Στις 6 Αυγούστου 2015 ο Διευθυντής Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Διαβήτη και υπεύθυνος του Διαβητολογικού Κέντρου Γ.Ν. «Ευαγγελισμός» Χάρης Βασιλόπουλος απεβίωσε.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ένα προσωπικό κείμενο της ιδρύτριας του Glykouli.gr Μαρίας Κατσικαδάκου για τον πρόωρο θάνατό του.
Ένα αντίο στον ΣΟΦΌ μας Χάρη Βασιλόπουλο!
Μετά από πάρα πολλούς γιατρούς άκουσα το όνομα του σαν ότι πιο ελπιδοφόρο. Μετά από πάρα πολύ μεγάλη ταλαιπωρία και ξόδεμα μπόλικων ευρώ επιβεβαίωνα συνέχεια την ανεπίτρεπτη ασχετοσύνη τιτλοφορούντων ενδοκρινολόγων. Ενδοκρινολόγων που κότσαραν την λέξη διαβητολόγος δίπλα τους χωρίς όμως να έχουν καθόλου γνώση για τον διαβήτη τύπου 1. Πληθώρα από δαύτους σαν σαλιγκάρια τυχαία στην άσφαλτο μετά την βροχή με τα καβούκια τους να απουσιάζουν. Ενδοκρινολογοι-διαβητολογοι με μόνη γνώση να κρατήσουν την γιαγιά μακριά από τα γλυκά και να της θυμίζουν το ένα χαπάκι τη ημέρα. Η απόλυτη, κατά κοινή ομολογία, απουσία καλών διαβητολογων (για τύπου 1) με είχε φτάσει στα όρια της πλήρης απογοήτευσης. Εκείνος αποτελούσε την τελευταία μου ελπίδα κι εκείνη η μέρα που θα συναντούσα τον Χάρη στο ιατρείο του στον ευαγγελισμό στο διαβητολογικό κέντρο κι μάλιστα δωρεάν, είχε φτάσει. Δεν είχε ποτέ ιδιωτικό ιατρείο, είχα μάθει.
Εγώ «ακολουθώντας» το ιατρικό σύστημα της χώρας μου, γνωρίζοντας ότι μια επίσκεψη με λεφτά θα μου εξασφαλίσει καλύτερη μεταχείριση, θέλησα να πάω ιδιωτικά (αχχχχχ αυτοί που μας μπολιάζουν με τέτοιες συμπεριφορές) όμως τότε ντράπηκα γιατί τα «παιδιά του» που καλά τον γνώριζαν, μου είπαν ότι ο Χάρης δεν παίρνει ποτέ χρήματα κι δεν γουστάρει τα ιδιωτικά ιατρεία. Όλα τα «παιδιά του» του ήταν απίστευτα αφοσιωμένα κι τον ήξεραν πολύ καλά μέσα από τις ομάδες του Ευαγγελισμού γιατί ο ίδιος ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στα παιδιά του με μόνο του στόχο κι όφελος την ρύθμισή τους.
Τα «παιδιά του» αποτελούσαν την ζωντανή εγγύηση ότι γνώριζε άριστα τον διαβήτη τυπου1 όσο ελάχιστοι ιατροί στην Ελλάδα και ότι πάνω από όλα είναι υπέροχος άνθρωπος. Αυτός ξεκίνησε στην Ελλάδα τις ομάδες εκπαίδευσης για διαβητικούς πριν 10 χρόνια, μου είχαν με περηφάνεια πει. Στα μάτια όλων των γλυκών ασθενών του έβλεπες τον σεβασμό και μια αγάπη που νιώθεις για τον πατέρα σου, αν αυτός είναι τόσο καλός και σεμνός όπως ο Χάρης. Όλα αυτά με έκαναν να πάω στο πρώτο μας ιατρικό ραντεβού και να νιώθω σαν να πήγαινα σε έναν σοφό άνθρωπο που θα με βοηθήσει στο μεγάλο μου πρόβλημα!
Ήδη η διάγνωση μου είχε καθυστέρηση 2 χρόνια από εγκληματική γιατρό, ήδη είχα εξαντλήσει τις επισκέψεις σε μεγαλογιατρούς, ήδη είχα βρεθεί μετά από τεράστια κατανάλωση κάθε λογής χαπιών, με δυο διαφορετικές ινσουλίνες στο χέρι και ένα βιβλίο να μιλάει ακαταλαβίστικα για μετρήσεις υδατανθράκων και να μην ξέρω τι να κάνω. Ήδη ήμουν απίστευτα εξαντλημένη ψυχολογικά, ηθικά και σωματικά με αρρύθμιστα ζάχαρα και άπειρα καθημερινά τρυπήματα που δεν είχαν αποτέλεσμα.
Βρισκόμουν στις 12.00 το μεσημέρι στην πτέρυγα έξω από το ιατρείο του, αμέσως μπήκα μέσα, η ώρα που είχε ορίσει δεν με άφησε σε αναμονή, αν κι επειδή με δέχτηκε εκτάκτως με είχε προειδοποιήσει ότι ίσως θα έπρεπε να περιμένω. Μέχρι κι σε τέτοιες λεπτομέρειες η συνέπεια του ανάβλυζε εμπιστοσύνη.
Έβγαλα το μπλοκάκι μου με την κάθε μου μέτρηση, με το κάθε μου γεύμα κι του το έδωσα.
Ο Χάρης εκτός ιατρείου ήταν χαλαρός, με μια όμορφη πίπα στο στόμα κι ένα μικρό τσιπουράκι να βρέχει τα χείλια του, έτσι τον είχα πρωτογνωρίσει από κοντά στο Mindradio σε μια υπεροχή 2ωρη συνέντευξη. Όλα τα παιδιά του ήταν από γύρω. Εκείνα τον κάλεσαν κι εκείνος όπως πάντα δέχτηκε. Τα αγαπούσε ανιδιοτελώς τα παιδία του κι τα πρόσεχε. Μάλιστα το ίδιο βράδυ είχε πει «αν δεν μπορώ να ρυθμίσω κάποιον το βιώνω ως προσωπική αποτυχία». Από το Mindradio έχουν περάσει τόσοι επώνυμοι κι διάσημοι όμως εκείνο το βραδύ ο ενθουσιασμός των παιδιών του στο κουδούνισμα της πόρτας, σου δημιουργούσε ρίγος ως να έρχεται στον χώρος ένας σπάνιος, μοναδικός άνθρωπος με ταλέντο την αξιοποίηση της πείρας κι της γνώσης προς όφελος του συνόλου, με φρόνηση, ένας «φωτισμένος άνθρωπος». Ο Χάρης ήταν απίστευτα απλός, χαμηλών τόνων κι φανερά σιχασιάρης με τους φανφαρονισμούς. Ο λόγος του ανθρώπινος με τρομερές ιατρικές γνώσεις να τον ακολουθούν, σε πλημύριζε με ασφάλεια κ εμπιστοσύνη.
Ο Χάρης στο ιατρείο μέσα, σε εκείνη την πρώτη μας συνάντηση ήταν απίστευτα σχολαστικός. Η ακρίβεια των ερωτήσεων του κατεύθυνε τις απαντήσεις σου για να μην ξεχειλώνουν, ο Χάρης ήξερε να εκμαιεύει τις πληροφορίες εκείνες που θα του επέτρεπαν να σε ρυθμίσει. Η πτέρυγα ημιυπόγεια, το παράθυρο του ιατρείου ήταν πάνω από τα κεφάλια μας, όπως ακριβώς οι βοηθοί του κι ο ίδιος ήταν πάνω από εμένα για περισσότερο από μιάμιση ώρα. Αυτό ήταν ήδη θαύμα, όπως ειλικρινά έμπαινε το φως έτσι ειλικρινά με άκουγε, με ρώταγε, μου έδινε προσοχή, μου εξηγούσε, με έκανε να βρω ελπίδα ! Με κέρδισε, με συγκίνησε με έκανε κι γέλασα. Γιατρός να κάθετε να αναλύει κάθε λεπτομέρεια, να κάθεται να βλέπει τις εξετάσεις εξονυχιστικά, να σου δίνει χρόνο, να αναλύει τροφές…Άνθρωπος κι καλός γιατρός συγκεντρωμένα στην απόλυτη αρμονία τους σε ένα άτομο, σε ένα λιτό γραφείο, σε ένα ηλιόλουστο παράθυρο, σε ένα ατέλειωτο διάδρομο υγρό κι ατημέλητο γεμάτο μπλε πόρτες στην παλιά χωρίς ανακαίνιση πτέρυγα του Ευαγγελισμού λίγα σκαλοπάτια κάτω από το έδαφος. Εκεί τελικά έβρισκες ανακούφιση γιατί εκεί σχεδόν κατοικούσε ένας υπέροχος άνθρωπος – ιατρός – διαβητολόγος, ο Χάρης Βασιλόπουλος!
Η πιο αστεία στιγμή ήταν όταν ανακάλυψε τι τρώω. Μάταια σε 10 μέρες καταγραφής γευμάτων μέσα στα χαρτιά μου έψαχνε να βρει ελληνικό παραδοσιακό φαγητό. Γούρλωσε τα μάτια του, έδειξε όμως απίστευτη υπομονή. Λατρεύω τις γεύσεις του κόσμου του είπα για να συνεχίσω κι να του προσδιορίσω ότι ο κόσμος του ουρανίσκου μου κατευθύνεται προς Βιετνάμ και Ταϊλάνδη. Τα «σάμερ ρόλια» (έτσι τα έλεγε) τα έχεις σχεδόν κάθε μέρα στο μενού σου από δυο τεμάχια κι μετά βλέπω τα ζάχαρα σου στα ύψη, τι έχουν μέσα αυτά τα πράγματα;
Εγώ του εξηγούσα για ένα φύλο από ρύζι σε κρύο νερό τυλιγμένα μέσα του ρυζομακαρονα κι λαχανικά, αλλά οι μονάδες δεν έβγαιναν, κάποια προσθήκη ζάχαρης μας χάλαγε την συνταγή, μέχρι που θυμήθηκα την σάλτσα που τα βούταγα κι δεν είχα γράψει στο μπλοκάκι. Εκείνος δεν νευρίασε, η απόλυτη οικειότητα του με τα λάθη κι τις παραλείψεις των «παιδιών» του τον έκαναν συχνά κι ψυχολόγο μας. Επιτέλους κάποιος καταλαβαίνει τον διαβήτη μου κι με βοηθάει να τον έχω σωστά στο αίμα μου!
Φεύγοντας του είχα πει ότι μια μέρα θα περάσω να του φέρω «σάμερ ρόλια» κι είναι από τις λίγες φορές που δεν πραγματοποίησα την επιθυμία μου. Τις επόμενες μέρες μετά από κάποιες διορθώσεις σε μονάδες ινσουλίνης που μου έκανε κι που ποτέ δεν κατάλαβα με το τόσο μπάχαλο που ήμουνα σε ωράρια, τροφές κλπ. πως μπόρεσε να τα ταξινομήσει κι να βγάλει συμπέρασμα, ήταν ο θαυματουργός Χάρης, τις επόμενες μέρες οι ρυθμίσεις μου ήταν πιο ανθρώπινες! Ο ενθουσιασμός μου τεράστιος κ οι ελπίδες μου ξαναβρέθηκαν! Ο θαυμασμός μου απεριόριστος και το όνομα του πλέον έκανε την διαφορά όταν άκουγα την λέξη γιατρός, ήταν μόνο ένας! Εγώ μόνο αυτόν έχω συναντήσει στην ζωή μου να αφιερώνει τόσο μα τόσο χρόνο στους ασθενής τους, τόση προσοχή κι τόση γνώση την οποία πάντα έλεγε ότι την οφείλει σε εμάς για να του συμπληρώσω μια φορά «κι σε εσένα Χάρη που θέλεις να μάθεις κι κάθεσαι κι ακούς».
Ο Χάρης Βασιλόπουλος, ο Χάρης ο “αναρχικός” γιατρός, ο Χάρης των παιδιών του Ευαγγελισμού, ο Χάρης κι μέλια έσταζαν από το στόμα καθενός που τον ανέφερε. Ο Χάρης που τα παιδιά τον ξέρουν πολύ καλυτέρα από εμένα, ο Χάρης που δεν τον πολύ-πρόλαβα, ο Χάρης μια μέρα άρχισε να λέει με πραγματικά χαμόγελα στις ομάδες «τώρα θα σας καταλαβαίνω ακόμα καλυτέρα, απόκτησα διαβήτη τύπου 2». Ο Χάρης που μίλαγε στου καθενός μας το πάγκρεας, ο Χάρης ανακάλυψε πολύ σύντομα ότι ο διαβήτης του ήταν από καρκίνο στο παγκρέατος κι ήξερε ότι οι ελπίδες ήταν λίγες αλλά το πάλεψε σαν ασθενής που έχει γιατρό τον εαυτό του. Ειλικρινά και τίμια. Μέχρι τελευταία στιγμή ήταν κοντά στις ομάδες του.
Ο Χάρης χθες (6 Αυγούστου) αργά το βράδυ έφυγε!
Σήμερα όλοι οι γλυκούληδες βιώνουμε μια τεράστια απώλεια!
Ήθελα να το ποσταρω, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας για να μάθετε όλοι ότι υπήρχε ένας υπέροχος άνθρωπος και να στείλετε ΟΛΟΙ ένα γλυκό αντίο στο Χάρη μας!
Κάντε Κλικ Εδώ, μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή, που είχαμε καλεσμένο τον υπέροχο Χάρη Βασσιλόπουλο
"Έφυγε" ο διαβητολόγος και φίλος μας Χάρης Βασιλόπουλος
Στις 6 Αυγούστου 2015 ο Διευθυντής Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Διαβήτη και υπεύθυνος του Διαβητολογικού Κέντρου Γ.Ν. «Ευαγγελισμός» Χάρης Βασιλόπουλος απεβίωσε.
