Όποιος αγάπησε ποτέ έναν άνθρωπο με διαβήτη τύπου 1 ξέρει καλά πόσο τρομακτικό είναι να βλέπεις το συγγενή, φίλο ή σύντροφο σε υπογλυκαιμικό επεισόδιο. Η Μαρία Μενούνος, γνωστό τηλεοπτικό πρόσωπο (και σε εμάς Ελλάδα ιδιαίτερα γνωστή από την ταινία «Γάμος αλά Ελληνικά») και υποστηρίκτρια ατόμων με διαβήτη, γνωρίζει αυτό το συναίσθημα πολύ καλά.
«Ο πατέρας μου μπήκε στο νοσοκομείο λόγω υπογλυκαιμίας θεωρούμενος νεκρός [πολλές φορές] κατά τη διάρκεια της ζωής μου», λέει η Μαρία. «[Η οικογένειά μου κι εγώ] βρισκόμασταν όλοι σε επιφυλακή και τον είχαμε υπό διαρκή παρακολούθηση. Είναι μια μάχη διαρκής σε όλη στη ζωή του –το να φροντίζει ώστε να μην πέσουν επικίνδυνα χαμηλά τα επίπεδα σακχάρου του».
Η Μαρία, που μεγάλωσε στο Μέντφορντ, έξω από τη Βοστώνη, βιώνει μαζί με την οικογένειά της όλες τις δυσκολίες του πατέρα, Κωνσταντίνου Μενούνο, στο να ρυθμίζει το διαβήτη του.
Ο Κωνσταντίνος διαγνώσθηκε με διαβήτη τύπου 1 περίπου 50 χρόνια πριν και, καθώς τα αγγλικά δεν είναι η μητρική του γλώσσα, υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολο για ‘κείνον να μάθει πώς να αλλάξει τις διατροφικές του συνήθειες. Τα γλωσσικά εμπόδια που συναντούσε προσθέτονταν στον ήδη υπάρχοντα φόβο του για τυχόν επιπλοκές, και ο συνδυασμός αυτός τον έκανε να πιστέψει πως ο μοναδικός τρόπος ρύθμισης του διαβήτη του ήταν να ακολουθήσει μια πολύ αυστηρή δίαιτα. Στη δίαιτα αυτή ο Κωνσταντίνος κατανάλωνε λαχανικά, λίγα φρούτα και κρέας, και απέφευγε σχεδόν εντελώς όλους τους υδατάνθρακες –πράγμα που συχνά οδηγούσε σε πολύ χαμηλά επίπεδα σακχάρου.
«Ο πατέρας μου είναι ένας ξεροκέφαλος Έλληνας, και όταν βάζει κάτι στο μυαλό του κανείς δεν πρόκειται να του αλλάξει γνώμη», εξήγησε η Μαρία. «Αποφάσισε πως δεν ήθελε να χάσει την όρασή του, τα μέλη του ή τη ζωή του, κι έτσι σταμάτησε τη ζάχαρη και όλα τα ανθυγιεινά τρόφιμα που περιέχουν πολλούς υδατάνθρακες, σαν το ψωμί και τα ζυμαρικά. Ήταν υπέρ του δέοντος προσεκτικός στο να κρατά το σάκχαρό του όσο πιο χαμηλά γινόταν. Δυστυχώς, μερικές φορές έφτανε στα άκρα.»
Αυτή η έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στον Κωνσταντίνο και τους γιατρούς του υπογραμμίζει τηνανάγκη για μια φροντίδα προσαρμοσμένη στην κουλτούρα του κάθε ασθενούς, που θα υπερβαίνει τα τυχόν γλωσσικά φράγματα και θα παρέχει διατροφικές συστάσεις εναρμονισμένες με την εκάστοτε κουλτούρα. Αφού έλαβε τη σωστή πληροφόρηση και φροντίδα για το διαβήτη του, ο Κωνσταντίνος ενσωμάτωσε με επιτυχία τους υδατάνθρακες και τη ζάχαρη στο διαιτολόγιό του, και ελάττωσε κατά πολύ τη συχνότητα των υπογλυκαιμικών επεισοδίων.
Σήμερα η Μαρία λέει για τον πατέρα της πως έχει «το σώμα ενός ανθρώπου 22 χρονών». Είναι ακόμα σε θέση να ρυθμίζει το διαβήτη του χωρίς επιπλοκές, και συνεχίζει να δουλεύει και να διατηρεί έναν ενεργό τρόπο ζωής.
Το πλεονέκτημα του να ζεις με κάποιον που πάσχει από διαβήτη είναι πως η Μαρία και η οικογένειά της έμαθαν από πρώτο χέρι τη σημασία της υγιεινής διατροφής και της άσκησης. Η Μαρία συνεχίζει τις υγιεινές αυτές συνήθειες ως και σήμερα, και τις περιγράφει στο βιβλίο της «Ο οδηγός διατροφής και άσκησης για κάθε κορίτσι» (The Everygirl’s Guide to Diet and Fitness).
Η Μαρία και η οικογένειά της παραμένουν αισιόδοξοι σχετικά με το διαβήτη του πατέρα, και χρησιμοποιούν την εμπειρία τους για να βοηθήσουν στην εκπαίδευση και την υποστήριξη άλλων οικογενειών που είναι αντιμέτωπες με την ασθένεια.
«Το θετικό μήνυμα για όλους [τους ανθρώπους με διαβήτη] είναι πως η ασθένεια δεν σε καταστρέφει αναγκαστικά», είπε. «Στην πραγματικότητα, με τον ίδιο ειρωνικό τρόπο που συνέβη και στην περίπτωση του πατέρα μου, μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων με διαβήτη και της οικογένειάς τους. Πιστεύω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος [να προσεγγίσει κανείς] το διαβήτη -να αντιμετωπίσει, δηλαδή την ασθένεια κατά πρόσωπο, αντί να παίξει ή να γίνει το θύμα της.»
Μέσα από αυτή την εμπειρία με τον πατέρα της, η Μαρία τροφοδοτεί το υποστηρικτικό και φιλανθρωπικό της έργο. Όπως πολλοί άλλοι, έτσι κι εκείνη αναμένει με αγωνία τις νέες επαναστατικές ανακαλύψεις για το διαβήτη και τη θεραπεία του –εντωμεταξύ, όμως, επικεντρώνεται στο να εκπαιδεύει τους ανθρώπους και να αυξάνει τα επίπεδα επίγνωσης σε σχέση με την ασθένεια.
Πηγή: blog.joslin.org
