Η Ozempic, το φάρμακο για τον Διαβήτη τύπου 2 που προάγει επίσης και την απώλεια βάρους και έγινε αγαπητό σε celebrities αλλά και στο ευρύ κοινό (με ότι αυτό συνεπάγεται) μελετάται τώρα και για την αντιμετώπιση ορισμένων από τις πιο δύσκολες στη θεραπεία διαταραχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ.
«Τα σχήματα Διαβήτη, από το Ozempic έως τα παλιά βασικά συστατικά όπως η ινσουλίνη και η μετφορμίνη, φαίνεται να αντιμετωπίζουν πολλές διαφορετικές πτυχές του μεταβολικού συστήματος που εμπλέκονται στη νόσο του Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένης μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται αμυλοειδής» λένε οι ερευνητές.
Η ελπίδα ενάγεται στο γεγονός ότι η βελτίωση της χρήσης της γλυκόζης και η μείωση της φλεγμονής σε ολόκληρο το σώμα – συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου – θα μπορούσε να επιβραδύνει την εξέλιξη εξουθενωτικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον.
Αρκετοί επιστήμονες επεσήμαναν την εντεινόμενη έρευνα που υποστηρίζει τη δοκιμή φαρμάκων για τον Διαβήτη κατά των νευροεκφυλιστικών ασθενειών.
Τα αποτελέσματα βέβαια απέχουν χρόνια και η επιτυχία θεωρείται αβέβαιη
Ωστόσο, το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί από τα πρόσφατα θετικά στοιχεία για τα φάρμακα για το Αλτσχάιμερ που αποδεικνύουν ότι η αφαίρεση κολλωδών πλακών αμυλοειδούς που συσσωρεύονται στο ο εγκέφαλος μπορεί να επιβραδύνει τη γνωστική εξασθένηση που προκαλείται από τη θανατηφόρα ασθένεια που καταστρέφει το μυαλό.
Αυτές οι επιτυχίες ακολούθησαν δεκαετίες μη-επιτυχίας που είχε αφήσει πολλούς να αμφισβητούν την εγκυρότητα της θεωρίας του αμυλοειδούς πίσω από τα περισσότερα πειραματικά φάρμακα για το Αλτσχάιμερ.
Η Dr. Suzanne Craft, καθηγήτρια γεροντολογίας και γηριατρικής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Wake Forest, έδωσε μια κεντρική ομιλία σε μια σημαντική επιστημονική συνάντηση για το Αλτσχάιμερ στα τέλη του περασμένου έτους σχετικά με την ανάγκη δοκιμής θεραπειών όπως τα φάρμακα για τον Διαβήτη για περαιτέρω μείωση της εξέλιξης του Αλτσχάιμερ.
Η Craft εξήγησε ότι, έκτοτε, έχει προσεγγιστεί από φαρμακευτικές εταιρείες με αυξανόμενο ρυθμό και αυτή τη στιγμή διεξάγει μια δοκιμή Αλτσχάιμερ που αξιολογεί την ενδορινική ινσουλίνη σε συνδυασμό με άλλο φάρμακο για τον Διαβήτη.
«Οι θεραπείες για τον Διαβήτη (όπως η Ozempic και η Mounjaro) μπορεί να οδηγήσουν σε πλήρη σταθεροποίηση ή ακόμα και σε κάποια ανάκαμψη σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ»
«Οι θεραπείες για τον Διαβήτη μπορεί να ενισχύσουν το κλινικό όφελος των αντι-αμυλοειδών φαρμάκων και δυνητικά να οδηγήσουν σε πλήρη σταθεροποίηση ή ακόμα και σε κάποια ανάκαμψη σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ» είπε η Craft.
«Αυτό κάνουν αυτοί οι παράγοντες και η ινσουλίνη. Παίζουν ρόλο στην αναγέννηση. Και αυτό πρέπει να συμβεί. Δεδομένου του ρόλου του στη ρύθμιση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού, μπορεί να εμποδίσει το αμυλοειδές να συνεχίσει να συσσωρεύεται» υπέθεσε η Craft.
Σε αντίθεση με τα παλαιότερα φάρμακα χωρίς δίπλωμα ευρεσιτεχνίας όπως η μετφορμίνη, υπάρχει εμπορικό κίνητρο για τη δοκιμή νεότερων θεραπειών όπως οι αγωνιστές GLP-1, μια ταχέως αναπτυσσόμενη κατηγορία που κυριαρχείται πλέον από το Ozempic, γνωστό χημικά ως σεμαγλουτίδη, και το Lilly’s Mounjaro.
Τέσσερις εταιρείες με φάρμακα GLP-1, συμπεριλαμβανομένων δύο μεγαλύτερων κατασκευαστών φαρμάκων, λένε ότι παρακολουθούν τα αποτελέσματα των δοκιμών που δοκιμάζουν το φάρμακο Ozempic της Novo στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Ο Ivan Koychev, σύμβουλος νευροψυχίατρος του Oxford University Hospitals NHS Foundation Trust, διεξάγει μια δοκιμαστική δοκιμή σεμαγλουτίδης με στόχο να σταματήσει τις πρώτες αλλαγές στον εγκέφαλο ατόμων που κινδυνεύουν να αναπτύξουν Αλτσχάιμερ.
«Τα GLP-1 έχουν καλές επιδημιολογικές ενδείξεις»
Τα GLP-1 είναι η κύρια εστίασή του, είπε, επειδή υπάρχουν «καλές επιδημιολογικές ενδείξεις ότι συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο για άνοια, αλλά διατρέχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο σοβαρών παρενεργειών σε σχέση με τις θεραπείες κάθαρσης αμυλοειδούς».
Οι θεραπείες κατά των αμυλοειδών ενέχουν τον κίνδυνο επικίνδυνου οιδήματος του εγκεφάλου.
Η Άνοια επηρεάζει περισσότερους από 55 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και η αγορά για τα φάρμακα για το Αλτσχάιμερ αναμένεται να αυξηθεί στα 9,4 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2028 και για τη νόσο του Πάρκινσον στα 6,6 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την εταιρεία παροχής φαρμακευτικών δεδομένων Citeline.
«Παρά τις δυνατότητές τους κατά του Αλτσχάιμερ, η πρώιμη έρευνα έχει αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα» προειδοποίησε η Hannah Churchill, υπεύθυνη επικοινωνίας έρευνας στην Εταιρεία Αλτσχάιμερ και συμπλήρωσε: «Σίγουρα αξίζει να το επιδιώξουμε, αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν είναι πρωτοπόρος σε αυτό το στάδιο».
Τα αποτελέσματα αναμένονται μέχρι το 2025
Η Novo το 2021 ξεκίνησε δύο δοκιμές σεμαγλουτίδης -πωλείται επίσης στην Αμερική για απώλεια βάρους με την εμπορική ονομασία Wegovy- σε χιλιάδες ασθενείς με πρώιμο Αλτσχάιμερ. Τα αποτελέσματα αναμένονται μέχρι το 2025 καθώς χρειάζονται χρόνια για να φανεί η επίδρασή τους στην προοδευτική κατάσταση.
Οι δοκιμές του Πάρκινσον τείνουν να απαιτούν λιγότερο χρόνο και μπορεί να απαιτούν λιγότερους ασθενείς καθώς είναι ευκολότερο να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος στα χαρακτηριστικά της κινητικής λειτουργίας της νόσου για να κατανοηθεί εάν οι θεραπείες ωφελούν τον εγκέφαλο.
Ο Wassilios Meissner, επικεφαλής του τμήματος νευρολογίας για νευροεκφυλιστικές ασθένειες στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μπορντό, συμμετέχει σε μια δοκιμαστική δοκιμή Parkinson μεσαίου σταδίου για τη λιξισενατίδη GLP-1 της Sanofi.
Ο Meissner ανέφερε ότι η μεταθανάτια έρευνα στους εγκεφάλους ασθενών με Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον δείχνει ότι η σηματοδότηση της ινσουλίνης είναι εξασθενημένη. «Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα μονοπάτια που παρέχουν υποστήριξη στον εγκέφαλο είναι δυσλειτουργικά» είπε και συμπλήρωσε: «Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται εάν υπάρχει ενδιαφέρον για τα αντιδιαβητικά φάρμακα για τη θεραπεία αυτών των διαταραχών».
Με πληροφορίες από το`reuters.com
