Μόλις μάθατε ότι έχετε διαβήτη; Μόλις μάθατε ότι το παιδί σας έχει διαβήτη; Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση; Σοκ και φόβος; Άρνηση; Σύγχυση και αγωνία; Πανικός και σωματικά συμπτώματα όπως ζαλάδα, ταχυπαλμία, εφίδρωση, τρέμουλο και έξαψη;
Μερικές συνήθεις αντιδράσεις είναι κι αυτές:
-Ειλικρινά; Δεν το περίμενα, εγώ δεν τρώω ζάχαρη…
-Κανείς στην οικογένειά μου δεν έχει διαβήτη!
-Έφαγα πολλά γλυκά χθες. Γι ’αυτό το σάκχαρό μου είναι υψηλό!
-Έκαναν λάθος στη διάγνωση!
-Δεν είμαι υπέρβαρος. Πώς μπορώ να συνέβει αυτό το πράγμα;
-Γιατί συνέβη σε μένα;
-Αισθήματα ανικανότητας και ευπάθειας
-Αλλαγές στην αυτοεκτίμηση ή την εικόνα του σώματος
-Φόβοι ότι θα πεθάνετε
-Φόβοι για το πώς οι άλλοι θα σας αντιμετωπίσουν
Όποια κι αν ήταν η πρώτη αντίδραση, συναίσθημα ή σκέψη που κάνατε, γρήγορα γρήγορα θα ανακαλύψετε την ανάγκη να μάθετε όσα περισσότερα γίνεται για την ασθένεια. Νομίζατε ότι ξέρατε τι είναι ο διαβήτης και τι σημαίνει για τη ζωή του ασθενούς ωστόσο ανακαλύπτετε ότι είναι τόσα πολλά που έχετε να μάθετε που νιώθετε αποθαρρυμένος/η και απογοητευμένος/η. Και όντως στην αρχή όλες οι νέες πληροφορίες σας φαίνονται βουνό. Νιώθετε να εγκλωβίζεστε σε κανόνες που δεν κατανοείτε ακριβώς; Μην απογοητεύεστε. Δε θα τα μάθετε όλα αμέσως. Η «εκπαίδευση» θα πάρει χρόνο και έχετε πολλά να μάθετε και να αφομοιώσετε στην πορεία.
Όμως θα χρειαστεί να μάθετε γρήγορα τα βασικά όπως είναι η καθημερινή διαχείριση, οι μετρήσεις της γλυκόζης στο αίμα, οι τρόποι χορήγησης ινσουλίνης ή φαρμάκων, η αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης όπως η υπογλυκαιμία, η διατροφή, η άσκηση και συνολικά η φροντίδα του εαυτού σας. Εάν βλέπετε οτι ο διαβητολόγος σας δεν σας παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, μη διστάσετε να επιμείνετε να σας ενημερώσει πλήρως για όλα τα βασικά στοιχεία της ασθένειας και της θεραπευτικής στρατηγικής που προτείνει να ακολουθήσετε. Πρέπει να είστε συμμέτοχοι σε αυτήν την στρατηγική. Η συζήτηση για τη διάγνωση, για τις δυσκολίες που περιμένετε και τις αλλαγές στον τρόπο ζωής σας είναι μερικά ακόμα από τα θέματα που μπορείτε να συζητήσετε με το γιατρό σας. Σιγουρευτείτε ότι κατανοήσατε πλήρως τα θέματα και συζητήστε όλες τις απορίες σας. Αν δεν τα κατανοήσατε όλα μη διαστάσετε να επανέλθετε. Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για την ίδια τη ζωή σας! Είναι πολύ βασικό να έχετε μια καλή συνεργασία με το γιατρό σας.
Τι να κάνετε…
· Η γνώση είναι δύναμη σε αυτήν την ασθένεια, γιατί μαθαίνοντας για το διαβήτη αποκτάτε δεξιότητες επιβίωσης κι αυτό αποκαθιστά σε μεγάλο βαθμό μια αίσθηση ελέγχου.
· Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι η υποστήριξη από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Όση περισσότερη κατανόηση και υποστήριξη παίρνετε τόσο πιο εύκολο γίνεται να αντιμετωπίσετε τη νέα κατάσταση στην οποία βρεθήκατε.
Διαβήτης τύπου 1
Μια πρόσφατη διάγνωση για τον διαβήτη τύπου 1 μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων του θυμού, της λύπης και της ενοχής. Οποιοδήποτε συναίσθημα κι αν αισθάνεστε, είναι φυσιολογικό και δεν είστε οι μόνοι που το νιώθετε.
Η ζωή με το διαβήτη τύπου 1 θέτει μια σειρά προκλήσεων και απαιτείται κάποιος χρόνος για να προσαρμοστείτε στις καθημερινές απαιτήσεις της ασθένειας.
Ωστόσο θα πρέπει να ξέρετε ότι οι εναλλακτικές δυνατότητες της θεραπείας βελτιώνονται συνεχώς και ο διαβήτης τύπου 1 δεν πρόκειται να εμποδίσει εσάς, τους αγαπημένους σας ή το παιδί σας, να ζήσετε μια γεμάτη δραστηριότητες ζωή!
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και οι οικογένειές τους, μαθαίνουν μέσα από την ιατρική και την ψυχολογική υποστήριξη που δέχονται να αντιμετωπίζουν τις απαιτήσεις που θέτει η ασθένεια. Ακόμη και ένα παιδί με διαβήτη τύπου 1 θα μάθει σταδιακά να αναλαμβάνει μεγάλο μέρος της ατομικής του φροντίδας.
Με το πέρασμα του χρόνου, όλοι θα αποκτήσουν γνώσεις και αυτοπεποίθηση και θα καταφέρουν να πετύχουν πράγματα, θα μάθουν από τα λάθη τους και θα απομακρυνθούν από τα έντονα συναισθήματα που συνήθως βιώνουν αμέσως μετά τη διάγνωση. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να θυμάστε ότι θα πρέπει να δώσετε το χρόνο στον εαυτό σας να μάθει όλα όσα χρειάζονται για τη διαχείριση της ασθένειας και τη φροντίδα του εαυτού σας.
Ο γιατρός που σας παρακολουθεί είναι η καλύτερη πηγή γνώσης για εσάς, ωστόσο μπορείτε να πάρετε πληροφορίες για όλα όσα σας απασχολούν μέσα από τη μεγάλη βιβλιογραφία που υπάρχει και στην ελληνική γλώσσα, από
Ερευνητικά Κέντρα, από Ομοσπονδίες και συλλόγους διαβητικών, από ιστοσελίδες σαν το www.glykouli.gr, αλλά και από άλλους διαβητικούς που ενδεχομένως έχουν περάσει από το στάδιο στο οποίο εσείς βρίσκεστε. Μπορείτε να ανταλλάσετε πληροφορίες με τα άλλα μέλη της ιστοσελίδας μας και έτσι να ενδυναμώσετε τόσο τον εαυτό σας όσο και άλλους διαβητικούς που ζουν όπως κι εσείς μια πρωτόγνωρη περιπέτεια.
Η καθημερινή ρουτίνα, η αλλαγή των εποχών, η ηλικία και το φύλο μπορεί να κάνουν το στόχο του ελέγχου και της ρύθμισης του διαβήτη μια δύσκολη υπόθεση. Παιδιά, ενήλικες, και ηλικιωμένοι, όλοι αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες ανάγκες θεραπείας και ιδιαίτερα εμπόδια.
Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν, ότι πολλοί άνθρωποι που ζουν με το διαβήτη αντιμετωπίζουν επίσης συναισθηματικά και ψυχολογικά προβλήματα όπως κατάθλιψη και άρνηση.
Πολύ συχνά, οι άνθρωποι που πάσχουν από τη διπλή διάγνωση, του διαβήτη και της κατάθλιψης, δεν παίρνουν βοήθεια, ή επιχειρούν να θεραπεύσουν κάθε ένα από τα προβλήματα αυτά, ξεχωριστά. Και ενώ οι ειδικοί εξακολουθούν να είναι σε διαφωνία σχετικά με την αλληλεπίδραση μεταξύ διαβήτη και κατάθλιψης, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι υπάρχει.
Επιπλέον δυσκολίες και εμπόδια δημιουργεί το γεγονός ότι ο διαβήτης και η κατάθλιψη μπορεί και να ενισχύουν το ένα το άλλο. Οι αυξομειώσεις των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και η κακή διατροφή ίσως να οδηγήσουν σε συμπτώματα τα οποία μοιάζουν με τα συμπτώματα της κατάθλιψης τα οποία με τη σειρά τους να οδηγήσουν όντως το άτομο σε κλινική κατάθλιψη.
Το να βρίσκονται οι διαβητικοί αντιμέτωποι με τις απαιτήσεις μιας χρόνιας νόσου είναι δύσκολη και συχνά αποθαρρυντική δουλειά. Τα καλά νέα είναι ότι παρά το γεγονός ότι είναι μια σκληρή δουλειά, όμως έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και μικρές βελτιώσεις στον τρόπο ζωής, όπως η προσθήκη 30 λεπτών άσκησης στην καθημερινή ρουτίνα, η μείωση των επιπέδων της γλυκόζης και η σημαντική μείωση του κινδύνου επιπλοκών του διαβήτη.
Πηγές:
