Πρόσφατη έρευνα δεν βρήκε καμία σύνδεση μεταξύ μετφορμίνης και γνωστικών λειτουργιών. Ωστόσο, οι ερευνητές κατέληξαν πως αυτό που δύναται να βλάψει τη γνωστική διαδικασία είναι τα υψηλά επίπεδα σακχάρου όπως υποδεικνύονται από τις μετρήσεις της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.
Τα αποτελέσματα αυτά μπορεί να δημιουργήσουν σύγχυση, καθώς μια άλλη πρόσφατη έρευνα εξέφρασε ανησυχίες για την μετφορμίνη και την πιθανή επίδρασή της στην ανάπτυξη των νόσων Alzheimer και Parkison, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μακροχρόνια χρήση.
Πώς μετρήθηκαν οι γνωστικές δυνατότητες και ποια ήταν τα αποτελέσματα
Η έρευνα διήρκησε σχεδόν 3 χρόνια και οι ερευνητές ελέγξανε την γνωστική λειτουργία με διάφορα τεστ (μεταξύ των οποίων τα SEVLT, DSST, τεστ ευχέρειας γραμμάτων, ζώων κ.α.) και κατέληξαν σε ένα σκορ. Τα τεστ δόθηκαν σε 2.280 συμμετέχοντες από τους οποίους 749 αλλάξανε τον τρόπο ζωής τους, 776 έπαιρναν μετφορμίνη και 755 πήραν placebo.
Είναι ένοχο το υψηλό σάκχαρο;
Αφού τέλειωσαν τα γνωστικά τεστ, οι περιπτώσεις του διαβήτη τύπου 2 ήταν υψηλότερες στην ομάδα του placebo σε σύγκριση με την ομάδα όσων έκαναν αλλαγή τρόπου ζωής και με όσους έπαιρναν μετφορμίνη. Οι ερευνητές δεν βρήκαν διαφορές στις γνωστικές λειτουργίες μεταξύ αυτών των ομάδων.
Κατέληξαν πως ο διαβήτης τύπου 2 δεν σχετίζεται με τη γνωστική λειτουργία, αλλά τα υψηλότερα επίπεδα HbA1c (γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης) σχετίζονται με πτώση της σε αντίθεση με τη μετφορμίνη που δεν συσχετίστηκε με τις γνωστικές διαδικασίες.
Ο Δρ Jose A. Luchsinger του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, είπε στο Clinical Endocrinology News πως «Είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη μας πως όλοι οι συμμετέχοντες είχαν μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη» και πως «Δεν υπήρχαν άνθρωποι με φυσιολογική ανοχή στη γλυκόζη για να κάνουμε τη σύγκριση. Όλοι είχαν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη».
«Επίσης, η πλειοψηφία των ατόμων, μόλις μπαίνει στην ηλικία που οι γνωστικές βλάβες αρχίζουν να είναι πιο πιθανές. Αν τους ακολουθήσουμε σε μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί να δούμε διαφορές που δεν βλέπουμε τώρα. Είναι πιθανή και μία κληρονομική προδιάθεση».
Η ερευνητές κατέληξαν πως «Η έκθεση σε δραματική αλλαγή του τρόπου ζωής ή στη μετφορμίνη δεν σχετίζεται με τις γνωστικές λειτουργίες των συμμετεχόντων. Η μετφορμίνη φαίνεται να είναι ασφαλής. Ωστόσο, η υπεργλυκαιμία σχετίστηκε άμεσα με την χειρότερη γνωστική απόδοση».
GlykouliGr
