Οι διαβητικοί ασθενείς, σε ποσοστό 90%, θέλουν να εμπλέκονται περισσότερο στη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων
Δεν είναι είδηση ότι ένα σεβαστό ποσοστό διαβητικών ασθενών ενδέχεται να παρουσιάσουν σοβαρές διαταραχές όρασης, ακόμη και τύφλωση. Οι θεραπευτικές κατευθύνσεις, όμως, με αφετηρία τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι και πολλές και ποικίλες, με διαρκή απαίτηση για εξατομικευμένη φροντίδα, και βεβαίως σωστή πληροφόρηση. Κοινός παρονομαστής όλων των πιθανών λύσεων; Η βέλτιστη ρύθμιση του σακχάρου, της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερίνης προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.
«Πόλος έντονου ενδιαφέροντος είναι η αντιμετώπιση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας, πάθησης που αποτελεί τη συνηθέστερη αιτία απώλειας όρασης σε διαβητικούς ασθενείς»,τονίζει ο κ. Αλέξανδρος Κ. Χαρώνης (Μ.D.), διευθυντής του Τμήματος Αμφιβληστροειδούς & Οφθαλμικής Γενετικής στο ιατρικό ινστιτούτο οφθαλμολογίας Athens Vision, αναφερόμενος σε νεότερα θεραπευτικά δεδομένα.
«Πρόκειται κατ΄ ουσία για συλλογή υγρού στη κεντρική περιοχή της όρασης λόγω της υποκείμενης βλάβης των αγγείων του αμφιβληστροειδούς. Η θεραπεία αναφοράς μέχρι πρόσφατα ήταν η εφαρμογή laser φωτοπηξίας στην ωχρά κηλίδα («μικροκαυτηριασμός» των παθολογικών αγγείων), θεραπεία η οποία στόχευε στη σταθεροποίηση, αλλά όχι και στη βελτίωση της όρασης των ασθενών μας.
Πρόσφατες μελέτες αναδεικνύουν την αποτελεσματικότητα αλλά και ασφάλεια φαρμακευτικών παραγόντων που δρουν ενάντια σε έναν παράγοντα αυξημένης διαπερατότητας των αγγείων (αντι-VEGF). Οι παράγοντες αυτοί δίνονται ενδοϋαλοειδικά, με μια έγχυση δηλαδή μέσα στο εσωτερικό του ματιού και συχνά επαναλαμβάνονται προκειμένου να επιτευχθεί ένα μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα. Το ranibizumab, αντι-VEGF παράγοντας που χρησιμοποιείται ευρέως στην ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, έχει πλέον εγκριθεί από τον Αμερικανικό και Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και εφαρμόζεται στην καθημερινή κλινική πράξη».
Σύμφωνα με τον κ. Χαρώνη, η βελτίωση της όρασης των ασθενών επιτυγχάνεται πλέον με τη χρήση κλινικών αλγόριθμων που αναπροσαρμόζονται διαρκώς στα καινούργια ερευνητικά δεδομένα.
«Νεότερες μελέτες», προσθέτει ο ίδιος, «αναδεικνύουν την αποτελεσματικότητα ενθεμάτων βραδείας αποδέσμευσης σκευασμάτων κορτιζόνης στο εσωτερικό του ματιού στοχεύοντας στη θεραπεία του οιδήματος της ωχράς. Τα ενθέματα αυτά έχουν εγκριθεί από τον Αμερικανικό οργανισμό φαρμάκων (FDA) για παθήσεις της ωχράς λόγω φλεβικών αποφράξεων του αμφιβληστροειδούς και βρίσκονται προ των πυλών για την αντιμετώπιση του διαβητικού οιδήματος. Αποτελούν μια νέα πλατφόρμα ενδοφθάλμιας φαρμακοθεραπείας που δεν αποκλείει θεραπευτικούς συνδυασμούς με το laser ή/και την αντι-VEGF θεραπεία. Θέση στο θεραπευτικό αλγόριθμο έχει επίσης η μικροχειρουργική της ωχράς κηλίδας σε «ανθεκτικά» οιδήματα της».
«Δυσαρμονία» ασθενών – ιατρών
Προαπαιτούμενο σε κάθε σχέση θεράποντα ιατρού και ασθενούς είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη, τη στιγμή δε που υπάρχει αποδεδειγμένη ανάγκη του δεύτερου για πληροφόρηση.
«Η μελέτη SHARED αναδεικνύει μία δυσαρμονία ανάμεσα σε ασθενείς και ιατρούς», τονίζει ο ιατρός. «Καταγράφει την επιθυμία των διαβητικών ασθενών, σε ποσοστό 90%, να εμπλέκονται περισσότερο στη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων, ενώ από την άλλη πλευρά οι ερωτώμενοι γιατροί εκτιμούν ότι μόνον το 44% των ασθενών τους επιθυμεί κάτι τέτοιο! Η φαινομενική αυτή δυσαρμονία στοιχειοθετεί και την ανάγκη συνεχούς «επαναδιαπραγμάτευσης» της σχέσης ασθενούς-ιατρού μέσα σε ένα δυναμικό περιβάλλον πληροφόρησης και παραπληροφόρησης».
