Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Chemical Research in Toxicology δείχνει ότι η χημική ένωση του τζίντζερ μπορεί να είναι αποτελεσματική στο να σταματήσει τις… φυσιολογικές διαδικασίες οι οποίες οδηγούν στις επιπλοκές που προκαλούνται από το διαβήτη.
Οι ερευνητές εξέτασαν την ικανότητα της «τζιντζερόλης» και «σογκαόλης» -δύο χημικές ενώσεις που βρίσκονται στο τζίντζερ- για να αποτρέψουν το σχηματισμό τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (AGEs) μέσω της παγίδευσης της μεθυλογλυοξάλης (MGO). Το MGO και η γλυοξάλη (GO) είναι αντιδραστικές καρβονυλικές χημικές ενώσεις οι οποίες είναι υποπροϊόντα μιας αυτοοξείδωσης της γλυκόζης, της υπεροξείδωσης των λιπιδίων, της γλυκοζυλίωσης πρωτεϊνών, μιας διαδικασίας όπου η πρωτεΐνη και η γλυκόζη αλληλεπιδρούν, παρεμβαίνοντας με τη λειτουργία των πρωτεϊνών στο σώμα.
Η έρευνα έδειξε ότι οι διαβητικοί έχουν δύο έως και έξι φορές τα επίπεδα των MGOs στο αίμα τους από ότι οι μη διαβητικοί. Παρόλο που τα AGEs είναι μέρος της διαδικασίας της γήρανσης, οι καταστροφικές συνέπειές τους επιταχύνονται από το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα. Αυτά είναι επικίνδυνα επειδή συσσωρεύονται στα όργανα συνεισφέροντας στην ανάπτυξη της αντίστασης της ινσουλίνης και των επιπλοκών του διαβήτη.
“Η γλυκοζυλίωση της πρωτεΐνης συνεισφέρει στις γνωστές επιπλοκές που προκαλούνται από το διαβήτη“, είπε ο Shengmin Sang, βοηθός καθηγητής λειτουργικών τρόφιμων, μαζί με το γεωπονικό πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας και του Technical State University (NCA&T) Center for Excellence in Post-Harvest Technologies στην πανεπιστημιούπολη NC Research. “Η γλυκοζυλίωση είναι πολύ περισσότερο απειλητική για τη ζωή από ότι το υψηλό σάκχαρο στο αίμα των διαβητικών ασθενών“.
Η έρευνα απέδειξε in vitro ότι μέσα σε μία ώρα και οι δύο χημικές ενώσεις του τζίντζερ «παγίδευσαν» το 80% του παρόντος MGOs, σχηματίζοντας τις λιγότερο αντιδραστικές και επιβλαβείς χημικές ενώσεις των μονο-MGO προσαγωγών, 6s-MGO και 6G-MGO.Επίσης βρήκαν ότι η ικανότητα αυτών των χημικών ενώσεων να παγιδεύουν τα MGOs και να προλαμβάνουν την κυτταρική βλάβη, ξεκίνησε μία ώρα μετά την έκθεση και διατηρήθηκε μέχρι και έξι μέρες in vitro.
Πηγή: http://agoraomorfias.blogspot.gr