Ο περιορισμός των θερμίδων που προσλαμβάνει ένας διαβητικός μέσω της διατροφής του αποτελεί αποτελεσματική στρατηγική για την «επανεκκίνηση» του οργανισμού, με απώτερο στόχο να αποκατασταθεί η παραγωγή ινσουλίνης και να «θεραπευτεί» ο διαβήτης, δείχνουν τα τελευταία ερευνητικά δεδομένα στο πεδίο της αντιμετώπισης του διαβήτη.
Έπειτα από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αδιάκοπης έρευνας, ο καθηγητής Ρόι Τέιλορ από το Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ, πρόκειται να παρουσιάσει τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματά του για τους μηχανισμούς εκδήλωσης του διαβήτη και τις προοπτικές στην οριστική αντιμετώπισή του στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) που πραγματοποιήθηκε στη Λισαβόνα από τις 11 μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2017.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έχει πραγματοποιήσει ο Τέιλορ, αποδεικνύεται ότι στα άτομα που εκδηλώνουν διαβήτη τύπου 2:
– Η υπερβολική πρόσληψη θερμίδων οδηγεί στη συσσώρευση λίπους στο συκώτι
– Κατά συνέπεια, το συκώτι δεν ανταποκρίνεται στην ινσουλίνη και παράγει μεγάλες ποσότητες γλυκόζης
– Το περιττό λίπος στο συκώτι περνά στο πάγκρεας, κάνοντας τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη να δυσλειτουργούν
Η απώλεια ακόμη και 1 γραμμαρίου λίπους από το πάγκρεας μέσω της διατροφής είναι δυνατό να επανεκκινήσει τη φυσιολογική παραγωγή ινσουλίνης, «διορθώνοντας» τον διαβήτη τύπου 2. Η εξέλιξη αυτή είναι μάλιστα δυνατή ακόμη και σε διάστημα 10 ή και περισσότερων ετών από την αρχική εκδήλωση της χρόνιας πάθησης.
Σύμφωνα με τη θεωρία που είχε προτείνει παλαιότερα ο Τέιλορ (Twin Cycle Hypothesis), ο διαβήτης τύπου 2 οφείλεται στην υπερβολική συσσώρευση λίπους τόσο στο συκώτι όσο και στο πάγκρεας. Η μείωση του συσσωρευμένου λίπους στα δύο αυτά όργανα με τη βοήθεια ολιγοθερμιδικής δίαιτας και, σε δεύτερη φάση, η διατήρηση του σωματικού βάρους σε χαμηλά επίπεδα (με συνδυασμό ολιγοθερμιδικής δίαιτας και γυμναστικής) μπορεί να αποκαταστήσει τις λειτουργίες που οδήγησαν στην εκδήλωση του διαβήτη.
Η μελέτη Counterpoint που δημοσιεύτηκε το 2001 έδειξε ότι η ολιγοθερμιδική δίαιτα μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των επιπέδων λίπους στο συκώτι και αποκατάσταση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και του σακχάρου νηστείας σε μόλις 7 ημέρες, ενώ σε διάστημα 8 εβδομάδων μειώθηκε το λίπος και στο πάγκρεας και αποκαταστάθηκε και η παραγωγή ινσουλίνης.
Η μελέτη Counterbalance που δημοσιεύτηκε το 2016 ως συνέχεια της πρώτης οδήγησε στη διαπίστωση ότι οι παραπάνω βελτιώσεις είναι δυνατό να διατηρηθούν σε βάθος χρόνου αν το σωματικό βάρος παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, χάρη σε έναν συνδυασμό ολιγοθερμιδικής δίαιτας και γυμναστικής.
«Ακόμη κι αν έχει κάποιος διαβήτη για 10 χρόνια πιθανώς θα μπορέσει να τον ανατρέψει μειώνοντας τα επίπεδα λίπους στο πάγκρεας. Επί του παρόντος, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της δραστικής απώλειας βάρους» επισημαίνει ο Τέιλορ.
Πηγή onmed.gr
