Σύμφωνα με νέα έρευνα μπορεί να είναι προτιμότερο παιδιά και ενήλικες με διαβήτη τύπου 1, να στοχεύουν σε HbA1c μεταξύ 6,5% και 6,9% αντί για κάτω από 6,5%.
Στις 28 Αυγούστου, ο Marcus Lind, MD, PhD, καθηγητής διαβητολογίας στο Ιατρικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Gothenburg στη Σουηδία και οι συνάδελφοί του, δημοσίευσαν στο BMJ τα αποτελέσματα μελέτης στοιχείων που άντλησαν από το Σουηδικό εθνικό μητρώο διαβήτη, τα οποία αφορούσαν περισσότερα από 10.000 παιδιά και ενήλικες με διαβήτη τύπου 1 που διαγνώστηκαν μεταξύ του 1998 και του 2017.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι οι ενήλικες που πετύχαιναν να έχουν HbA1c μικρότερη από 6,5% (< 48 mmol/mol) δεν διέτρεχαν μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια ή νεφροπάθεια σε σχέση με αυτούς που διατηρούσαν την τιμή της γλυκοζηλιωμένης μεταξύ 6,5% και 6,9%, όμως διέτρεχαν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο υπογλυκαιμίας.
Οι σοβαρές επιπλοκές του διαβήτη συνήθως εμφανίζονταν στις περιπτώσεις που τα επίπεδα της HbA1c βρίσκονταν πάνω από 8,6% (> 70 mmol/mol), ενώ οι λιγότερο σοβαρές επιπλοκές άρχισαν να εμφανίζονται όταν η τιμή βρισκόταν πάνω από 7,0% (53 mmol/mol).
Συνοπτικά, ο Lind και οι συνάδελφοι γράφουν: “Τα ευρήματα υποστηρίζουν ότι η τιμή της γλυκοζηλιωμένης αιμοσφαιρίνης πρέπει να βρίσκεται κάτω από 7,0% σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1. Όσοι καταφέρνουν να ρίξουν την τιμή της HbA1c κάτω από 6,5% πρέπει να προσέχουν να μην παθαίνουν συχνές υπογλυκαιμίες ώστε να διατηρούν μια καλή ποιότητα ζωής σε σχέση με το διαβήτη τους.”
Αυτές οι νέες πληροφορίες είναι σημαντικές γιατί οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα επίπεδα της γλυκοζηλιωμένης διαφέρουν ανά τον κόσμο. Στις οδηγίες της, η Αμερικανική Ομοσπονδία Διαβήτη προτείνει στα παιδιά η τιμή της HbA1c να είναι κάτω από 7,5% (< 58 mmol/mol), ενώ στους ενήλικες να είναι κάτω από 7,0% (53 mmol/mol). Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας συμβουλεύει η τιμή της HbA1c να είναι κάτω από 6,5% (< 48 mmol/mol) σε ενήλικες και παιδιά, ενώ οι κατευθυντήριες της Σουηδίας προτείνουν η τιμή της γλυκοζηλιωμένης να είναι κάτω από 6,5% σεπαιδιά και κάτω από 7,0% σε ενήλικες.
Επιπλέον η Διεθνής Εταιρία Παιδιατρικού και Εφηβικού Διαβήτη, πρόσφατα έθεσε χαμηλότερο στόχο για την HbA1c που την ήθελε χαμηλότερη από 7,5% (< 58 mmol/mol), σε χαμηλότερη από 7,0% (53 mmol/mol).
Είναι λογικό να θέσουμε όρια για την HbA1c μεταξύ 6,5% και 7%
Lind, σε συνέντευξή του στο Medscape Medical News, είπε ότι ο κύριος λόγος που διαφέρει τόσο πολύ ο στόχος ανά χώρα είναι ότι “Τα στοιχεία δεν είναι ξεκάθαρα. Το ξεκάθαρο είναι ότι για την αποφυγή των επιπλοκών είναι αναγκαία η μείωση των υψηλών επιπέδων της HbA1c. Όμως τα στοιχεία είναι πιο περιορισμένα για τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ χαμηλών επιπέδων της γλυκοζηλιωμένης.”
Με τα νέα αυτά δεδομένα ο Lind πρόσθεσε “Νομίζω ότι ένας ενιαίος στόχος της γλυκοζηλιωμένης για ενήλικες και παιδιά, μεταξύ 6,5% και 7% για την HbA1c (48-52 mmol/mol), είναι λογικός. Θεωρώ ότι εκεί πρέπει να στοχεύουν άνθρωποι που δεν έχουν συχνές υπογλυκαιμίες και που έχουν καλή ποιότητα ζωής.”
Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει, ο Gregory P. Forlenza, MD, επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής στο Κέντρο Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας Barbara Davis του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Denver, συμφώνησε.
“Βρίσκω αυτήν την έρευνα πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστική, ιδιαίτερα εφόσον έχει άμεση σχέση με τις συζητήσεις που κάνω με ασθενείς σχετικά με τους στόχους τους. Μερικοί αισθάνονται υποχρεωμένοι να θέτουν ως στόχο επίπεδα σακχάρου που έχουν άτομα χωρίς διαβήτη τύπου 1. Συχνά θεωρούν ότι αποτυγχάνουν αν δεν έχουν τη χαμηλότερη δυνατή τιμή γλυκοζηλιωμένης και νομίζουν ότι είναι καλύτερα η τιμή της να βρίσκεται στο 5% παρά στο 6%.
Είναι ο χρόνος μέσα εντός ορίων μια καλύτερη μεταβλητή απ’ ότι η γλυκοζηλιωμένη;
Ο Forlenza επιπλέον είπε ότι η αλλαγή του εστιασμού από την τιμή της γλυκοζηλιωμένης στην μεταβλητή του “χρόνου εντός των ορίων”, κάτι που καθιερώθηκε με την χρήση των συστημάτων συνεχούς μέτρησης της γλυκόζης, προσφέρει καλύτερη προσέγγιση ως προς την διαχείριση του διαβήτη.
“Όταν θέτουμε ως στόχο την παραμονή εντός των ορίων σε ποσοστό μεγαλύτερο από 70%, μειώνονται τα ποσοστά υπογλυκαιμίας και υπεργλυκαιμίας χωρίς απαραίτητα να στοχεύουμε σε υπερβολικά χαμηλές τιμές γλυκόζης. Πολλοί ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 έχουν αναφέρει ότι με τον χρόνο εντός των ορίων η ποιότητα ζωής είναι καλύτερη απ’ ότι με στόχο μια χαμηλή τιμή γλυκοζηλιωμένης.”
Επιπλέον, τόνισε πως τα συστήματα αυτόματης έγχυσης ινσουλίνης που κυκλοφορούν και που συνεχώς βελτιώνονται έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν τους ασθενείς να πετυχαίνουν ποσοστά χρόνου εντός των ορίων της τάξης του 70% και 80% ενώ είχαν ελάχιστα επεισόδια υπογλυκαιμίας.
Ο Lind όμως βλέπει τον χρόνο εντός των ορίων διαφορετικά, μιας και πρόσφατα είχε δυο ασθενείς που είχαν τιμή γλυκοζηλιωμένης 6,8% (50 mmol/mol) και παρόμοιο χρόνο εντός των ορίων, αλλά ενώ ο ένας είχε 18% χρόνο με υπογλυκαιμία, ο άλλος είχε μόλις 2%. “Ο χρόνος εντός των ορίων είναι μια αναγκαία μεταβλητή, αλλά θα πρότεινα να εστιάζουμε περισσότερο στον χρόνο με υπογλυκαιμία.”
“Θεωρώ ότι μια χαμηλή τιμή γλυκοζηλιωμένης είναι πιο αξιόπιστη ως μέτρηση σχετικά με τις επιπλοκές. Αυτό που θα ήθελα να εξερευνήσω είναι πόσο χρόνο με υπογλυκαιμία έχει ένας ασθενής με καλή τιμή γλυκοζηλιωμένης. Εξίσου σημαντικές είναι οι μετρήσεις της γλυκαιμικής μεταβλητότητας, όπως και ο εντοπισμός τάσεων για την εύρεση της καλύτερης δυνατής θεραπείας.”
Πηγή: Medscape
