Οι νυχτερινές υπογλυκαιμίες είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι διαβητικοί. Όταν το σάκχαρο στο αίμα πέφτει, σημαίνει ότι ο οργανισμός δεν έχει αρκετή γλυκόζη ώστε να λειτουργεί σωστά και αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και την απώλεια συνείδησης.
Ένα τέτοιο επεισόδιο υπογλυκαιμίας, έγινε αφορμή για να μας γράψει η αναγνώστρια Κατερίνα Π. τη δική της εμπειρία όπως τη βίωσε πριν από λίγα χρόνια, αυτές τις γιορτινές μέρες.
Κατερίνα Π.
Έχετε νιώσει ποτέ ότι είχατε φύλακα άγγελο;
Ήρθαν και πάλι γιορτές, αυτή η εποχή του χρόνου που συμβαίνουν θαύματα. Ένα τέτοιο θαύμα θυμάμαι μια νύχτα πριν κάτι χρόνια, που χρειάστηκε να με σώσουν. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι ήταν σύμπτωση ή ότι ήταν τύχη. Εγώ, όμως, είμαι σίγουρη ότι ήταν ένας φύλακας άγγελος.
Το σπίτι ήταν στολισμένο, και η μυρωδιά από τα μελομακάρονα πλανιόταν στον αέρα. Έχοντας βάλει τα παιδιά για ύπνο, έσβησα ικανοποιημένη τα φώτα και ξάπλωσα δίπλα στον άντρα μου.
Πες από βλάβη, ή επειδή χάθηκε το σήμα, εκείνο το βράδυ ο αισθητήρας δε με προειδοποίησε ότι σάκχαρό μου ήταν χαμηλό και έπεφτε. Φυσικά δεν ήταν η πρώτη φορά που είχα νυχτερινή υπογλυκαιμία. Όταν ζει κανείς με το διαβήτη γνωρίζει ότι οι τιμές του σακχάρου ανεβοκατεβαίνουν και το να πέφτει το σάκχαρο είναι κάτι που συμβαίνει αρκετές φορές. Συνήθως όμως ή το νιώθουμε και το προλαβαίνουμε ή για οσους φοράμε αισθητήρες με ειδοποίηση, ακούμε τον ήχο που υποδηλώνει «προσοχή τσέκαρε το σάκχαρο σου»!
Αυτό που έγινε εκείνη την νύχτα, ήταν σαν από ταινία. Το τηλέφωνο του άντρα μου ξαφνικά και σε τελειως ακατάλληλη βραδινή ώρα, χτύπησε. Μια, δυο, τρεις φορές, στο τέλος σηκώθηκε να το απαντήσει, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει ότι είχε σταματήσει να χτυπάει. Όπως σηκώθηκε, αισθάνθηκε τα σεντόνια νοτισμένα και συνειδητοποίησε ότι μέσα στον ύπνο μου ίδρωνα. Με σκούντησε πολλές φορές μέχρι να καταφέρω να ξυπνήσω, και ακόμη και τότε ήμουν αποσυντονισμένη, ίσα ίσα που είχα τις αισθήσεις μου.
Ο άντρας μου, έχοντας καταλάβει τι συμβαίνει, έτρεξε και μου έφερε μελομακάρονα και ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι. Όταν άρχισα να συνέρχομαι, ρώτησα τι συνέβη και μου είπε για το βραδινό τηλεφώνημα. Θέλοντας να λύσουμε το μυστήριο του νυχτερινού επισκέπτη και να τον ευχαριστήσουμε που μου έσωσε τη ζωή, ψάξαμε τη λίστα με τις εισερχόμενες κλήσεις, απογοητευμένοι όμως, συνειδητοποιήσαμε ότι ο αριθμός ήταν απόρρητος.
Ξημέρωσαν Χριστούγεννα και τα παιδιά σηκώθηκαν νωρίς νωρίς για να ανοίξουν τα δώρα τους. Άνοιξα κι εγώ τα δικά μου, ωστόσο δεν μπορούσα να μη σκέφτομαι το μεγαλύτερο δώρο απ’ όλα που μου είχαν κάνει το προηγούμενο βράδυ. Το δώρο της ζωής.
Glykouli.gr team
