Μια διατροφή πλούσια σε κάποια φρούτα μπορεί να μειώσει σε σημαντικό βαθμό τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Οι ερευνητές από τη Μ. Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Σιγκαπούρη μελέτησαν στοιχεία από τρεις μεγάλες έρευνες που είχαν συμπεριλάβει περισσότερους από 187.000 επαγγελματίες υγείας και νοσηλευτές στις ΗΠΑ και εξέταζαν τη σχέση μεταξύ κατανάλωσης φρούτων και του κινδύνου εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Το 6,5% των συμμετεχόντων είχαν εκδηλώσει διαβήτη τύπου ΙΙ.
Οι έρευνες είχαν χρησιμοποιήσει διατροφικά ερωτηματολόγια για να καταγράψουν πόσο συχνά σε περίοδο τεσσάρων ετών οι συμμετέχοντες έτρωγαν μια βασική ποσότητα από κάθε φρούτο.
Τα φρούτα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη ήταν σταφύλια ή σταφίδες, ροδάκινα, δαμάσκηνα ή βερίκοκα, αποξηραμένα δαμάσκηνα, μπανάνες, πεπόνι, μήλα ή αχλάδια, πορτοκάλια, γκρέιπφρουτ, φράουλες και μύρτιλα.
Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι τρεις μερίδες την εβδομάδα από μύρτιλα, σταφύλια και σταφίδες, μήλα και αχλάδια μείωναν σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Ειδικά τα μύρτιλα φάνηκε ότι μειώνουν τον κίνδυνο κατά 26% συγκριτικά με 2% που συνεπάγεται η κατανάλωση τριών μερίδων οποιουδήποτε άλλου φρούτου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα εν λόγω φρούτα περιέχουν υψηλά επίπεδα ανθοκυανίνων, οι οποίες έχει διαπιστωθεί ότι ενισχύουν την πρόσληψη της γλυκόζης, σε ζωικά μοντέλα. Τα ίδια φρούτα περιέχουν και πολυφαινόλες, γνωστές επίσης για τις ωφέλιμες επιδράσεις τους στην υγεία.
Οι ερευνητές μελέτησαν και την επίδραση της κατανάλωσης χυμών φρούτων και διαπίστωσαν με έκπληξη ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου ΙΙ.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η αντικατάσταση της εβδομαδιαίας κατανάλωσης χυμού με το ίδιο το φρούτο, ήταν πιο ωφέλιμη για τον οργανισμό. Για παράδειγμα, η αντικατάσταση του χυμού με τα ίδια τα μύρτιλα μείωνε τον κίνδυνο διαβήτη τύπου ΙΙ κατά 33%, με τα σταφύλια και τις σταφίδες κατά 19%, τα μήλα και τα αχλάδια κατά 13%, και με τον οποιονδήποτε συνδυασμό φρούτων κατά 7%.
Παρόμοια επίδραση καταγράφηκε και όταν αντικαταστάθηκε ο χυμός με το ίδιο το πορτοκάλι, τα ροδάκινα, τα βερίκοκα και τα δαμάσκηνα.
Η διαφορά οφείλεται στη διαδικασία παραγωγής του χυμού που συντελεί στην ταχύτερη απορρόφησή του από τον οργανισμό με αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος και της ινσουλίνης, στην περίπτωση που περιέχει πολλά σάκχαρα.
Πηγή: http://www.onmed.gr/
