Ένα φυσικό μόριο το οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει την ινσουλινοαντίσταση και τον διαβήτη τύπου 2 εντόπισαν ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Λαβάλ, το Ινστιτούτο για την Καρδιά και τους Πνεύμονες του Κεμπέκ και το Ινστιτούτο Διατροφής και Λειτουργικών Τροφίμων στον Καναδά.
Το μόριο αυτό που είναι παράγωγο των ω-3 λιπαρών οξέων μιμείται ορισμένα από τα οφέλη της φυσικής άσκησης σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος, όπως αναφέρεται σε δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Medicine».
Η άγνωστη PDX που δρα όπως η άσκηση
Ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχονται σε αφθονία σε λιπαρά ψάρια αλλά και σε ξηρούς καρπούς μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της ινσουλινοαντίστασης η οποία προκαλείται εξαιτίας διατροφής πλούσιας σε κορεσμένα λιπαρά.
Σε προηγούμενη μελέτη η ίδια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Αντρέ Μαρέτ είχε συνδέσει αυτές τις επιδράσεις με ένα βιοενεργό λιπίδιο που ονομάζεται προτεκτίνη D1.
Τώρα, μια πιο ενδελεχής ανάλυση των ειδικών έδειξε πως ένα άλλο μέλος της ίδιας οικογένειας που ονομάζεται προτεκτίνη DX (PDX) προκαλεί την παραγωγή και την έκλυση της ιντερλευκίνης 6 (ΙL-6) στα μυϊκά κύτταρα – πρόκειται για μια απόκριση η οποία προκαλείται και κατά την άσκηση.
«Μόλις εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος, η IL-6 ελέγχει τα επίπεδα γλυκόζης με δύο τρόπους: στέλνει μήνυμα στο ήπαρ να μειώσει την παραγωγή γλυκόζης ενώ παράλληλα δρα απευθείας στους μυς αυξάνοντας την πρόσληψη της γλυκόζης» εξηγεί ο καθηγητής Μαρέτ.
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διαγονιδιακά ποντίκια τα οποία εμφάνιζαν έλλειψη του γονιδίου της IL-6 – στόχος τους ήταν να αποδείξουν τη σύνδεση μεταξύ της PDX και της IL-6. Οπως είδαν, η PDX είχε ελάχιστη επίδραση στον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος σε αυτά τα ζώα.
Συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα με αντιδιαβητικά φάρμακα
Παρόμοια πειράματα που διεξήχθησαν σε παχύσαρκους διαβητικούς αρουραίους έδειξαν ότι η PDX βελτίωσε σημαντικά την απόκριση του οργανισμού των πειραματοζώων στην ινσουλίνη, την ορμόνη που ελέγχει τη γλυκόζη του αίματος.
«Ο νέος μηχανισμός που ανακαλύψαμε και αφορά τη δράση της PDX ανοίγει καινούργιες θεραπευτικές στρατηγικές για τη βελτίωση της ρύθμισης της γλυκόζης του αίματος» λέει ο δρ Μαρέτ και προσθέτει ότι η αποτελεσματικότητα του μορίου είναι συγκρίσιμη με εκείνη ορισμένων υπαρχόντων φαρμάκων που χορηγούνται για τον έλεγχο του σακχάρου.
Παρότι η PDX φαίνεται να μιμείται την επίδραση της άσκησης στους μυς, ο καθηγητής προειδοποιεί ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσει τη φυσική δραστηριότητα. «Η άσκηση προσφέρει επίσης καρδιαγγειακά και ορμονικά οφέλη τα οποία είναι πολύ περισσότερα από τη μεταβολική επίδραση στους μυς».
Αίτηση για κατοχύρωση πατέντας
Ο δρ Μαρέτ και η ομάδα του έχουν ήδη υποβάλει αίτηση για κατοχύρωση πατέντας σχετικά με την PDX και τις θεραπευτικές εφαρμογές της. Το επόμενο βήμα τους, όπως σημειώνουν, είναι να αποδείξουν την αντιδιαβητική δράση του λιπιδίου σε ανθρώπους αλλά και να προσδιορίσουν τον υποδοχέα μέσω του οποίου αυτό δρα.
Η άγνωστη PDX που δρα όπως η άσκηση
Ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχονται σε αφθονία σε λιπαρά ψάρια αλλά και σε ξηρούς καρπούς μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της ινσουλινοαντίστασης η οποία προκαλείται εξαιτίας διατροφής πλούσιας σε κορεσμένα λιπαρά.
Σε προηγούμενη μελέτη η ίδια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Αντρέ Μαρέτ είχε συνδέσει αυτές τις επιδράσεις με ένα βιοενεργό λιπίδιο που ονομάζεται προτεκτίνη D1.
Τώρα, μια πιο ενδελεχής ανάλυση των ειδικών έδειξε πως ένα άλλο μέλος της ίδιας οικογένειας που ονομάζεται προτεκτίνη DX (PDX) προκαλεί την παραγωγή και την έκλυση της ιντερλευκίνης 6 (ΙL-6) στα μυϊκά κύτταρα – πρόκειται για μια απόκριση η οποία προκαλείται και κατά την άσκηση.
«Μόλις εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος, η IL-6 ελέγχει τα επίπεδα γλυκόζης με δύο τρόπους: στέλνει μήνυμα στο ήπαρ να μειώσει την παραγωγή γλυκόζης ενώ παράλληλα δρα απευθείας στους μυς αυξάνοντας την πρόσληψη της γλυκόζης» εξηγεί ο καθηγητής Μαρέτ.
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διαγονιδιακά ποντίκια τα οποία εμφάνιζαν έλλειψη του γονιδίου της IL-6 – στόχος τους ήταν να αποδείξουν τη σύνδεση μεταξύ της PDX και της IL-6. Οπως είδαν, η PDX είχε ελάχιστη επίδραση στον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος σε αυτά τα ζώα.
Συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα με αντιδιαβητικά φάρμακα
Παρόμοια πειράματα που διεξήχθησαν σε παχύσαρκους διαβητικούς αρουραίους έδειξαν ότι η PDX βελτίωσε σημαντικά την απόκριση του οργανισμού των πειραματοζώων στην ινσουλίνη, την ορμόνη που ελέγχει τη γλυκόζη του αίματος.
«Ο νέος μηχανισμός που ανακαλύψαμε και αφορά τη δράση της PDX ανοίγει καινούργιες θεραπευτικές στρατηγικές για τη βελτίωση της ρύθμισης της γλυκόζης του αίματος» λέει ο δρ Μαρέτ και προσθέτει ότι η αποτελεσματικότητα του μορίου είναι συγκρίσιμη με εκείνη ορισμένων υπαρχόντων φαρμάκων που χορηγούνται για τον έλεγχο του σακχάρου.
Παρότι η PDX φαίνεται να μιμείται την επίδραση της άσκησης στους μυς, ο καθηγητής προειδοποιεί ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσει τη φυσική δραστηριότητα. «Η άσκηση προσφέρει επίσης καρδιαγγειακά και ορμονικά οφέλη τα οποία είναι πολύ περισσότερα από τη μεταβολική επίδραση στους μυς».
Αίτηση για κατοχύρωση πατέντας
Ο δρ Μαρέτ και η ομάδα του έχουν ήδη υποβάλει αίτηση για κατοχύρωση πατέντας σχετικά με την PDX και τις θεραπευτικές εφαρμογές της. Το επόμενο βήμα τους, όπως σημειώνουν, είναι να αποδείξουν την αντιδιαβητική δράση του λιπιδίου σε ανθρώπους αλλά και να προσδιορίσουν τον υποδοχέα μέσω του οποίου αυτό δρα.
