Ο διαβήτης είναι μια χρόνια, δια βίου πάθηση, επομένως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι επηρεάζει και επηρεάζεται από τόσους πολλούς τομείς της ζωής μας. Μπορεί επίσης να συσχετιστεί με το μερίδιό του στο στίγμα και τα άτομα που ζουν με διαβήτη μπορεί να ακούν πράγματα όπως «Κάνε αυτό που λέει ο γιατρός σου και θα βελτιωθεί» ή «μπορείς να το αλλάξεις αν το θέλεις πραγματικά». Αυτά τα μηνύματα μπορεί να σας φθείρουν και να σας αφήνουν απελπισμένους. Ομοίως, ο πόνος μπορεί να είναι μια χρόνια, δια βίου πάθηση. Για κάποιους ο πόνος έρχεται και φεύγει, αλλά για άλλους είναι μέρος της καθημερινότητάς σας. Όπως και με τον διαβήτη, οι καταστάσεις πόνου μπορούν να επηρεάσουν πολλούς τομείς της ζωής σας και μπορεί επίσης να σχετίζονται με το στίγμα.
Ο συνδυασμός του να πρέπει να διαχειριστείτε τον πόνο και να πρέπει να διαχειριστείτε τον διαβήτη μπορεί να μοιάζει συντριπτικός και μερικοί μπορεί να αντιδράσουν αποφεύγοντας να αντιμετωπίσουν κάποιο από τα δύο. Μπορεί να εκπλαγείτε όταν μάθετε, ωστόσο, ότι ο διαβήτης σας και ο πόνος σας μπορεί να συνδέονται με διάφορους τρόπους και η βελτίωση της φροντίδας και της διαχείρισής σας σε έναν τομέα μπορεί να βελτιώσει τον άλλο. Ας δούμε πώς συνδέονται ο διαβήτης και ο πόνος και ας μάθουμε μερικούς τρόπους ανακούφισης.
Η σχέση μεταξύ διαβήτη και πόνου
Ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει άμεσα την εμπειρία σας από τον πόνο: Μελέτες έχουν δείξει ότι τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μειώνουν τους μηχανισμούς καταστολής του πόνου του σώματός σας. Με άλλα λόγια, οι χημικές, νευρολογικές και ορμονικές διεργασίες που θα πρέπει να μειώσουν την εμπειρία σας από τον πόνο αναστέλλονται. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι αυξημένα, τα φάρμακα για τον πόνο μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικά. Τα άτομα με διαβήτη μπορεί επομένως να χρειαστούν πρόσθετη βοήθεια για τη διαχείριση του πόνου.
Μυς και αρθρώσεις
Ο διαβήτης μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές στο σώμα σας που είναι επώδυνες. Οι μύες και οι αρθρώσεις είναι μία από τις περιοχές που επηρεάζονται συχνότερα. Αυτά τα ζητήματα ξεκινούν συχνά με τραυματισμούς στάσης ή κίνησης που οδηγούν σε απώλεια ευελιξίας. Αυτή η απώλεια ευελιξίας οδηγεί σε ένταση, πίεση στις αρθρώσεις και πίεση στα νεύρα, τα οποία μπορεί να είναι πολύ επώδυνα. Αυτός ο πόνος, με τη σειρά του, οδηγεί στη συνέχεια σε λιγότερη κίνηση και λιγότερη ευελιξία. Τελικά οι μύες μπορεί να βραχυνθούν ή ακόμα και να ατροφήσουν και ο κύκλος είναι πολύ δύσκολο να σπάσει.
Γνωρίζατε ότι τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα προκαλούν επίσης απώλεια ευελιξίας; Όταν υπάρχει περίσσεια γλυκόζης στο αίμα σας, οι συνδετικοί ιστοί (τένοντες και σύνδεσμοι) που συγκρατούν τους μύες και τα οστά μας μαζί και διατηρούν τις αρθρώσεις μας σε ευθυγράμμιση γλυκοποιούνται (συνδέονται με μόρια σακχάρου). Ως αποτέλεσμα, γίνονται πιο άκαμπτα και λιγότερο ευέλικτα, γεγονός που προσθέτει πόνο στις καθημερινές εργασίες και μπορεί να κάνει τη δραστηριότητα λιγότερο ευχάριστη.
Νεύρα
Μια άλλη κατάσταση πόνου που βιώνουν πολλά άτομα με διαβήτη είναι μια μακροχρόνια επιπλοκή που ονομάζεται νευροπάθεια (νευρική βλάβη). Η βλάβη από τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα στα μικρά αιμοφόρα αγγεία οδηγεί σε μειωμένη κυκλοφορία στις νευρικές ίνες. Χωρίς επαρκές οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, αυτά τα νεύρα αρχίζουν να πεθαίνουν. Η βλάβη των νεύρων μπορεί να προκαλέσει μούδιασμα και μπορεί επίσης να είναι εξαιρετικά επώδυνη. (Όποιος είχε ένα χέρι ή πόδι «κοιμάται» και ένιωσε τις καρφίτσες και τις βελόνες των νεύρων να στερούνται για λίγο ροή οξυγόνου, έχει μια ιδέα για το δυναμικό πόνου της νευρικής βλάβης.)
Περιφερική αρτηριακή νόσο
Τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν περιφερική αρτηριακή νόσο (PAD), μια κατάσταση κατά την οποία οι αρτηρίες αποφράσσονται και η κυκλοφορία μειώνεται. Όταν το PAD επηρεάζει τα πόδια, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στις γάμπες, τους μηρούς και τους γοφούς, ο οποίος συνήθως εμφανίζεται με τη δραστηριότητα και υποχωρεί με την ανάπαυση.
Γλυκόζη στο αίμα και πόνος
Ο κίνδυνος εμφάνισης αυτών των επώδυνων επιπλοκών μπορεί να μειωθεί με τη διατήρηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα στο εύρος στόχου και τη λήψη μέτρων για την αποφυγή ασταθών μεταβολών της γλυκόζης στο αίμα. Αυτό μπορεί να είναι περίπλοκο, ωστόσο, καθώς όχι μόνο ο διαβήτης επηρεάζει τον πόνο, αλλά ο πόνος μπορεί να επηρεάσει τη γλυκόζη του αίματος.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρώτον, όταν πονάμε, είναι δύσκολο να διατηρήσουμε τακτική σωματική δραστηριότητα, κάτι που με τη σειρά του καθιστά πιο δύσκολο να διατηρήσουμε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σταθερά και εντός του εύρους στόχου. Το να νιώθουμε πόνο μπορεί επίσης να αυξήσει τα επίπεδα των ορμονών του στρες, οι οποίες αυξάνουν την αντίσταση στην ινσουλίνη και αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Η φλεγμονή από έναν χρόνιο τραυματισμό μπορεί επίσης να προκαλέσει επίμονη χαμηλή αύξηση της γλυκόζης στο αίμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα φάρμακα για τον διαβήτη μπορεί να χρειαστεί να αυξηθούν για να διατηρηθεί η καλή διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.
Επιπλέον, οι άνθρωποι που ζουν με χρόνιο πόνο είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να προσπαθήσουν να καταφύγουν ως παρηγοριά στο φαγητό – τα ποσοστά εθισμού στο φαγητό και διαταραχών υπερφαγίας είναι πολύ υψηλότερα σε όσους αναφέρουν χρόνιο πόνο – και αντιμετωπίζουν την κατάθλιψη. Τα άτομα που πονούν είναι επίσης πιο πιθανό να χάσουν ή να ακυρώσουν ραντεβού για την υγειονομική περίθαλψη, γεγονός που οδηγεί σε γενική μείωση της ευεξίας.
Η διαχείριση του πόνου δεν είναι μόνο σημαντική για την ποιότητα ζωής – μπορεί στην πραγματικότητα να είναι επίσης ένα κρίσιμο συστατικό της διαχείρισης του διαβήτη.
Διαχείριση του πόνου: συμβουλές και τεχνικές
Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε στη διαχείριση του πόνου; Οι επιλογές συνταγογραφούμενων φαρμάκων μπορεί να είναι αποτελεσματικές, αλλά ενέχουν επίσης κινδύνους και πιθανότητες για παρενέργειες. Πριν εξετάσουμε τα στεροειδή, τα οπιούχα, τους νευρικούς αποκλεισμούς και άλλα φάρμακα και λοιπές διαδικασίες, τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε στη μείωση και τη διαχείριση των προβλημάτων του πόνου στο σπίτι; Εδώ είναι μερικές προτάσεις. (Να γνωρίζετε ότι, επειδή ο πόνος μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, η έναρξη διαχείρισης του πόνου μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή γλυκόζη στο αίμα ή υπογλυκαιμία. Μπορεί να χρειαστεί μείωση της ινσουλίνης ή άλλων φαρμάκων που μειώνουν τη γλυκόζη του αίματος κατά την έναρξη της θεραπείας, επομένως εργαστείτε με ομάδα υγειονομικής περίθαλψης)
Αποφύγετε τον τραυματισμό
Διατηρήστε ένα υγιές βάρος, καθώς η μεταφορά επιπλέον βάρους αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού και πόνου στις αρθρώσεις και την πλάτη.
Υιοθετήστε επίσης μια ρουτίνα διατάσεων. Η διατήρηση της ευελιξίας μειώνει την πίεση στις αρθρώσεις και την πίεση των νεύρων, γι’ αυτό να τεντώνεστε καθημερινά. Φροντίστε να κάνετε διατάσεις τόσο πριν όσο και μετά την άσκηση για να αποφύγετε τραυματισμούς στους μυς και τις αρθρώσεις.
Εξετάστε τη θεραπεία με ζεστό και κρύο
Μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τη χρήση της θεραπείας με ζεστό και κρύο για την ανακούφιση του πόνου, ιδιαίτερα του μυϊκού πόνου. Από τα μαξιλάρια θέρμανσης και τα μπουκάλια ζεστού νερού έως τις κρύες κομπρέσες και τα ψεκαστικά σπρέι, αυτές οι θεραπείες μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, να βελτιώσουν την κυκλοφορία, να μειώσουν το πρήξιμο και να αυξήσουν την άνεση.
Δοκιμάστε φυσικοθεραπεία/χειροπρακτική φροντίδα
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να αυξήσετε το εύρος κίνησης και την ευελιξία. Ο θεραπευτής σας μπορεί να σας δώσει ασκήσεις για την ενίσχυση των μυών και τη μείωση της επιβάρυνσης στις επώδυνες αρθρώσεις. Μπορούν ακόμη και να σας βοηθήσουν να βρείτε μοτίβα κακής χρήσης που έχουν οδηγήσει στον πόνο σας εξαρχής.
Κινηθείτε για να μείνετε σε κίνηση
Μπορεί να πονάει στην αρχή να κινούμαστε, αλλά όσο περισσότερο κινούμαστε τόσο λιγότερο θα πονάει. Καθώς κινούμαστε, η κυκλοφορία αυξάνεται, βοηθώντας τους μυς να λάβουν οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά και να επουλωθούν καλύτερα, μειώνοντας το υγρό στις αρθρώσεις που προκαλεί επώδυνη δυσκαμψία και επιτρέποντας στους μυς να δυναμώσουν και να σταθεροποιήσουν τις τραυματισμένες περιοχές. Μπορεί να πονάει να ξεκινήσετε, αλλά να θυμάστε ότι όσο περισσότερο κινούμαστε, τόσο λιγότερο πονάμε. Συνεργαστείτε με το γιατρό σας σε ένα σχέδιο για να διαχειριστείτε αυτόν τον αρχικό πόνο και να διασφαλίσετε ότι μπορείτε να κινηθείτε χωρίς περαιτέρω τραυματισμό. Οι διατάσεις είναι ό,τι καλύτερο για να ξεκινήσετε!
Διερευνήστε νέες επιλογές
Τα τοπικά αναλγητικά μπορούν να είναι αποτελεσματικά για τον μυϊκό πόνο και τη βραχυπρόθεσμη ανακούφιση. Οι επιλογές περιλαμβάνουν τζελ μενθόλης, σπρέι λαδιού μαγνησίου ή λιδοκαΐνη.
