Ερευνητές δημιούργησαν τεχνητή HDL χοληστερόλη που βοηθά στην αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης στο διαβήτη

ερευνητές δημιούργησαν τεχνητή hdl που βοηθά στην αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης στο διαβήτη
ερευνητές δημιούργησαν τεχνητή hdl που βοηθά στην αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης στο διαβήτη

Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι ο ασθενείς με διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αθηροσκλήρωσης, μίας πάθησης κατά την οποία παρατηρείται σκλήρυνση των αρτηριών εξ’αιτίας της συσσώρευσης πλακών.
Η αθηροσκλήρωση είναι μία επικίνδυνη κατάσταση για την υγεία, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Αρκετοί ειδικοί πιστεύουν ότι η παραπάνω σύνδεση αποδίδεται στα αυξημένα επίπεδα της LDL χοληστερόλης, η οποία συσσωρεύεται στα τοιχώματα των αγγείων, αλλά και τα χαμηλά επίπεδα της HDL χοληστερόλης, η οποία μεταφέρει την περίσσεια των μορίων της χοληστερόλης στο ήπαρ, μέσω του οποίου απομακρύνονται.
Αυτός είναι και ο λόγος που η LDL είναι γνωστή ως «κακή» χοληστερόλη, ενώ η HDL ως «καλή» χοληστερόλη.
Στη νέα τους έρευνα, οι επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή της Νέας Υόρκης αποφάσισαν να εξετάσουν αν η αύξηση των επιπέδων της HDL χοληστερόλης μπορεί να αντιμετωπίσει την αθηροσκλήρωση στους ασθενείς με διαβήτη. Για το σκοπό αυτό εξέτασαν ποντίκια με διαβήτη και αθηροσκλήρωση.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Circulation και εστίασε σε αυτή που οι επιστήμονες ονόμασαν «λειτουργική HDL», δηλαδή το κομμάτι αυτό της HDL που ενισχύει την απομάκρυνση της χοληστερόλης από τα κύτταρα.
Η λειτουργική χοληστερόλη ουσιαστικά αποτελεί μέτρο που εκτιμά πόσο αποτελεσματική είναι η HDL στην απομάκρυνση της περίσσειας χοληστερόλης από τα τοιχώματα των αγγείων. Όπως υποστήριξαν οι ερευνητές, η προσέγγιση αυτή είναι πιο ακριβής από τον υπολογισμό της συνολικής HDL στο αίμα.
«Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν ότι η αύξηση των επιπέδων της λειτουργικής HDL μπορεί να αντιμετωπίσει το φλεγμονώδες κομμάτι της αθηροσκλήρωσης που προκαλείται από τη συσσώρευση χοληστερόλης καλύτερα από τα φάρμακα που κυκλοφορούν σήμερα», είπε ο επικεφαλής της έρευνας Δρ Έντουαρντ Φίσερ.
«Η καλή χοληστερόλη αποτελεί ξανά θεραπευτικό στόχο. Πλέον γνωρίζουμε αρκετά καλά τη βιολογία της έτσι ώστε να την τροποποιήσουμε για τον περιορισμό του κινδύνου διαφόρων νόσων», πρόσθεσε.

Η Βάση για Νέες Θεραπείες

Οι ερευνητές εξήγησαν ότι η προσέγγισή τους βασίστηκε σε προηγούμενες μελέτες που είχαν δείξει ότι συγκεκριμένοι μοριακοί μηχανισμοί που σχετίζονται με την υψηλή γλυκόζη μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα της HDL και να επηρέασουν τη λειτουργία της.
Στην παρούσα μελέτη, οι επιστήμονες αύξησαν τα επίπεδα της λειτουργικής HDL στα ποντίκια με διαβήτη και αθηροσκλήρωση, ενισχύοντας τα επίπεδα της πρωτεΐνης απολιποπρωτεΐνη Α-Ι (apoA-I), η οποία αποτελεί βασικό συστατικό της HDL.
Ο σκοπός αυτός επετεύχθη με δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Σε ορισμένα ποντίκια έκαναν γενετική τροποποίηση για να αυξήσουν την παραγωγή της apoA-I, ενώ σε άλλα έκαναν ενδοφλέβια έγχυση της apoA-I.
Οι παρεμβάσεις αυτές αύξησαν τα επίπεδα της λειτουργικής HDL και οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι αυτό ενίσχυσε την απομάκρυνση των αθηροσκληρωτικών πλακών κατά 30% στα ποντίκια που είχαν λάβει επίσης θεραπεία για τον περιορισμό της LDL.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η αύξηση στα επίπεδα της λειτουργικής HDL περιόρισε τα επίπεδα της φλεγμονής στις αθηροσκληρωτικές πλάκες κατά σχεδόν 50%.
Επιπλέον, τα υψηλά επίπεδα της «καλής χοληστερόλης» απέκλεισαν έναν ακόμα φλεγμονώδη μηχανισμό και συγκεκριμένα τη δράση των ουδετεροφίλων, μίας ομάδας λευκών αιμοσφαιρίων που ενοχοποιείται για τη μειωμένη ροή αίματος στην αθηροσκλήρωση.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα της έρευνάς τους θα ανοίξουν το δρόμο για την ανάπτυξη νέων, πιο αποτελεσματικών θεραπειών για την αθηροσκλήρωση.
«Για την έρευνά μας, δημιουργήσαμε μία τεχνητή μορφή της HDL, την οποία ονομάσαμε ανασυσταθείσα HDL. Η HDL αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για νέες μορφές λειτουργικής HDL οι οποίες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου περισσότερο απ’ ότι τα σημερινά φάρμακα», κατέληξε η Τέσα Μπαρέ, μία από τους συγγραφείς της μελέτης.

Πηγή: pathologia.eu

Total
0
Shares
Σχετικά άρθρα