Ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι ο καλύτερος τρόπος ελέγχου για την Παχυσαρκία, αλλά η κατανομή του σωματικού λίπους επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας.
Ο ΔΜΣ, ένα εργαλείο ελέγχου του σωματικού βάρους, έχει επικριθεί επειδή μερικές φορές μπορεί να υποδηλώνει ότι ένα υγιές άτομο με μεγαλύτερη μυϊκή μάζα έχει Παχυσαρκία. Επίσης, μερικοί άνθρωποι μπορεί να αναπτύξουν προβλήματα υγείας που σχετίζονται με το βάρος τους ακόμα και όταν έχουν χαμηλότερο ΔΜΣ.
Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, ο ΔΜΣ είναι χρήσιμος επειδή είναι εύκολο να υπολογιστεί καθώς συσχετίζεται σωστά με το σωματικό λίπος (ειδικά σε ΔΜΣ μεγαλύτερο από 30) και επειδή είναι κλινικά χρήσιμο στην πρόβλεψη της πιθανότητας εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με την Παχυσαρκία.
Ο ΔΜΣ υπολογίζεται από το βάρος σε κιλά διαιρούμενο με το ύψος σε μέτρα στο τετράγωνο.
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος δεν είναι άμεσος δείκτης μέτρησης του σωματικού λίπους, αλλά υπάρχει καλή συσχέτιση μεταξύ ΔΜΣ μεγαλύτερο από 30 και σωματικού λίπους που αξιολογείται σε άμεσες μετρήσεις της σύστασης του σώματος, όπως αξονικές τομογραφίες κλπ.
Εάν ο ΔΜΣ είναι μεγαλύτερος ή ίσος με 30, θα πρέπει το άτομο να υποβληθεί σε έλεγχο για παράγοντες κινδύνου όπως η αρτηριακή πίεση, τα λιπίδια, η ηπατική λειτουργία και η γλυκόζη νηστείας που σχετίζονται με ασθένειες που σχετίζονται με το βάρος.
Χρήση Δείκτης Μάζας Σώματος για τη διάγνωση της Παχυσαρκίας
Ο ΔΜΣ χρησιμοποιείται ευρέως ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τη διάγνωση της νόσου της Παχυσαρκίας.
Συγκεκριμένα σε ενήλικες:
Λιποβαρή: ΔΜΣ κάτω από 18,5
Υγιές βάρος: ΔΜΣ μεταξύ 18,5 και 25
Υπέρβαρο: ΔΜΣ μεταξύ 25 και 30
Παχυσαρκία κατηγορίας 1: ΔΜΣ μεταξύ 30-35
Παχυσαρκία κατηγορίας 2: ΔΜΣ μεταξύ 35-40
Παχυσαρκία κατηγορίας 3 (επίσης γνωστή ως σοβαρή παχυσαρκία): ΔΜΣ μεγαλύτερος ή ίσος με 40
Τα υψηλότερα επίπεδα ΔΜΣ σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα ασθενειών που σχετίζονται με την Παχυσαρκία, όπως καρδιακές παθήσεις, Διαβήτης τύπου 2, ηπατική νόσο και 13 διαφορετικούς καρκίνους, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του ήπατος, των ωοθηκών, του οισοφάγου και των νεφρών. Επίσης, τόσο ο εξαιρετικά χαμηλός όσο και ο αυξημένος ΔΜΣ σχετίζονται με πρόωρους θανάτους.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η Παχυσαρκία πολύ σπάνια είναι επιλογή ενός ανθρώπου. Συνήθως είναι μια ασθένεια που προκύπτει από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της γενετικής προδιάθεσης, του τρόπου ζωής και ενός περιβάλλοντος που προωθεί την υπερκατανάλωση τροφής και την αδράνεια.
Εάν κάποιος έχει Δείκτης Μάζας Σώματος μεγαλύτερο από 30 μπορεί να είναι ακόμα υγιής;
Τα άτομα με ΔΜΣ 30 ή μεγαλύτερο είναι πολύ πιθανό να έχουν αυξημένο σωματικό λίπος.
Ομάδες όπως επαγγελματίες αθλητές ή αρσιβαρίστες με ΔΜΣ 30 και άνω, ωστόσο, βρίσκονται στο εύρος της Παχυσαρκίας, αλλά δεν έχουν υπερβολικό σωματικό λίπος. Η αυξημένη μυϊκή και οστική μάζα είναι εμφανής σε κλινική εξέταση.
Ομοίως, ένας σημαντικός αριθμός ατόμων με ΔΜΣ μεταξύ 25 και 30 μπορεί να είναι υπέρβαροι αλλά όχι υπερβολικά Παχύσαρκοι. Και πάλι, η κλινική παρατήρηση και η κρίση ολόκληρου του ατόμου είναι ουσιαστικής σημασίας για τη διάκριση.
Μια από τις συνεχιζόμενες διαμάχες σχετικά με την Παχυσαρκία είναι το εάν ορισμένα άτομα με Παχυσαρκία είναι μεταβολικά υγιή. Η απάντηση εξαρτάται από τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της μεταβολικής υγείας. Οι περισσότερες μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει κριτήρια όπως η αρτηριακή πίεση, η γλυκόζη αίματος νηστείας και τα λιπίδια όπως τα τριγλυκερίδια και η HDL χοληστερόλη.
Ένα άτομο που έχει μεταβολικά υγιή Παχυσαρκία, ωστόσο, μπορεί να έχει ή να αναπτύξει ασθένειες που σχετίζονται με την Παχυσαρκία.
Είναι ο Δείκτης Μάζας Σώματος σχετικός με όλες τις φυλές και τις εθνότητες;
Ο ΔΜΣ αναπτύχθηκε μέσω μελετών σε άνδρες και αυτή η έλλειψη διαφορετικότητας έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητά του σε γυναίκες και άτομα διαφορετικών φυλών και εθνοτήτων. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι θεωρούν ότι ο ΔΜΣ είναι ρατσιστικό μέτρο.
Οι κοινωνικοί καθοριστικοί παράγοντες, η φυλή, η εθνικότητα και η ηλικία μπορεί να τροποποιήσουν τον κίνδυνο που σχετίζεται με έναν δεδομένο ΔΜΣ. Για παράδειγμα, οι μαύροι ενήλικες έχουν περισσότερη άλιπη μάζα σώματος (μη λιπαρή μάζα) με τον ίδιο ΔΜΣ με τους λευκούς ενήλικες και οι ασιατικοί πληθυσμοί αναπτύσσουν επιπλοκές Παχυσαρκίας με χαμηλότερο ΔΜΣ από άλλες φυλές και εθνοτικές ομάδες.
Σε ΔΜΣ 30 και άνω, ωστόσο, αυτές οι παραλλαγές έχουν περιορισμένη επίδραση στους κινδύνους ασθενειών που σχετίζονται με την παχυσαρκία μεταξύ των φυλετικών εθνοτικών ομάδων, του φύλου και της ηλικίας.
Υπάρχει καλύτερο μέτρο από τον Δείκτης Μάζας Σώματος για την αξιολόγηση των κινδύνων για την υγεία μου;
Ο ΔΜΣ είναι το καλύτερο μέτρο ελέγχου για την Παχυσαρκία, αλλά η κατανομή του σωματικού λίπους επηρεάζει επίσης τον κίνδυνο συναφών ασθενειών. Για παράδειγμα, η περίμετρος της μέσης ως μέτρο του κοιλιακού λίπους παρέχει πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους της παχυσαρκίας.
Το κοιλιακό λίπος αποτελείται από υποδόριο και ενδοκοιλιακό σπλαχνικό λίπος. Το σπλαχνικό λίπος προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία επειδή απελευθερώνει μια ποικιλία πρωτεϊνών που προκαλούν φλεγμονή και αυτή η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε πολλές αρνητικές συνέπειες της Παχυσαρκίας.
Αποφυγή των κινδύνων ασθενειών που σχετίζονται με την Παχυσαρκία
Μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με το βάρος με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η σωματική δραστηριότητα αυξάνει τη μυϊκή μάζα και μειώνει το λίπος, ιδιαίτερα το σπλαχνικό λίπος. Μια υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά και χαμηλή σε υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα μπορεί επίσης να βοηθήσει.
Πώς πρέπει οι γιατροί να μιλάνε στους ασθενείς για το βάρος;
Η Παχυσαρκία είναι ένα έντονο ζήτημα και επειδή ο όρος έχει μια τόσο υποτιμητική σημασία, πολλοί πάροχοι δεν χρησιμοποιούν τον όρο, αλλά μιλούν για άτομα με μεγαλύτερα σώματα ή άτομα με αυξημένο ΔΜΣ.
Το πρώτο βήμα για έναν πάροχο είναι να ρωτήσει έναν ασθενή εάν είναι εντάξει να συζητήσει το βάρος του.
Οι περισσότεροι ασθενείς με σημαντική Παχυσαρκία γνωρίζουν ότι έχουν πρόβλημα και έχουν βιώσει στίγμα και προκατάληψη. Το θέμα δεν είναι αν αναγνωρίζουν ότι το βάρος τους έχει αυξηθεί, αλλά αν θεωρούν το βάρος τους πρόβλημα ή εμπιστεύονται αρκετά τον πάροχο για να αρχίσουν να ασχολούνται με τη θεραπεία.
Από τη washingtonpost.com
