Αμερικανοί επιστήμονες της Mayo Clinic αναφέρουν σε μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neurology, ότι όσοι αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν εγκεφαλικές βλάβες, απώλεια μνήμης και άνοια.
Αιτία είναι κυρίως η ζημιά που προκαλείται στη μονάδα αποθήκευσης της μνήμης στον εγκέφαλο που ονομάζεται ιππόκαμπος καθώς συρρικνώνεται σταδιακά σε μέγεθος.
Ο διαβήτης έχει συσχετισθεί εδώ και χρόνια με τα προβλήματα μνήμης αλλά η μελέτη αυτή είναι η πρώτη που παρέχει σαφείς ενδείξεις για τους λόγους που συμβαίνει αυτό.
Η Ρόουζμπαντ Ρόμπερτς, καθηγήτρια Νευρολογίας & Επιδημιολογίας στην Κλινική Μάγιο στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, από τους ερευνητές της μελέτης, δήλωσε ότι οι άνθρωποι που παρουσίασαν διαβήτη τύπου 2 νωρίτερα στη ζωή τους είναι πιο πιθανό να υποστούν εγκεφαλική βλάβη από ό,τι εκείνοι που εμφάνισαν τη νόσο αργότερα στη ζωή διότι η διαδικασία της εκφύλισης του εγκεφάλου συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου χρονικού διαστήματος.
Η μελέτη περιέλαβε 1.437 άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 80. Αφού έγινε η διάγνωση για το αν έπασχαν από ήπια νοητική διαταραχή ή άνοια, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία για να ελεγχθούν οι εγκεφαλικές βλάβες.
Στη συνέχεια αναγνώσθηκαν τα ιατρικά αρχεία των συμμετεχόντων για να διαπιστωθεί αν κάποιος έπασχε από με διαβήτη ή υψηλή αρτηριακή, μια διάγνωση που έλαβε χώρα μεταξύ των ηλικιών 40 έως 64.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσοι είχαν αναπτύξει διαβήτη σε ηλικία 40 έως 64 ετών είχαν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάζουν συρρίκνωση του εγκεφάλου στην ηλικία των 80 ετών.
Να σημειωθεί ότι η ήπια νοητική διαταραχή είναι μία κατάσταση που εξελίσσεται σε Αλτσχάιμερ σε περίπου έναν στους δύο πάσχοντες. Οι ειδικοί ορίζουν την ήπια νοητική διαταραχή ως την ύπαρξη προβλημάτων με τη μνήμη τα οποία είναι αρκετά σοβαρά ώστε να τα παρατηρήσει ο πάσχων ή οι οικείοι του, αλλά δεν είναι αρκετά σοβαρά ώστε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητά του.
Ο ιππόκαμπος
«Τα άτομα που παρουσίασαν διαβήτη τύπου 2 νωρίς στη μέση ηλικία, είχαν πολύ χειρότερη εγκεφαλική δομή σε σύγκριση με αυτά που εκδήλωσαν τη νόσο σε μεγαλύτερη ηλικία», δήλωσε η Ρόμπερτς.
«Το εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι εάν αναχαιτιστεί ο διαβήτης στην μέση ηλικία, ενδέχεται να αποτραπούν ή να καθυστερήσουν οι εγκεφαλικές βλάβες που οδηγούν σε προβλήματα μνήμης και άνοια δεκαετίες αργότερα».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 σε ηλικία 40-64 ετών είχαν κατά μέσον όρο 2,9% μικρότερο όγκο εγκεφάλου σε σύγκριση με όσους δεν έπασχαν από διαβήτη στη μέση ηλικία. Ειδικά για τον ιππόκαμπο, η μείωση έφτανε το 4% με τα ποσοστά να αυξάνονται κατ’ αναλογίαν με την μείωση της ηλικίας της διάγνωσης του διαβήτη.
«Όταν αρχίζει να συρρικνώνεται ο ιππόκαμπος, ο πάσχων αρχίζει να χάνει τη μακροχρόνια μνήμη του και την ικανότητα να θυμάται πρόσφατα γεγονότα», ανέφερε η Ρόμπερτς.
Ο ιππόκαμπος είναι ευάλωτος και ευαίσθητος στις μεταβολικές ανισορροπίες συμπεριλαμβανομένης της γλυκόζης του αίματος. Υψηλά επίπεδα σακχάρου (γλυκόζη) στο αίμα μπορούν να προκαλέσουν βλάβη της εξωτερικής μεμβράνης των κυττάρων του εγκεφάλου η οποία μειώνει την επικοινωνία των κυττάρων.
Ως εκ τούτου, η διαδικασία με την οποία κωδικοποιούνται, στον ιππόκαμπο, η αποθήκευση και η επεξεργασία των πληροφοριών τίθεται σε κίνδυνο. Επιπλέον, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα μπορεί να βλάψει τα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου, κάτι που μειώνει την ποσότητα των θρεπτικών ουσιών και τη ροή του οξυγόνου στον εγκέφαλο.
Η μέση ηλικία είναι μια περίοδος που χρειάζεται φροντίδα η υγεία του εγκεφάλου όσο και η υπόλοιπη σωματική υγεία. Οι μεσήλικες με διαβήτη τύπου 2 δεν είναι ανάγκη να είναι σε υψηλό κίνδυνο για απώλεια μνήμης. Η υιοθέτηση μιας δραστήριας και κοινωνικής ζωής μπορεί να βοηθήσει τους διαβητικούς να μειώσουν τον κίνδυνο της άνοιας ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τις συνομιλίες με τους φίλους και την οικογένειά τους χωρίς να ανησυχούν αν θα ξεχάσουν τα ονόματα και τα πρόσωπά τους αύριο.
