδρες που κοιμούνται λιγότερο, όσο και εκείνοι που αντίθετα κοιμούνται περισσότερο, έχουν μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού στον οργανισμό τους, σε σχέση με όσους κοιμούνται κανονικές ώρες (8ωρο), με συνέπεια να έχουν υψηλότερα επίπεδα σακχάρου.
Αντίθετα, στις γυναίκες που κοιμούνταν πολύ λίγο ή πάρα πολύ, δεν παρατηρήθηκε κάτι ανάλογο, καθώς ο οργανισμός τους ανταποκρινόταν καλά στην ορμόνη ινσουλίνη, ενώ είχαν και ομαλή λειτουργία των βήτα κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Kατά τους ερευνητές, ο ύπνος δεν πρέπει να συσχετισθεί με τον κίνδυνο διαβήτη στις γυναίκες, παρά μόνο στους άνδρες.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι κατά τα τελευταία 50 χρόνια η μέση διάρκεια ύπνου έχει μειωθεί κατά μιάμιση έως δύο ώρες, ενώ την ίδια περίοδο τα περιστατικά διαβήτη έχουν σχεδόν διπλασιασθεί.
Πηγή: http://www.athina984.gr
 

Total
0
Shares
Σχετικά άρθρα
Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια: Πειραματικό φάρμακο επιβραδύνει την απώλεια όρασης και τη βλάβη του αμφιβληστροειδούς
Περισσότερα

Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια: Πειραματικό φάρμακο επιβραδύνει την απώλεια όρασης και τη βλάβη του αμφιβληστροειδούς

Διαβητική Αμφιβληστροειπάθεια: Πειραματικό φάρμακο επιβραδύνει την απώλεια όρασης και τη βλάβη του αμφιβληστροειδούς