Διαβάσαμε πρόσφατα στο Δελτίο Τύπου της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ, προς την Αναπληρώτρια Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Θεανώ Φωτίου, να ζητάει να αποζημιώνονται οι δυο εξετάσεις, τις οποίες το καινούργιο ΦΕΚ, κατέστησε πλέον υποχρεωτικές, την στιγμή που πολυπληθή σχόλια στα social media της κοινότητας μας, με ολοφάνερο τρόπο είχαν δείξει την απόλυτη δυσαρέσκεια τους για αυτές τις υποχρεωτικές εξετάσεις αφού θα μας ταλαιπωρούσουν σωματικά και ψυχικά, για ακόμα μια φορά.
Και ενώ διαβάζουμε στο Δελτίο Τύπου της, οτι συγκεκριμένα και η ίδια αναφέρει: “Σύμφωνα μάλιστα με την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA) αλλά και την Αμερικανική Ενδοκρινολογική Εταιρεία (AEE), η δοκιμασία γλυκαγόνης για μέτρηση C-πεπτιδίου δεν αποτελεί εξέταση εκλογής για ασθενείς που πάσχουν χρόνια από Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1. Η συγκεκριμένη εξέταση γίνεται κυρίως κατά την έναρξη εμφάνισης της νόσου, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών για να γίνει διαφοροδιάγνωση στο Διαβήτη Τύπου 1, Τύπου 2, Τύπου MODY ή LADA.”
Τελικά όμως καταλήγει η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. να μην ζητάει την κατάργηση των εξετάσεων αυτών ως υποχρεωτικές σε όλα τα άτομα με σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 που θέλουν να περάσουν απο την επιτροπή των Κ.Ε.Π.Α., αλλα απλά να διεκδικεί να τις αποζημιώνουν τα ταμεία και άρα να τις αποδέχεται, πράγμα που ολοφάνερα ήταν αντίθετο με το κοινό αίσθημα της κοινότητας μας.
Πάρα πολλοί άνθρωποι με σακχαρώδη διαβήτη, θορυβήθηκαν έντονα, τόσο από το καινούργιο ΦΕΚ και ακόμα περισσότερο από το να βλέπουν ότι η μια απο τις Ομοσπονδίες μας συνεχίζει να μην αγκαλιάζει τις ανάγκες μας και να μην ακούει τις φωνές διαμαρτυρίας μας, ούτε καν την αγωνία μας, την στιγμή μάλιστα που τα περισσότερα των αιτημάτων μας έχουν μείνει στα λόγια μόνο.
Τα social media της διαβητικής κοινότητας πλημμύρισαν κυριολεκτικά με σχόλια αγωνίας και πολλοί άνθρωποι με σακχαρώδη διαβήτη παρέθεταν την προσωπική τους εμπειρία καθώς και τις απόψεις των γιατρών τους, οι οποίες διίσταντο όσο αφορά τις δύο αυτές συγκεκριμένες εξετάσεις και καμία διευκρυνιστική οδηγία δεν δώθηκε που να εξηγέι τόσο τον λόγο που έγιναν υποχρεωτικές αυτές οι εξετάσεις, όσο και το κατά πόσο αν οι ίδιοι οι γιατροί συμφωνούν οτι πρέπει να ζητούντε αυτές οι εκξετάσεις απο ανρθώπους με ΣΔ τύπου 1.
Πληθώρα μηνυμάτων και σχολίων ξέσπασε αυθόρμητα και δεν υπήρχε πουθενά μια υπεύθυνη σύσσωμη απάντηση απο γιατρούς που να συμφωνούν οτι αυτές είναι οι σωστές και ενδεδειγμένες εξετάσεις. Ούτε καν μια αποδεδειγμένα ενιαία οδηγία δεν υπήρξε και ακόμα και οι γνώμες των ειδικών, διαφοροποιούντουσαν μεταξύ τους. Οι πληροφορίες που γράφτηκαν και ακούστηκαν, τόσο απο ιατρούς του χώρου μας, αλλά και μεμονωμένα βιώματα ασθενών που έχουν κάνει αυτές τις εξετάσεις, δεν αποδείκνυαν σε καμία περίπτωση την ορθότητα τους ως προς το πόσο ανώδυνες είναι για τους ασθενής με ΣΔ τύπου 1, ούτε και για τα σωστά αποτελέσματα τους, έτσι με όλες αυτές τις πληροφορίες η κοινότητα μπερδεύτηκε.
Αντιθέτως υπήρχε η απόλυτη βεβαίωση από όλη την ιατρική κοινότητα, πράγμα που και οι ασθενείς γνωρίζουν επίσης πολύ καλά, και η ιδια η ανακοίνωση της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ το ανέφερε “ότι σύμφωνα με τις μελέτες που παρατίθενται, πουθενά δεν παρατηρήθηκε αύξηση της γλυκόζης αίματος πάνω από 250mg/dl, όπως συμβαίνει στην εξέταση «καμπύλης γλυκόζης» όπου το άτομο λαμβάνει 50 ή 75 ml γλυκόζης ανάλογα με το πρωτόκολλο που ακολουθεί το διαγνωστικό κέντρο.” (ανακοίνωση ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ).
Ο διαβητικός ασθενής παιδεύεται κάθε μέρα, όλο το 24ωρο και για όλη του τη ζωή και το νιώθει ως προσωπική του αποτυχία αν δεν καταφέρει να κρατήσει το σάκχαρό του απο 70 – 180. Οι ίδιοι οι ιατροί μας, με απόλυτη αυστηρότητα, μας έχουν μάθει να είμαστε πειθαρχημένοι και να κάνουμε οτι μπορούμε για να μην έχουμε υψηλό σάκχαρο, πώς μπορεί τώρα το κράτος να μας περνάει αναγκαστικά απο μια τέτοια διαδικασία; Ειδικά όταν είναι πασίγνωστο ότι αυτή η εξέταση γίνεται μόνο στις αρχές της νόσου για να γίνει η διάγνωση ή η διαφοροδιάγνωση, δηλαδή να μάθεις τι τύπο διαβήτη έχεις.
Ποιός θα μπορούσε να μην σκεφτεί, όχι την ταλαιπωρία της γραφειοκρατίας, αλλα την ουσία της εξέτασης που περιλαμβάνει τη γλυκαγόνο ένεση. “Ευτυχώς που δεν μας ζήτησαν και καμπύλη σακχάρου”, αναρωτηθήκαμε όλοι μας και διαβάζαμε ποστ που κάποια μας έφεραν δάκρυα στα μάτια από ανθρώπους που λόγω του σακχάρου είχαν επιβαρυμένη υγέια και η οποία δεν άντεχε καμία απότομη μεταβολή του σακχάρου τους, αυτοί οι άνθρωποι ήταν ακόμα ένας λόγος να κορυφώνεται ο θυμός του κόσμου.
Μέσα σε όλο αυτό η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. όχι απλά δεν πήρε θέση, αλλά έδειχνε να το αποδέχεται, οπότε ήταν απόλυτα λογική και δικαιολογημένη η αντίδραση από τον κόσμο, ο οποίος εξοργίστηκε, πανικοβλήθηκε και αντέδρασε έντονα απέναντί της.
Ποιά μεγαλύτερη απόδειξη χρειάζεται το γιατί έγινε τόσος “ντόρος” στις online κοινότητες των Διαβητικών; Πόσο μυαλό θέλει για να καταλάβει κάποιος ότι όταν η ίδια σου η Ομοσπονδία δεν σε προστατεύει καθόλου απο τέτοιους παραλογισμούς ή έστω δεν σου εξηγεί γιατί συμφώνησε με αυτό, παρά μόνο ζητά να αποζημιώνονται οι εξετάσεις απο τα ταμεία, τότε και εσύ ως ασθενής θα αντιδράσεις ανάλογα. Δεν χρειάζονται “συνήθεις ύποπτοι” που παρακινούν, υπάρχει και κοινή λογική.
Μέσα σε αυτό το κλίμα αγωνίας, είδαμε ότι η Ομοσπονδία μας δεν προέβη πρωτίστως στο να μας ενημερώσει ποια επιτροπή και ποιοι άνθρωποι πήραν αυτές τις αποφάσεις ή αν δεν γνώριζε τουλάχιστον να θέσει το ερώτημα στο πρώτο της Δελτίο Τύπου, είδαμε επίσης ότι δεν έθετε καμία έντονη απαίτηση στο να καταργηθούν αυτές οι εξετάσεις, ούτε με κανένα τρόπο ανακούφιζε την διαβητική κοινότητα που βρισκόταν σε εμβρασμό, έστω δημοσιοποιόντας το πρωτόκολο των εξετάσεων. Αντιθέτως διεκδικούσε μόνο να αποζημιώνονται αυτές οι εξετάσεις, οπότε εύλογα η απογοήτευση της κοινότητας ήταν μεγάλη για ακόμα μια φορά και διάχυτη παντού.
Δεν γίνεται να θεωρείς ότι εκπροσωπείς μια κοινότητα και τελικά ποτέ να μην αφουγκράζεσαι τις αγωνίες της!
Εύλογα πλέον αναρωτίομαστε όλοι μας, ποιοί Σύλλογοι της Ομοσπονδίας συμφώνησαν με το Δελτίο Τύπου που έστειλε η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ., αναρωτιόμαστε αν καν πήρε την γνώμη των Συλλόγων της, αναρωτίομαστε τελικά ποιά η επαφή της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. με την βάση της τεράστιας Διαβητικής Κοινότητας;
Και δεν μας μένει καμία άλλη απάντηση απο το “ουδεμία”, αφού απέναντι σε όλο το σάλο που είχε ξεσπάσει και αντί πρωτίστως να βγάλει μια ανακοίνωση και να απαντά επίσημα σε όλα αυτά τα ερωτήματα που είχαν τεθεί, επέλεξε να βγάλει μια ανακοίνωση που έδειχνε ότι αποδέχεται τις εξετάσεις και αμέσως μετά τον σάλο να προβεί σε μια αισχρή επίθεση και να προσπαθεί απεγνωσμένα την ανησυχία του κόσμου να την ονομάσει κατευθυνόμενη.
Η 2η άκρως προσβλητική ανακοίνωση που έβγαλε, δεν αρμόζει στο μέχρι τώρα επίπεδο της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. Είναι άξιο απορίας πως χωρίς επιχειρήματα η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. κατέφυγε σε μια τόσο θλιβερή και φτηνή επίθεση στην οποία μας διαβεβαιωνει γραπτά ότι την έγραψε “λίγο βεβιασμένα, διότι πρέπει να σταματήσει η «παραφιλολογία» από τους συνήθεις υπόπτους που παρουσιάζονται ως «ήρωες» και αναζητούν «δάφνες…»” αντί να καταλάβει το λάθος της και να το διορθώσει.
Γιατί την αντίδραση του κόσμου απέναντι της δεν την εξέλαβε ως μια απόλυτα υγιή αντίδραση; Γιατί δεν παίρνει την ευθύνη των θέσεων της και αν θέλει να συμφωνούν όλοι μαζί της, τότε ας ακούσει την κοινότητα μας. Δεν γίνεται να υιοθετεί θέσεις που δεν συμφωνεί η κοινότητα μας, μετά να δημιουργεί δήθεν συνωμοσιολογίες και να μιλά για “συνήθεις ύποπτους” (αν είναι δυνατόν επίπεδο Ομοσπονδίας).
Η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. μέσα από την 2η ανακοίνωση της χαρακτήρισε την αντίδραση αυτή του κόσμου ως προσπάθεια “αυτοπροβολής”.
Μα δεν είμαστε εμείς που βάζουμε υποψηφιότητες σε Συλλόγους και Ομοσπονδίες, δεν έχουμε καμία σχέση με ραντεβού με ανθρώπους σε κέντρα λήψης αποφάσεων, άλλοι διεκδικούν τέτοιες θέσεις!
Πώς είναι δυνατό να πέφτεις σε τέτοιο επίπεδο και να προσπαθείς αντί να δεις τα λάθη σου, να βεβηλώνεις τις ποιότητες των ανθρώπων που πλήττονται από τις δικές σου αδυναμίες και “κωλοτούμπες”;
Χαρακτήρισε ως προσπάθεια “αύξησης της επισκεψιμότητας της ιστοσελίδας τους” το ένα και μοναδικό άρθρο που γράψαμε και που εκφράζει τον κόσμο μας και έχει αυτούσιες τις γνώμες 4 επώνυμων ιατρών που σέβεται εδώ και πολλά χρόνια η κοινότητα μας. Αξίζει τον κόπο να ρίξει κάποιος μια ματιά στο άρθρο για να διαπιστώσει ότι ο πανικός και το μένος που διακατέχει την ανακοίνωση της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, δεν έχει καμία πραγματική βάση.
Αυτή είναι και η μεγάλη απόδειξη ότι μην μπορώντας, πιθανά πλεόν η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ να δικαιολογήσει την αδυναμία της, καταφεύγει σε επιθέσεις που στην πραγματικότητα προσβάλλουν την ίδια και την απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από την Κοινότητα που διατυμπανίζει ότι εκπροσωπεί.
Είναι τραγικό να βρίσκει τόσο νωθρό επιχείρημα περί αύξησης της επισκεψιμότητας των ήδη πολύ δυνατών σελίδων μας, όταν πλέον όλα στο διαδίκτυο είναι απόλυτα μετρήσιμα και έτσι όλοι γνωρίζουμε ότι μια όμορφη προσωπική συνέντευξη θα ξεπερνούσε αυταπόδεικτα κατά πολύ τα νούμερα από το άρθρο που την τρόμαξε. Παράλληλα είναι ακόμα πιο αισχρό να κατηγορεί τους ανθρώπους πίσω από αυτές τις προσπάθειες να κρατούν επιτυχημένες σελίδες γιατί ακριβώς αυτή την δύναμη τους δανείζετε για να προωθεί και την διαδικτυακά αδύνατη φωνή της.
Δεν γίνεται να επιθυμεί να ελέγχει τα blogs και τα sites της κοινότητας τα οποία γράφουν πάντα τις ανακοινώσεις της αλλά δεν συμφωνούν πάντα μαζί της.
Είναι τραγικό δείγμα πανικού να επιτίθεται στα online community διαβητικών τα οποία έχουν δώσει τα τελευταία χρόνια τεράστια ορατότητα στην κοινότητα μας.
Η Διαβητική Κοινότητα έχει μόλις ένα μεγάλο portal, το glykouli.gr και ένα άριστο blog (sweetstoriesGR: The T1D Forum) που αντιπροσωπεύει τους νέους με διαβήτη και προσφέρει καταπληκτικο έργο. Το γεγονός ότι και τα δύο αυτά αντιπροσωπευτικά και πολυπληθή diabetics online community groups εξέφρασαν την γνώμη της κοινότητας των διαβητικών, αυτό μάλλον ήταν πολυ επώδυνο για την Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ η οποία δεν μπορεί να χειριστεί την σημερινή αλήθεια ότι πλέον δεν εκφράζει κανέναν μας και δεν την εμπιστεύεται κανένας, αφού δεν παράγει έμπρακτο έργο.
Είναι σχεδόν ένας χρόνος που η κοινότητα των περίπου 1.200.000 ανθρώπων με διαβήτη στην Ελλάδα έχει πληγεί όπως και πολλές άλλες κοινότητες χρόνιων ασθενών από την επίθεση που έχει δεχτεί το σύστημα υγείας. Η καθημερινότητα μας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη κάθε μέρα και μια μικρή ανοιχτόφθαλμη «βόλτα» στις ομάδες, groups, blogs, portals κ.λπ. των κοινωνικών ομάδων που υπόκεινται στην Ε.Σ.Α.μεΑ., το αποδεικνύει περίτρανα.
Δεν είναι ένα κρυφό κλίμα αγανάκτησης και απογοήτευσης, όπως δεν είναι μια κρυφή επίθεση κουρέματος παροχών, δικαιωμάτων, προσβάσεων σε νέες τεχνολογίες και τόσα άλλα δεινά.
Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, όσο αυταπόδεικτη είναι η αγανάκτησή μας, το ίδιο αυταπόδεικτο είναι ότι ακόμα και οι εκπρόσωποι που αρθρώνουν λόγο και βγάζουν δελτία τύπου, δεν έχουν καμία δύναμη να μας προστατέψουν.
Και αν καλοπροαίρετα αφήσουμε την κριτική απέξω, ακόμα και τα εύλογα ερωτήματα, γιατί τελικά δεν έχουν δύναμη οι Ομοσπονδίες μας; Γιατί τελικά δεν ακούγεται η φωνή τους; Δεν μπορούμε πλέον να μην εστιάσουμε και να μην δείξουμε με το δάχτυλο το σημείο που μας πληγώνει πιο πολύ απ’ όλα, ότι τελικά δεν υπολογίζουν την γνώμη μας και άρα δεν εκπροσωπούν τις δικές μας ανάγκες και ακόμα χειρότερα, υιοθετούν διεκδικήσεις με τις οποίες πάρα πολλοί από εμάς δεν είμαστε σύμφωνοι, όπως ακριβώς αυτή με το καινούργιο ΦΕΚ.
Η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ “ΔΑΧΤΥΛΟΔΕΙΧΝΕΙ” ΤΗΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Μετά το πρώτο λασπώδες σκέλος της ανακοίνωσης της, την οποία πιθανολογούμε ότι γράφτηκε από άλλο άτομο με άλλες πρακτικές, διαβάζουμε κάποιες πολύ σοβαρές αλήθειες και τις οποίες έπρεπε η Ομοσπονδία να είχε πρωτίστως ανακοινώσει.
Η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ μας ενημερώνει: “Οι άνθρωποι με διαβήτη πρέπει να γνωρίζουν πως οι συγκεκριμένες εξετάσεις προτάθηκαν από την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρία, την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρία, την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία και από τον Πρόεδρο της Γνωμοδοτικής Επιτροπής για το Σακχαρώδη Διαβήτη του Υπουργείου Υγείας κ. Σταύρο Παππά, Αντιπρόεδρο, σήμερα, της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρίας.”
Δηλαδή μας ενημερώνει ότι καμία από τις 2 Ομοσπονδίες μας δεν έχει λόγο σε αυτές τις αποφάσεις, αυτό από μόνο του δείχνει πόσο αδύναμος είναι ο λόγος των Ομοσπονδιών.
Και γιατί δεν έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας παρά επιτίθεται στις “σάρκες της”;
Επίσης η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ γράφει: “Σε απάντηση της επιστολής της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. για άλλη μια φορά το ΔΣ της Ε.Δ.Ε. επιμένει στη «δραστική μείωση του ποσοστού 50% των διαβητικών Τ1 χωρίς καμία επιπλοκή», για τον οποίο μάλιστα αναφέρει ότι είναι ένας «τρόπος ζωής» κι όχι «βαριά αναπηρία».”
Αν μετά απο τόσα χρόνια δεν έχουν καταφέρει ουτε την ΕΔΕ να μεταπείσουν, η οποία ΕΔΕ “κανει κουμάντο” σε πληθώρα περιπτώσεων που αφορούν τα δικαιώματα μας, τότε αυτό δείχνει ακόμα μια αδυναμία της Ομοσπονδίας.
Το καινούργιο αυτό ΦΕΚ, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έφερε απίστευτη αγανάκτησή σε πάρα πολύ κόσμο, είδαμε για ακόμα μια φορά ότι όχι μόνο η Ομοσπονδία μας δεν ακολούθησε τις ανάγκες αυτών που θεωρητικά εκπροσωπεί, άλλα άρχισε και καινούργια πρακτική επίθεσης στην κοινοτητα της.
Η Ομοσπονδία πρέπει να καταλάβει οτι δεν γίνεται να μας φιμώσει γιατί έχουμε την μεγάλη δύναμη του δίκιου μας.
Εμείς ούτε σε κέντρα ελέγχου εξουσίας είμαστε, ούτε υποψηφιότητες βάζουμε, ούτε πολιτικές βλέψεις έχουμε, ούτε το κακό σας θέλουμε, μόνο να μας ακούσετε, να μας εκπροσωπήσετε και να μας προστατέψετε πανω όλα, θέλουμε.
Η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. λοιπόν πιστεύει ότι στα social media υπάρχουν οι εχθροί της, εμείς όμως λέμε ότι υπάρχουν τα απίστευτα δυσαρεστημένα μέλη της!
Το Glykouli.gr χαιρετίζει και βγάζει το καπέλο, σε ένα από τα πιο άξια ελληνικά diabetes blog, το sweetstoriesGR: The T1D Forum και
σας παραθέτουμε το τελευταίο του σχόλιο με τεράστια περηφάνια.
«Η χθεσινή ημέρα μας άφησε με συναίσθημα βαθιάς πικρίας και στενοχώριας, μας προκάλεσε εκνευρισμό και αφόρητη αηδία.
Μεταξύ άλλων μη κατονομαζόμενων -φυσικά- από τους πομπούς της επίμαχης τοποθέτησης διαδικτυακών τόπων, το sweetstoriesGR: The T1D Forum έγινε (έμμεσος) αποδέκτης σειράς ψευδών ανεξέλεγκτων σχολίων που υποβαθμίζουν εν γένει τη δουλειά που κάνουμε οι άνθρωποι πίσω από τις διαδικτυακές κοινότητες προς ανάδειξη των ζητημάτων των συνανθρώπων μας και προώθηση της ορατότητας του διαβήτη μέσα στην κοινωνία αυτή τη δύσκολη εποχή.
Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε η σελίδα SweetStoriesGr, αποκλειστικός σκοπός της είναι να βοηθήσει στην πρόοδο μας συλλογικά, να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει και να ενθαρρύνει τον κόσμο που ζει με διαβήτη να πιστέψει στον εαυτό του και να απολαμβάνει τα υψηλότερα standards περίθαλψης με παράλληλη διασφάλιση της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του. Το sweetstoriesGR δεν αποτελεί αντίπαλο αλλά σύμμαχο της μεγάλης μας κοινότητας και στηρίζει χωρίς διάκριση κάθε προσπάθεια που γίνεται υπέρ της.
Αυτό όμως δε σημαίνει σε καμία περίπτωση πως είμαστε παθητικοί αποδέκτες των εξελίξεων ειδικά όταν αυτές προκαλούν βάσιμα πλέον ερωτηματικά για το κατά πόσο εξυπηρετούν και σέβονται τους παθόντες. Άλλωστε, όλοι υπόκεινται σε κριτική και πρέπει να υπόκεινται σε κριτική διότι αλλιώς τα σωστά δε θα επιβραβεύονται και τα λάθος δε θα διορθώνονται. Όμως αυτή τη φορά η «αντίπαλη» κριτική ξεπέρασε τα όρια, και μετατράπηκε σε επίθεση ασεβή και συκοφαντική. Έτσι το κατά την ίδια φιλοσοφία «αντίπαλο» sweetstoriesGR και οι λοιποί diabetes bloggers που τυχαίνει να έχουν διαφορετική άποψη όπως και μεμονωμένα άτομα που εξέφρασαν διαφορετικές γνώμες στα social media μπήκαν στο στόχαστρο όχι συνανθρώπου ασθενούς αλλά κάτι πολύ χειρότερο: των εκπροσώπων των ασθενών. Γιατί για εμάς οι εκπρόσωποι ωφελούν όλους και καταστρέφουν όλους, δεν μας αρέσει να επικαλούμαστε τα στρατόπεδα. Μη διακρίνοντας λοιπόν τους αποδέκτες, εκφράζουμε την δυσαρέσκειά μας σχετικά με το περιστατικό, το οποίο πλέον για εμάς έχει κλονίσει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη μας προς τα άτομα που εκφράστηκαν με αυτό τον τρόπο. Και επειδή δεν εκπροσωπούμε κανέναν ή τουλάχιστον έτσι λέγεται, τολμάμε να εκφράζουμε την αντίθεσή μας και αν ακόμα δεν μας επηρεάζει προσωπικά το ζήτημα γιατί εδώ δεν κάνουμε πράγματα για τους εαυτούς μας αλλά για το καλό των ανθρώπων που το έχουν ανάγκη και θέλουν οι ανησυχίες τους να φτάνουν εκεί που πρέπει, ειδικά τώρα που υπάρχουν επαρκείς λόγοι προς τούτο. Εμείς κάνουμε το καθήκον μας στην τελική και οφείλουμε να υπερασπιστούμε και όσους μοχθούν επίσης για τον ίδιο σκοπό: να κάνουν το καθήκον τους για να είμαστε όλοι καλά και να ζούμε με αξιοπρέπεια. Με τιμή, Δημήτρης Καπερδανάκης.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΧΡΗΣΤΟ ΔΑΡΑΜΗΛΑ
Κύριε Χρήστο Δαραμήλα, για 2η φορά σας απλώνουμε το χέρι να ενωθούμε, αλλά αυτό πλεον έχει έμπρακτες δεσμεύσεις, αυτήν την φορά απο την πλευρά σας να χαραξετε κοινή πορεία με εμάς που σας ζητάμε να μας εκπροσωπήσετε και σας δηλώνουμε ότι ποτέ δεν πιστέψαμε ότι ήταν δική σας η βρώμικη πένα, το λεξιλόγιο, ούτε καν η ιδέα της επίθεσης που όμως υπογράψατε.
Κατανοούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, όμως πρέπει επιτέλους να καταλάβετε ότι η μόνη δύναμη σας ειναι η κοινότητα στην οποία θεωρείστε πρόεδρος.
Η απόφαση είναι δική σας και η γνώμη μας θα σας συνοδεύει.
Με Τιμιότητα
Μαρία Κατσικαδάκου
