Το φάρμακο δαπαγλιφλοζίνη, αναστολέας του συμμεταφορέα νατρίου-γλυκόζης 2 (SGLT-2), που χρησιμοποιείται ευρέως για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, δείχνει επίσης βελτιώσεις για ασθενείς με προοδευτική ηπατική νόσο, σύμφωνα με μια κλινική δοκιμή από την Κίνα που δημοσιεύτηκε στο The BMJ.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η θεραπεία με δαπαγλιφλοζίνη βελτίωσε τη στεατοηπατίτιδα που σχετίζεται με τη μεταβολική δυσλειτουργία (MASH) –μια πάθηση όπου η περίσσεια λίπους συσσωρεύεται στο ήπαρ, οδηγώντας σε φλεγμονή– και την ηπατική ίνωση (συσσώρευση ουλώδους ιστού) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.
Η MASH επηρεάζει περισσότερο από το 5% των ενηλίκων, περισσότερο από το 30% των ατόμων με διαβήτη ή παχυσαρκία και μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση σε έως και 25% των ατόμων.
Αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει ότι οι αναστολείς SGLT-2 μπορούν να βελτιώσουν την περιεκτικότητα σε λίπος του ήπατος, τα ηπατικά ένζυμα και την ηπατική δυσκαμψία, αλλά δεν έχει διεξαχθεί καμία δοκιμή σε ασθενείς με MASH.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, οι ερευνητές ενέγραψαν 154 ενήλικες (μέση ηλικία 35 ετών, 85% άνδρες) που διαγνώστηκαν με MASH μετά από βιοψία ήπατος σε έξι ιατρικά κέντρα στην Κίνα από τον Νοέμβριο του 2018 έως τον Μάρτιο του 2023.
Σχεδόν οι μισοί (45%) είχαν διαβήτη τύπου 2 και σχεδόν όλοι είχαν ηπατική ίνωση (33% στάδιο 1, 45% στάδιο 2, 19% στάδιο 3).
Μετά από μια αρχική βιοψία διαλογής, οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν 10 mg δαπαγλιφλοζίνης ή αντίστοιχο εικονικό φάρμακο μία φορά την ημέρα για 48 εβδομάδες και παρακολούθησαν συνεδρίες αγωγής υγείας δύο φορές τον χρόνο.
Διάφοροι παράγοντες, όπως το σωματικό βάρος, η αρτηριακή πίεση, η γλυκόζη αίματος, τα ηπατικά ένζυμα, η σωματική δραστηριότητα, η διατροφή, η ινσουλίνη και τα λιπίδια, αξιολογήθηκαν επίσης κατά την εγγραφή και καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμής.
Η βελτίωση της MASH ορίστηκε ως μείωση τουλάχιστον 2 μονάδων στη βαθμολογία δραστηριότητας της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος (NAS) ή NAS 3 μονάδων ή λιγότερο.
Μετά από βιοψία στο τέλος της μελέτης την εβδομάδα 48, το 53% (41 από τους 78) των συμμετεχόντων στην ομάδα της δαπαγλιφλοζίνης εμφάνισαν βελτίωση στην MASH χωρίς επιδείνωση της ίνωσης (οριζόμενη ως μη αύξηση στο στάδιο της ίνωσης) σε σύγκριση με 30% (23 από τους 76) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Υποχώρηση της MASH χωρίς επιδείνωση της ίνωσης παρατηρήθηκε στο 23% (18 από τους 78) των συμμετεχόντων στην ομάδα της δαπαγλιφλοζίνης σε σύγκριση με 8% (6 από τους 76) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Βελτίωση της ίνωσης χωρίς επιδείνωση της MASH αναφέρθηκε επίσης στο 45% (35 από τους 78) των συμμετεχόντων στην ομάδα της δαπαγλιφλοζίνης σε σύγκριση με 20% (15 από τους 76) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Το ποσοστό των συμμετεχόντων που διέκοψαν τη θεραπεία λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν 1% (1 από τους 78) στην ομάδα της δαπαγλιφλοζίνης και 3% (2 από τους 76) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι η δοκιμή διεξήχθη σε κινεζικό πληθυσμό, γεγονός που περιορίζει την ευρύτερη γενίκευσή της, και ότι οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι ασθενείς υποεκπροσωπούνταν. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματα ήταν συνεπή μετά από περαιτέρω αναλύσεις, υποδηλώνοντας ότι είναι ισχυρά.
Ως εκ τούτου, καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η δαπαγλιφλοζίνη μπορεί να επηρεάσει βασικές πτυχές της MASH βελτιώνοντας τόσο τη στεατοηπατίτιδα όσο και την ίνωση». Απαιτούνται δοκιμές μεγάλης κλίμακας και μακροπρόθεσμες για την περαιτέρω επιβεβαίωση αυτών των επιδράσεων, προσθέτουν.
Τα επόμενα χρόνια αναμένεται να είναι ιδιαίτερα συναρπαστικά στον τομέα της φαρμακολογικής θεραπείας για την MASH, λένε ερευνητές από την Αργεντινή σε ένα συνδεδεμένο άρθρο.
Καθώς περισσότερα φάρμακα θα γίνονται διαθέσιμα, οι θεραπευτικές αποφάσεις πιθανότατα θα προσαρμόζονται όλο και περισσότερο στα προφίλ των μεμονωμένων ασθενών, γράφουν. «Ιδανικά, τέτοιες θεραπείες θα πρέπει να παρέχουν καρδιαγγειακό όφελος, να έχουν ένα καθιερωμένο προφίλ ασφάλειας και να είναι προσβάσιμες σε ευρείς και ποικίλους πληθυσμούς ασθενών», καταλήγουν.
Διαβάστε ακόμα: Υπέροχα νέα: η σεμαγλουτίδη αντιμετωπίζει την ηπατική νόσο στα δύο τρίτα των ασθενών – Γλυκούλι