Κατασκευάστηκε ρομπότ για να βοηθήσει τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 να διαχειριστούν τη νόσο. Το ρομπότ ονομάζεται Ρόμπιν, μιμείται ένα παιδί με διαβήτη και μπορεί να διδάξει τα παιδιά ηλικίας 7 έως 12 ετών να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας.
Η ανάπτυξη του ρομπότ είναι μέρος του προγράμματος ALIZ-3 που ξεκίνησε στην Ιταλία το 2010. Ερευνητές από όλη την Ευρώπη βοήθησαν στη δημιουργία του: το Πανεπιστήμιο του Hertfordshire ανέπτυξε τα συναισθήματα του Ρόμπιν και το Imperial College του Λονδίνου εργάστηκε πάνω στην εκμάθηση της μηχανής.
Οι Δρ Lola Canamero και ο Δρ Matthew-Lewis του Πανεπιστημίου του Hertfordshire σχεδίασαν και έγραψαν τον χαρακτήρα του ρομπότ. Ο Ρόμπιν θέλει να παίζει με παιχνίδια, χορεύει, κουράζεται, ζητάει αγκαλιές –συμπεριφορές που παρατηρούνται σε όλα τα παιδιά.
Οι προγραμματιστές πιστεύουν πως ο συσχετισμός αυτός είναι σημαντικός για να μάθουν τα παιδιά να θυμούνται να διαχειρίζονται τον διαβήτη τους και για ενισχύσει την αυτοπεποίθησή τους.
Η Canamero είπε πως «τα παιδιά λατρεύουν τα ρομπότ και γι αυτό δένονται μαζί του πολύ γρήγορα. Ζητάμε από τα παιδιά να φροντίσουν τον Ρόμπιν, να παίξουν μαζί του και ενώ το κάνουν ο Ρόμπιν εμφανίζει συμπτώματα διαβήτη και τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τα αναγνωρίζουν και να σκεφτούν πώς θα τα αντιμετωπίσουν».
Ο Lewis πρόσθεσε: «Προσπαθούμε να δώσουμε στα παιδιά την αίσθηση της υπευθυνότητας και να τα αφήσουμε να δεθούν με το ρομπότ για να καταλάβουν πως οι πράξεις τους μπορούν να το βοηθήσουν με τον διαβήτη του. Ενισχύουμε τις συμπεριφορές που θα θέλαμε να δούμε στα ίδια».
Μέχρι στιγμής, οι συναναστροφές μεταξύ του Ρόμπιν και των παιδιών με διαβήτη είναι περιορισμένες, αλλά οι ερευνητές προγραμματίζουν το ρομπότ ώστε να μπορεί τελικά να χρησιμοποιηθεί από τα παιδιά το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Θα θέλαμε να δοκιμάσουμε διάφορες αλληλεπιδράσεις. Μέχρι στιγμής τα παιδιά έχουν περάσει μόνο μισή ώρα με τον Ρόμπιν σε μία μόνο συνεδρία. Θα θέλαμε να τα δούμε να αλληλεπιδρούν πολλές φορές και να νιώσουν πως βελτιώνονται» λέει ο Lewis. «Μέχρι στιγμής ο Ρόμπιν έχει περιορισμένο αριθμό συμπεριφορών οι οποίες είναι αρκετές για μια αλληλεπίδραση μαζί του μισής ώρας, για παράδειγμα, ο Ρόμπιν γνωρίζει μόνο λίγες λέξεις. Επίσης δεν ανταποκρίνεται στους ήχους».
Το επόμενο στάδιο σχεδιασμού εμπεριέχει συνεχή χρηματοδότηση για να αναπτυχθεί ο Ρόμπιν και για να εμπλακεί και το κοινό.
Είναι πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθεί κανείς την ανάπτυξη του Ρόμπιν και είναι πραγματικά ελπιδοφόρο να βλέπει την τεχνολογία να χρησιμοποιείται για να βοηθήσει τα παιδιά να δεχτούν τον διαβήτη και να νιώσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
GlykouliGr
