Η νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Curtin αποκάλυψε μια σχέση μεταξύ της αποβολής και του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών του διαβήτη κύησης και διαταραχών που σχετίζονται με την υψηλή αρτηριακή πίεση σε μεταγενέστερες εγκυμοσύνες.
Ερευνητές από το Curtin School of Population Health ανέλυσαν 52 μελέτες που αφορούσαν περισσότερες από 4 εκατομμύρια εγκυμοσύνες σε 22 χώρες για να διερευνήσουν τις επιπτώσεις στην υγεία των αποβολών, των αμβλώσεων και της επαναλαμβανόμενης απώλειας εγκυμοσύνης (περισσότερες από δύο διαδοχικές αποβολές) σε επόμενες εγκυμοσύνες.
Η μελέτη βρήκε διαφορετικούς κινδύνους για την υγεία για κάθε ομάδα.
Οι γυναίκες που είχαν υποστεί αποβολή είχαν 44 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη κύησης κατά τη διάρκεια μεταγενέστερων εγκυμοσύνων, αλλά μόνο 6 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση σε επόμενες εγκυμοσύνες.
Αντίθετα, γυναίκες που είχαν υποτροπιάζουσα απώλεια εγκυμοσύνης δεν εμφάνισαν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη κύησης, αλλά είχαν 37% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν προεκλαμψία, μια δυνητικά επικίνδυνη επιπλοκή που χαρακτηρίζεται από υψηλή αρτηριακή πίεση, σε μεταγενέστερες εγκυμοσύνες.
Δεν υπήρχαν στοιχεία που να συνδέουν την άμβλωση με διαβητικά ή υπερτασικά προβλήματα, είτε κατά τη διάρκεια είτε εκτός της εγκυμοσύνης.
Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Jennifer Dunne είπε ότι η διαπίστωση των δεσμών μεταξύ της απώλειας εγκυμοσύνης, του διαβήτη και της υψηλής αρτηριακής πίεσης θα μπορούσε να έχει εκτεταμένο αντίκτυπο.
«Αποβολές συμβαίνουν στο 15-25 τοις εκατό όλων των κυήσεων – που είναι περίπου 23 εκατομμύρια ετησίως, παγκοσμίως», είπε η Δρ Dunne.
«Ο διαβήτης κύησης και οι διαταραχές της υψηλής αρτηριακής πίεσης στην εγκυμοσύνη μπορούν να προκαλέσουν μια ποικιλία σημαντικών προβλημάτων υγείας. Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ απώλειας εγκυμοσύνης και μετέπειτα επιπλοκών της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να αποκαλύψει νέους τρόπους για τον μετριασμό των κινδύνων ή πιθανώς την πρόληψη της εξέλιξης αυτών των καταστάσεων.
Περαιτέρω έρευνα για τους βιολογικούς δεσμούς μεταξύ της απώλειας εγκυμοσύνης και των μεταγενέστερων προβλημάτων υγείας μπορεί να αποκαλύψει νέους στόχους για την ανάπτυξη θεραπειών».
Η Δρ Dunne είπε ότι η μελέτη πρόσθεσε σε όσα ήταν ήδη γνωστά για τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης και την υγεία αργότερα στη ζωή, ακόμη και μετά την εγκυμοσύνη.
«Το να γνωρίζουμε ότι η αποβολή μπορεί να οδηγήσει σε αυτές τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης αργότερα είναι σημαντικό, καθώς αυτές οι καταστάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαν προηγουμένως συνδεθεί με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων αργότερα στη ζωή των ανθρώπων», εξήγησε η Δρ Dunne.
«Με το να ρίξει φως στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των αποβολών και των επαναλαμβανόμενων απωλειών εγκυμοσύνης, αυτή η μελέτη ανοίγει το δρόμο για βελτιωμένες στρατηγικές υγειονομικής περίθαλψης, έρευνα και υποστήριξη για τις θιγόμενες – ελπίζουμε ότι ενισχύονται τα αποτελέσματα για τους γονείς και τα μωρά σε μελλοντικές εγκυμοσύνες».
