Τον Φεβρουάριο του 2017, ο Shane Patrick Boyle ξεκίνησε μια εκστρατεία στη σελίδα GoFundMe προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για τις “ινσουλίνες ενός μήνα“. Λίγες εβδομάδες αργότερα, πέθανε από διαβητική κετοξέωση. Παρόλο που αρκετά τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν τον θάνατο του Boyle εκείνη την περίοδο, η ιστορία έγινε πιο γνωστή, χάρη σε μια δημοσίευση που έκανε στο Facebook από τον γερουσιαστή των Ηνωμένων Πολιτειών, Bernie Sanders. Ο κος Sanders τόλμησε και σωστά έπραξε να συνδέσει το θάνατο του Βoyle με την απίστευτη άνοδο του κόστους της ινσουλίνης στην Αμερική.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κόστος της ινσουλίνης είναι περίπου 6,5 φορές περισσότερο απ’ ότι στις ευρωπαϊκές χώρες. Ο λόγος είναι ότι στην Αμερική, ο κόσμος υποχρεούται να έχει ιδιωτική ασφάλιση και την οποία πληρώνει αδρά για να μπορέσει να έχει έστω και μια ελάχιστη κάλυψη από το σύστημα υγείας. Παρα πολλοί άνθρωποι στην Αμερική δεν καταφέρνουν να έχουν τα χρήματα ούτως ώστε να επαρκούν για μια ιδιωτική ασφάλιση. Εάν μπει κανένας σε ενα αμερικάνικο γκρουπ διαβητικών στο Facebook με πάνω απο 65 χιλιάδες μέλη, θα δει ότι οι αναρτήσεις τους περιγράφουν την πραγματική, τραγική κατάσταση που οι ανασφάλιστοι διαβητικοί βιώνουν. Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές χώρες, ο πελάτης των φαρμακευτικών εταιρειών που παράγουν ινσουλίνη είναι το κράτος, και έτσι το κράτος μπορεί να πιέσει τις φαρμακευτικές να μειώσουν το κόστος των φαρμάκων και της ινσουλίνης, μιας και ως πελάτης εχει να κάνει μεγάλο τζίρο στην εταιρεία και άρα εχει μεγάλη διαπραγματευτική δύναμη στην τιμή του προϊόντος.
Στην Αμερική, οι ιδιωτικές εταιρείες με όσους ασφαλισμένους έχουν, που όπως είπαμε δεν είναι το σύνολο του πληθυσμού των διαβητικών, αλλά πάρα πολύ μικρότερος αριθμός, δεν μπορούν να πιέσουν για χαμηλότερες τιμές στα φάρμακα και κατ’ επέκταση στην ινσουλίνη. Αυτό ήταν και το άρθρο του γερουσιαστή Sanders, ο οποίος γνωστοποίησε στο ευρύ κοινό το θάνατο του Boyle, ο οποίος ως ανασφάλιστος βρέθηκε στην τραγική θέση, σε μια από τις πλατφόρμες που δίνει δυνατότητα συγκέντρωσης χρημάτων για κάποιο σκοπό, προσπάθησε να μαζέψει τα 750 δολάρια που χρειαζόταν, για να καλυφθούν οι ανάγκες του σε ινσουλίνη. Ήταν μόλις 50 δολάρια μακριά από τον στόχο που είχε θέσει, από τα 750 που χρειάζονταν για να πληρώσει την προμήθεια ινσουλίνης και αφού καθυστέρησε όσο μπορούσε τη λήψη ενέσεων μέχρι να τελειώσει το απόθεμα του, εμφάνισε μια πολύ γνωστή επιπλοκή σε εμάς τους διαβητικούς, τη διαβητική κετοξέωση, μια θανατηφόρα επιπλοκή που προκύπτει από το σώμα που δεν μπορεί να μεταφέρει τη γλυκόζη έξω από το αίμα και σε κύτταρα όπου χρειάζεται.
Ο Boyle είχε μετεγκατασταθεί πρόσφατα από το Χιούστον, στη Μένα του Αρκάνσας, για να μπορεί να βρίσκεται δίπλα στην ασθενή μητέρα του Judith, η οποία πέθανε μια εβδομάδα πριν από τον γιο της. Περνώντας τα σύνορα της πολιτείας του, έχασε τα οφέλη της συνταγογράφησης που είχε. Η αιτία του θανάτου του ήταν στην κυριολεξία περιπλοκές από την αναμονή για έγκριση της νέας κατάστασης υγειονομικής περίθαλψης, διότι όταν είσαι εκτός της πολιτείας σου, δεν συνταγογραφούνται φάρμακα, αλλά η ασφάλιση λειτουργεί μόνο όταν είσαι στα επείγοντα ή σε έκτακτη ανάγκη.
Ο Ted Closson, ένας καλλιτέχνης για κόμικ και φίλος του Boyle, έγραψε ότι ο Boyle ήταν “50$ εκτός του στόχου του” για πάνω από δύο εβδομάδες:
Κλείνοντας, όπως πολύ σωστά έγραψε ένας χρήστης του Twitter: “Δεν υπάρχει σωτηρία, για μια χώρα που αφήνει τους ανθρώπους της να πεθαίνουν από διαβητική κετοξέωση επειδή τους λείπουν 50 δολάρια”
"Δεν υπάρχει σωτηρία, για μια χώρα που αφήνει τους ανθρώπους της να πεθαίνουν από κετοξέωση επειδή τους λείπουν 50 δολάρια"
