Περισσότερο από την κακοσμία του στόματος, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η συνεχιζόμενη φλεγμονή στο στόμα, όπως η ασθένεια των ούλων, σχετίζεται με σοβαρές ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ ή ο διαβήτης τύπου 2. Τώρα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οσάκα έχουν εντοπίσει έναν εύκολο τρόπο για την καταπολέμηση των βακτηρίων που μπορεί να προκαλέσουν τέτοια προβλήματα.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα στο Scientific Reports, οι ερευνητές ανέφεραν ότι όταν τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 έκαναν γαργάρες με ένα αντισηπτικό στοματικό διάλυμα, ο αριθμός των βακτηρίων που σχετίζονται με την περιοδοντίτιδα μειώθηκε.
Το συναρπαστικό είναι ότι ορισμένοι ασθενείς με μειωμένα βακτήρια πέτυχαν επίσης πολύ καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα τους, υπονοώντας υποσχόμενες μελλοντικές κλινικές εφαρμογές.
«Υπάρχουν τρία εξαιρετικά λοιμώδη βακτηριακά είδη που συνδέονται με την περιοδοντίτιδα ή ασθένειες των ιστών που περιβάλλουν τα δόντια», εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Saaya Matayoshi.
«Αποφασίσαμε να δούμε αν θα μπορούσαμε να μειώσουμε αυτά τα τρία είδη – Porphyromonas gingivalis, Treponema denticola και Tannerella forsythia– σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 χρησιμοποιώντας στοματικό διάλυμα που περιέχει το αντισηπτικό γλυκονική χλωρεξιδίνη».
Για να γίνει αυτό, οι ερευνητές έπαιρναν μηνιαία ή διμηνιαία δείγματα σάλιου και αίματος από 173 ασθενείς κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους.
Με το σάλιο, οι ερευνητές παρατήρησαν την παρουσία ή την απουσία των τριών ειδών βακτηρίων και με τα δείγματα αίματος μέτρησαν τα επίπεδα HbA1c ως δείκτη ελέγχου του σακχάρου στο αίμα.
Σημαντικό είναι ότι τους πρώτους 6 μήνες της μελέτης οι ασθενείς έκαναν γαργάρες με νερό, ενώ τους δεύτερους 6 μήνες έκαναν γαργάρες με το αντισηπτικό στοματικό διάλυμα.
Με αυτόν τον τρόπο, η ερευνητική ομάδα μπορούσε να δει εάν η ίδια η γαργάρα ήταν αποτελεσματική για τη μείωση των βακτηρίων ή εάν το στοματικό διάλυμα ήταν πιο αποτελεσματικό.
«Με έκπληξη είδαμε ότι οι γαργάρες με νερό δεν είχαν επιπτώσεις στα βακτηριακά είδη ή στα επίπεδα HbA1c», εξηγεί ο Kazuhiko Nakano, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης.
«Ωστόσο, υπήρξε συνολική μείωση των βακτηριακών ειδών όταν οι ασθενείς άλλαξαν στο στοματικό διάλυμα, αρκεί να έκαναν γαργάρες τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι, αν και δεν υπήρχαν γενικές αλλαγές στα επίπεδα HbA1c όταν οι ασθενείς έκαναν γαργάρες με το αντισηπτικό στοματικό διάλυμα, φάνηκε να υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις στις μεμονωμένες αποκρίσεις.
Για παράδειγμα, όταν χώρισαν την ομάδα σε νεότερους και μεγαλύτερους ασθενείς, οι νεότεροι ασθενείς είχαν μεγαλύτερες μειώσεις στα βακτηριακά είδη και σημαντικά καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα με το στοματικό διάλυμα σε σύγκριση με το νερό.
Δεδομένου ότι η κακή στοματική υγεία συνδέεται με σοβαρές ασθένειες, απλές μέθοδοι για τη βελτίωση της στοματικής υγιεινής έχουν σημαντικές επιπτώσεις. Εάν οι ερευνητές μπορούν να εντοπίσουν ασθενείς που είναι πιθανό να ανταποκριθούν καλά στο αντισηπτικό στοματικό διάλυμα, αυτή η εύχρηστη θεραπεία μπορεί να βελτιώσει τη ζωή ατόμων με ασθένειες που συνδέονται με την περιοδοντίτιδα, όπως ο διαβήτης, η άνοια, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και οι λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού.
