Μπορεί να ακούγεται αντιφατικό, αλλά ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αδελαϊδας καταλήγουν πως η παγκόσμια αύξηση του διαβήτη Τύπου 1 συνδέεται απευθείας με την εξέλιξη της ιατρικής περίθαλψης που έχει βελτιώσει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων.
Οι ερευνητές μελέτησαν την παρουσία του διαβήτη Τύπου 1 σε 118 χώρες και τις αλλαγές που παρατηρήθηκαν στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ 1950 και 2010.
Αφού εφάρμοσαν τους βιολογικούς δείκτες στα δεδομένα, ανακάλυψαν πως η ραγδαία αύξηση του διαβήτη Τύπου 1 τις τελευταίες δεκαετίες συνδέεται απευθείας με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ειδικά στις Δυτικές χώρες.
«Μέχρι τον 20ο αιώνα, ο διαβήτης Τύπου 1 ήταν μια φριχτή και επικίνδυνη νόσος, η οποία συνήθως οδηγούσε στον θάνατο των νοσούντων κατά την εφηβεία ή και λίγο αργότερα» λέει ο Δρ Wenpeng You. «Αυτό σήμαινε πως οι άνθρωποι που είχαν τη νόσο είχαν περιορισμένες δυνατότητες να παράγουν απογόνους και να περάσουν το γενετικό τους υλικό στις μελλοντικές γενιές. Μιλώντας με όρους της εξέλιξης, είναι αυτό που ονομάζουμε ‘φυσική επιλογή’» μας εξηγεί.
Ωστόσο, με την εισαγωγή της ινσουλίνης από το 1920 και μετά και τις εξελίξεις της σύγχρονης ιατρικής, το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων με διαβήτη Τύπου 1 έχει πλέον αυξηθεί στα 69 περίπου χρόνια.
«Είναι ένα αξιοσημείωτο κατόρθωμα, αλλά σημαίνει επίσης πως με τον περιορισμό της φυσικής επιλογής, το γενετικό υλικό που οδηγεί στην ανάπτυξη του διαβήτη Τύπου 1 συσσωρεύεται με γρήγορους ρυθμούς στον ανθρώπινο πληθυσμό» σημειώνει ο You.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα BMJ Open Diabetes Research & Care.
Οι ερευνητές αποφάσισαν να ερευνήσουν τη σύνδεση αυτή γιατί παρόλο που οι περιπτώσεις διαβήτη Τύπου 1 αυξάνονται παγκοσμίως, η επικράτηση της νόσου είναι άνιση σε διαφορετικά μέρη του κόσμου.
«Δεν έχουν όλες οι χώρες πρόσβαση σε καλά συστήματα υγείας ή σε ελεύθερα διαθέσιμη ινσουλίνη. Για έναν αριθμό φτωχών χωρών, όπως η Αφρική, το προσδόκιμο ζωής για τους ανθρώπους με διαβήτη Τύπου 1 είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό του Δυτικού κόσμου. Αυτό σημαίνει πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν πρόωρα, μην έχοντας έτσι την ευκαιρία να κάνουν απογόνους που θα μεταφέρουν τα γονίδια από γενιά σε γενιά».
GlykouliGr
