Αγιουβέρδα

Συμπληρωματικές και Εναλλακτικές ιατρικές θεραπείες για το διαβήτη
Το Αμερικανικό Εθνικό Κέντρο για τη Συμπληρωματική και Εναλλακτική Ιατρική (NCCAM), παράρτημα των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH), ορίζει ως Συμπληρωματικές και Εναλλακτικές Θεραπείες (Σ.Ε.Θ, CAM) την «ομάδα διαφόρων ιατρικών και υγειονομικών συστημάτων περίθαλψης, τις πρακτικές και τα προϊόντα που γενικά δεν θεωρούνται ότι αποτελούν μέρος της συμβατικής ιατρικής».
Η συμπληρωματική ιατρική χρησιμοποιείται παράλληλα με τη συμβατική ιατρική, ενώ η εναλλακτική ιατρική χρησιμοποιείται αντί της συμβατικής ιατρικής.
Κάποιοι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη χρησιμοποιούν Σ.Ε.Θ. για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Παρόλο που κάποιες θεραπείες μπορεί να είναι αποτελεσματικές, άλλες μπορεί να είναι αναποτελεσματικές ή ακόμη και επιβλαβείς. Οι ασθενείς που χρησιμοποιούν Σ.Ε.Θ. θεραπείες θα πρέπει να ενημερώνουν το γιατρό τους.
Οι επιδράσεις της Αγιουβέρδα στον σακχαρώδη διαβήτη
Η αγιουβέρδα είναι μια παραδοσιακή ιατρική πρακτική της Ινδίας η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Η αγιουβέρδα στα σανσκριτικά σημαίνει «γνώση της ζωής» ή «γνώση που οδηγεί στη μακροζωία» και είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα παραδοσιακής ιατρικής περίθαλψης το οποίο δίνει έμφαση στην αλληλεπίδραση μεταξύ του σώματος, του μυαλού και του πνεύματος. Ως μέσα θεραπείας του οργανισμού περιλαμβάνει τη διατροφή, την άσκηση, το διαλογισμό, τα βότανα, το μασάζ, την έκθεση στο ηλιακό φως, τον έλεγχο της αναπνοής και την αποτοξίνωση. Πλέον χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες της ανατολής, αλλά και στην Αφρική, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Η πρώτη αναφορά στο διαβήτη έγινε γύρω στα 1500-1000 π.Χ. στις Βέδες (το ιερό βιβλίο της Ινδίας) και συγκεκριμένα στο Αθαβαβέδα.
Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Αγιουβέρδα ο ανθρώπινος οργανισμός θεωρείται ότι αποτελεί έναν μικρόκοσμο της φύσης, καθώς ο άνθρωπος αλλά και η φύση αποτελούνται από πέντε στοιχεία: τον αιθέρα (το διάστημα για τους αρχαίους Έλληνες), τον αέρα, το νερό και τη γη. Στους ανθρώπους συνδυάζονται αυτά τα στοιχεία μεταξύ τους και εκδηλώνονται στο ανθρώπινο σώμα ως τρεις ιδιοσυγκρασίες ή ντόσας γνωστές ως βάτα, πίττα και κάφα. Οι ντόσας καθορίζουν όλες τις σωματικές λειτουργίες του ανθρώπου και μια οποιαδήποτε ανισορροπία στις ντόσας μπορεί να επιφέρει ασθένεια. Συνεπώς, η Αγιουβέρδα αναζητά την επαναφορά των ντόσας στην αρμονική κατάσταση. Οι ισορροπημένες ντόσας, καθώς και οι ιστοί που βρίσκονται σε καλή κατάσταση υγείας (ντάτους), η σωστή πέψη και η φυσιολογική ούρηση και απέκκριση (μάλας), θεωρούνται ουσιαστικές στο θεραπευτικό σύστημα της Αγιουβέρδα για τη διατήρηση της υγείας.
Η φύση προικίζει τους ανθρώπους όταν γεννιούνται με έναν από τους επτά διαφορετικούς σωματικούς τύπους, ανάλογα με το ποιες ντόσας ή ποιος συνδυασμός των τριών βασικών ντόσας κυριαρχεί. Οι σωματικοί τύποι μπορεί να καθορίζονται από μια ιδιοσυγκρασία (βάτα, πίττα ή κάφα) ή να καθορίζονται από τους εξής συνδυασμούς: βάτα-κάφα (όταν οι βάτα και κάφα είναι περίπου στην ίδια αναλογία), βάτα-πίττα ή πίττα-κάφα ή βάτα-πίττα-κάφα (όταν και οι τρεις ντόσας είναι περίπου στην ίδια αναλογία). Εάν θεωρήσουμε ότι οι δυο συνδυασμοί των ντόσας διαφέρουν ανάλογα με το ποιες από τις δυο ντόσας κυριαρχούν, τότε καταλήγουμε να έχουμε 10 διαφορετικούς σωματικούς τύπους. Για παράδειγμα, ο σωματικός τύπος ντόσα ενός ατόμου απεικονίζεται και στο σωματικό τύπο αλλά και στο συναισθηματική του ζωή. Ένα άτομο με κυρίαρχο τύπο βάτα θα έχει λεπτό σκελετό και θα νιώθει ανασφαλής. Ο θεραπευτής της Αγιουβέρδα λαμβάνει υπόψη του το σωματικό τύπο του ασθενούς και τις ανισορροπίες στις ντόσας όταν θεραπεύει έναν ασθενή.
Η διάγνωση και θεραπεία του διαβήτη στη θεραπεία της Αγιουβέρδα
Η ινδική λέξη για το διαβήτη είναι μαντχουμέλα ή μαντού και σημαίνει γλυκό και υπερβολική ούρηση. Οι Ινδοί γνωρίζουν την ασθένεια για πολλές χιλιετίες. Ο θεός τους Γκανέσα με ένα μεγάλο ανθρώπινο σώμα και κεφάλι ελέφαντα λέγεται ότι έπασχε από διαβήτη επειδή έτρωγε βαριές και γλυκές τροφές. Άλλες ινδικές λέξεις που αναφέρονται στο διαβήτη σημαίνουν ότι οι ανισορροπίες του μεταβολισμού είναι υπεύθυνες για τις βλάβες στους ιστούς των διαβητικών ατόμων.
Η μαντχουμέλα είναι πολυδιάστατη ασθένεια στο σύστημα της Αγιουβέρδα. Οι αιτίες που την προκαλούν μπορεί να οφείλονται σε τάσεις που το άτομο κληρονόμησε γονιδιακά ή σε επίκτητες διαταραχές. Όταν οι τρείς κύριες ντόσας βρίσκονται σε ανισορροπία, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση του διαβήτη. Με παρόμοιο τρόπο η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί άμεσα από τις ανισορροπίες στους ιστούς του σώματος, όπως το λίπος, οι μύες και το λίπος των μυών, ή από τη δράση των διαταραγμένων ντόσας στους συγκεκριμένους ιστούς. Οι εξωτερικές αιτίες που προκαλούν ανισορροπία στις ντόσας περιλαμβάνουν τον υπερβολικό ύπνο, την υπερβολική όρεξη για φαγητό (ιδιαίτερα για τα γλυκά), την υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα, την καταστολή των φυσικών ορμών, τη λάθος σωματική στάση και άλλες συμπεριφορές.
Στα ιερά γραπτά της Αγιουβέρδα αναφέρονται τα εξής συμπτώματα του διαβήτη: γλυκιά γεύση των ούρων, δίψα, πολυφαγία, εξάντληση, κόπωση, παχυσαρκία, χαλάρωση των άκρων, έλλειψη απόλαυσης του φαγητού, αίσθηση καύσου στο δέρμα, επιληπτικές κρίσεις, αϋπνία, μούδιασμα του σώματος και δυσκοιλιότητα. Οι χρόνιοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν και κάποια από τα ακόλουθα συμπτώματα: αίσθηση πίεσης στο στήθος, επιθυμία για τροφές με οποιαδήποτε γεύση, κάλους και αποστήματα-δηλαδή πολλές από τις διαταραχές που εμφανίζουν και σήμερα οι ασθενείς με διαβήτη.
Η διάγνωση στην Αγιουβέρδα βασίζεται περισσότερο στη συμπτωματολογία που εμφανίζει ο ασθενής παρά στις εργαστηριακές εξετάσεις. Ο θεραπευτής κατατάσσει τους ασθενείς σε δυο ομάδες ανάλογα με την ζωτικότητα, τη δομή και την αιτιολογία της ασθένειας. Στην αρχή αξιολογεί την ανισορροπία στην ντόσα. Σε όλες τους τύπους των διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος, η κάφα παρουσιάζει εξασθένηση, αλλά στο διαβήτη μπορεί να είναι συχνά και η βάτα εξασθενημένη. Για αυτό το λόγο, η θεραπεία θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει ταυτόχρονα την ισορροπία και στις δυο ντόσας, της βάτα και της κάφα. Οι ασθενείς είναι είτε παχύσαρκοι και δυνατοί είτε αδύνατοι και αδύναμοι. Τα πρωτόκολλα της θεραπείας διαφέρουν για τον κάθε τύπο. Η θεραπεία για τους παχύσαρκους ασθενείς ξεκινά με αποτοξίνωση. Οι αδύνατοι ασθενείς με διαβήτη όμως, θεωρείται ότι είναι πολύ αδύναμοι για να επιδοθούν σε δραστική αποτοξίνωση του οργανισμού-οπότε κάνουν πιο ήπια αποτοξίνωση. Και οι δύο ομάδες έπειτα από την αποτοξίνωση υποβάλλονται σε θεραπεία με βότανα και διατροφή.
Η ακόλουθη αναφορά από τον Οργανισμό Έρευνας της Υγείας και της Ποιότητας (Agency for Healthcare Research and Quality -AHRQ) βασίζεται στην θεραπεία με βότανα.
Ευρήματα:
Οι πιο συνηθισμένες ασθένειες για τις οποίες έχουν διεξαχθεί έρευνες για τις θεραπείες στο σύστημα της Αγιουβέρδα οι οποίες έχουν δημοσιευθεί είναι οι ακόλουθες:
-Διαβήτης.
-Ηπατίτιδα.
-Μολυσματικές ασθένειες.
-Υπερχοληστερολαιμία (η παρουσία μιας ασυνήθους ποσότητας χοληστερόλης στα κύτταρα και στο πλάσμα του αίματος- συνδέονται με τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης).
-Διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος (άνοια/κατάθλιψη).
-Καρδιαγγειακές παθήσεις.
Οι δημοσιευμένες μελέτες της Αγιουβέρδα αναφέρονται στη θεραπεία με τα βότανα. Δεν υπάρχουν μελέτες για το ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα. Το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας υπάρχει γραμμένο στην Ινδική γλώσσα.Στη συγκεκριμένη μελέτη αναφέρονται 45 ξεχωριστά βότανα ή δοκιμές συνδυασμού θεραπειών με βότανα. Τα πιο κοινά βότανα που μελετήθηκαν ήταν τα εξής: Gymnema sylvestre, Coccinia indica, τριγωνέλλα (Trigonella foenum-graecum) και Eugenia jambolana. Παρόλο που οι έρευνες έδειξαν ότι κάποια βότανα έχουν ιδιότητες οι οποίες προκαλούν πτώση στο σάκχαρο, είναι απαραίτητη περαιτέρω έρευνα.
Πηγή:
National Diabetes Information Clearinghouse (NDIC)