Τι κοινό μπορεί να έχουν ο Σερ Στιβ Ρεντγκρέιβ, ο Αϊρτον Σένα, ο Γκάρι Χολ τζούνιορ, ο Τζο Φρέιζερ, ο Κρις Ντάντλεϊ και οι Αρθουρ Ας, Μπγιορν Μποργκ; Ηταν αθλητές, θα είναι η πρώτη απάντηση. Και, όμως, οι διάσημοι αθλητές της κωπηλασίας, του μηχανοκίνητου αθλητισμού, της κολύμβησης, της πυγμαχίας, του μπάσκετ και του τένις (αντίστοιχα) ήρθαν αντιμέτωποι από νεαρή ηλικία με τον σακχαρώδη διαβήτη. Παρόλα αυτά, χάρη στη σωστή ιατρική αγωγή κατάφεραν να «χτίσουν» μία καριέρα και κατέκτησαν περίοπτη θέση στο πάνθεον της παγκόσμιας αθλητικής ιστορίας.
Ο κατάλογος των αθλητών που πάσχουν από ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη είναι μεγάλος. Με σωστή διατροφή και άσκηση πέτυχαν πράγματα που ένας υγιής άνθρωπος μπορεί μόνο να ονειρευτεί. Στην Ελλάδα, σε κάποιες περιπτώσεις, δυστυχώς ο διαβήτης αποτελεί ταμπού. «Πολλά παιδιά που παρακολουθώ είναι αθλητές. Επειδή υπάρχει παραπληροφόρηση δεν το δημοσιοποιούν», δήλωσε στην «Κ» ο ειδικός παθολόγος-διαβητολόγος Χρήστος Ζούπας και πρόσθεσε: «Ενας προπονητής όταν έμαθε ότι ο αθλητής του είχε διαβήτη δεν τον άφηνε να παίξει και όταν η ομάδα άλλαξε προπονητή, ο συγκεκριμένος παίκτης ήταν ο καλύτερος. Ενα παιδί με σακχαρώδη διαβήτη δεν νοείται να στερείται τίποτα στη ζωή του. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι απαιτείται σωστή διατροφή και άθληση. Για όσους δεν θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό προτείνω το περπάτημα, τον χορό, το ποδήλατο και το κολύμπι».
Τα τελευταία χρόνια, ο σακχαρώδης διαβήτης θεωρείται η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη πάθηση στον κόσμο. Στην Ελλάδα το ποσοστό πλησιάζει το 10%. «Στη χώρα μας, τη δεκαετία του 1950 το ποσοστό δεν έφτανε ούτε το 1%. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ν. Ευρώπη έχει μεγάλη αύξηση στον διαβήτη τύπου 2 (διαβήτης ενηλίκων) σε αντίθεση με τη Β. Ευρώπη όπου υπάρχει αύξηση σε παιδικό ή νεανικό ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη. Η Φινλανδία, στον παιδικό, βρίσκεται στην πρώτη θέση στον κόσμο», τόνισε ο κ. Ζούπας.
Ο σακχαρώδης διαβήτης δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε κανένα όνειρο. Ακόμα και σε αυτό του πρωταθλητισμού. «Οταν έμαθα ότι έχω διαβήτη στα 16 μου σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσα να ξαναπαίξω μπάσκετ, το οποίο υπεραγαπούσα. Οταν έμαθα ότι μπορώ να το ελέγχω, ανακουφίστηκα», έχει δηλώσει σε συνέντευξή ο παλαιός μπασκετμπολίστας του ΝΒΑ Kρις Ντάντλεϊ. «Δεν αποτελεί αρρώστια αλλά τρόπο ζωής, αρκεί κάποιος να συμφιλιωθεί με το πρόβλημα και να έχει μέτρο συνέπειας και αυτοκυριαρχίας. Τότε δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από έναν υγιή άνθρωπο. Μπορεί να ζήσει πολλά χρόνια και με ποιότητα ζωής. Τα δύο βασικά στοιχεία στην αντιμετώπισή του είναι η υγιεινή διατροφή και η άσκηση. Εχει αποδειχθεί ότι η άσκηση μακραίνει τη ζωή, οπότε και είναι απαραίτητη για να διατηρείται σταθερά η τιμή του σακχάρου στο αίμα», υπογράμμισε ο κ. Χρήστος Ζούπας.
Οσοι άνθρωποι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη μπορούν να έχουν μία φυσιολογική ζωή και αυτό φαίνεται από αθλητές – ασθενείς, οι οποίοι «κλείδωναν» την ασθένεια στα αποδυτήρια. «Ο διάσημος τενίστας Μπγιορν Μποργκ έφτασε στην κορυφή. Ο σακχαρώδης διαβήτης δεν του στέρησε τίποτα. Ο μέσος της εθνικής Σουηδίας, ο οποίος έπαιξε και στον Ολυμπιακό Παρ Ζέτερμπεργκ αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα.
Μάλιστα, σε συνέντευξη που έδωσε κατά την παρουσίασή του από τον Ολυμπιακό ένα από τα πρώτα που είπε ήταν ότι έχει νεανικό ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη. Θυμάμαι ότι ο ολυμπιονίκης της κολύμβησης Γκάρι Χολ τζούνιορ (σ.σ. κάτοχος 10 ολυμπιακών μεταλλίων) είχε έρθει για να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας με τη διαιτολόγο και τον γιατρό του. O διάσημος κωπηλάτης, ο Σερ Στιβ Ρεντγκρέιβ (σ.σ. 5 χρυσά, ένα χάλκινο σε Ολυμπιακούς, εννέα χρυσά, δύο ασημένια, ένα χάλκινο σε παγκόσμια) είχε, επίσης, σακχαρώδη διαβήτη. Είναι πολλοί οι αθλητές που έχουν διαπρέψει στην παγκόσμια αθλητική κοινότητα κουβαλώντας το πρόβλημα του διαβήτη», μας είπε ο ειδικός παθολόγος-διαβητολόγος.
«Τα χαλεπά ταις επιμελείαις αλίσκεται» (τα δύσκολα ξεπερνιούνται με επιμελή προσπάθεια), είχε πει ο αρχαίος ιστορικός Πλούταρχος και το παράδειγμα των πρωταθλητών αποδεικνύει ότι ακόμα και μία ασθένεια δεν μπορεί να βάλει… «κόφτη» στα όνειρα.
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/
