Η Κλεοπάτρα λέγεται ότι είχε διαλύσει ένα μαργαριτάρι σε ξύδι και το ήπιε, για να αποδείξει στον εραστή της, τον Μάρκο Αντώνιο, ότι ήταν σε θέση να υποβιβάσει ένα εξωφρενικά ακριβό γεύμα. Μια άλλη ιστορία λέει ότι ο Αννίβας γκρέμισε ογκόλιθους χρησιμοποιώντας ξύδι για να διασχίσει τις Άλπεις.
Το ξίδι είναι προφανώς το υλικό του μύθου, αλλά εδώ είναι η πραγματική δοκιμασία των δυνάμεών του: Είναι το πολύ φημισμένο μηλόξυδο μια πιθανή βοήθεια κατά του διαβήτη τύπου 2;
Λοιπόν, ναι, κατά κάποιο τρόπο. Υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες που δείχνουν ότι το ξίδι μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στα σάκχαρα, αν και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πιο χρήσιμα για άτομα με προ-διαβήτη, από ό, τι σε εκείνα με διαβήτη. Η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη δεν το έχει προσθέσει ως διατροφική σύσταση και ακόμη και όσοι έχουν κάνει την έρευνα για το καρύκευμα προειδοποιούν ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να κοιτάξουν το ξίδι ως μαγικό φίλτρο για τη θεραπεία ή την αποφυγή του διαβήτη. Στο καλύτερο δυνατό και χρησιμοποιούμενο με προσοχή, θα μπορούσε να είναι χρήσιμο ως πρόσθετο, αλλά δεν θα αντικαταστήσει μια σωστή διατροφή ή άλλες θεραπείες γραμμένες από τον γιατρό ή αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι απολύτως σαφές γιατί όλη η συζήτηση γίνεται για το μηλόξυδο. Οι ερευνητές λένε ότι οποιοδήποτε ξύδι θα έκανε το ίδιο πράγμα, αν και το μηλόξυδο μπορεί να είναι πιο ευχάριστο για πολλούς ανθρώπους. Αλλά το καρύκευμα φαίνεται να βοηθά μόνο όταν λαμβάνεται πριν από ένα γεύμα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. Μερικοί από τους συμμετέχοντες είχαν διαβήτη τύπου 2, κάποιοι είχαν αντίσταση στην ινσουλίνη και οι υπόλοιποι δεν είχαν προβλήματα που να σχετίζονται με διαβήτη. Σε σύγκριση με τα άτομα που ήπιαν ένα ποτό με ψευδοφάρμακο πριν τα γεύματά τους, παρατηρήθηκαν μικρές βελτιώσεις μία ώρα αργότερα στην ινσουλινοευαισθησία και στα σάκχαρα μεταξύ αυτών με διαβήτη. Ωστόσο, οι ασθενείς με προ-διαβήτη εμφάνισαν πολύ μεγαλύτερες διαφορές.
Ένα χρόνο αργότερα, μια σουηδική μελέτη έδωσε στα άτομα που συμμετείχαν ένα γεύμα (πείτε το καλύτερα ένα άγευστο σνακ) από λευκό ψωμί με ξύδι. Υπήρχαν τρεις ξεχωριστές ομάδες, οι οποίες κατανάλωναν ξύδι με διάφορα επίπεδα οξικού οξέος. Τριάντα λεπτά μετά το γεύμα τους, όσοι είχαν λάβει δόσεις με ξίδι έδειξαν χαμηλότερα σάκχαρα και βελτιωμένη απόκριση ινσουλίνη. Και όσο υψηλότερη είναι η δόση του οξικού οξέος, τόσο καλύτερη είναι η απόκριση.
Σύμφωνα με την Johnston, το ξύδι φαίνεται να λειτουργεί αναστέλλοντας την πέψη του αμύλου. Αλλά συνιστά την προσεκτική χρήση του για όσους θέλουν να το δοκιμάσουν. Μια κουταλιά της σούπας θα πρέπει να αραιωθεί σε ένα φλιτζάνι νερό και να ληφθεί με τις πρώτες μπουκιές του γεύματος, πριν αρχίσει η κατανάλωση των τροφίμων με άμυλο. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί με τον πιο παραδοσιακό τρόπο: Ως μέρος του dressing σε μια μικρή σαλάτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες πριν από το κύριο γεύμα.
Αλλά μόνο του ή σε πολύ μεγάλη ποσότητα, μπορεί, όπως υποτίθεται ότι έκανε στο μαργαριτάρι της Κλεοπάτρας, να διαβρώσει δόντια. Μπορεί επίσης να τραυματίσει τον οισοφάγο και να προκαλέσει ναυτία. Μια άλλη σημαντική σημείωση: Το ξίδι μπορεί να είναι λάθος για τα άτομα με διαβήτη τύπου 1. Μια μελέτη του 2007 από μια διαφορετική σουηδική ερευνητική ομάδα, διαπίστωσε ότι το ξύδι προκάλεσε καθυστερήσεις στην γαστρική εκκένωση. Αυτό είναι ήδη ένα πρόβλημα για ορισμένα άτομα με διαβήτη τύπου 1. Το ξίδι μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.
Πηγή: asweetlife.org
