Δύο τόνοι χοιρινού παγκρέατος κάποτε αντιστοιχούσαν σε 225 γραμμάρια καθαρής ινσουλίνης!

Σε άρθρο της στον ιστοχώρο του Εθνικού Μουσείου Αμερικανικής Ιστορίας  του Smithsonian, η επιμελήτρια φαρμακευτικής Diane Wendt, παραθέτει στοιχεία σχετικά με το πως ξεκίνησε η παραγωγή της ινσουλίνης με τη χρήση παγκρέατος από χοίρους.

Όπως αναφέρει η ίδια, πηγή έμπνευσης για το άρθρο της ήταν μια δημοσίευση που είχε δει στο Diabetes Forecast, το επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Διαβήτη, η οποία έτυχε να συμπνέει με μια έκθεση του μουσείου που λάμβανε χώρα την ίδια περίοδο, σχετικά με την “Γέννηση της Βιοτεχνολογίας”. Και στις δύο περιπτώσεις, κύριο θέμα ήταν αυτό της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε την δεκαετία του 1970, η οποία, όπως γράφει η ίδια, “κάνοντας χρήση ανθρώπινων γονιδίων, τροποποιούσε γενετικά ζωντανούς μικροοργανισμούς ώστε να παράγει ινσουλίνη που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον ανθρώπινο οργανισμό.”

Από το 1920-1922, που ανακαλύφθηκε η ινσουλίνη από μια ομάδα Καναδών ερευνητών, στην παραγωγή της χρησιμοποιούνται ζωντανοί οργανισμοί. Ωστόσο, πριν ανακαλυφθεί η βιοτεχνολογία, οι μικροοργανισμοί αυτοί προέρχονταν από το πάγκρεας χοίρων και αγελάδων.
Σύμφωνα με το άρθρο του Diabetes Forecast, κάποτε, για να παραχθούν 225 γραμμάρια εξαγνισμένης ινσουλίνης, χρειάζονταν 2 τόνοι οργάνων που προέρχονταν κυρίως από χοίρους! Ευτυχώς, η ινσουλίνη που προέρχεται από χοίρους και αγελάδες είναι παρόμοια με αυτή που παράγει το ανθρώπινο πάγκρεας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μετατροπή των υδατανθράκων που τρώμε σε ενέργεια.

Στις αρχές του 1920, ο επιμελητής φαρμακευτικής του Smithsonian, Charles Whitebread έδειξε ενδιαφέρον για το νέο φάρμακο. Ήρθε σε επαφή με την Elli Lilly, που τότε ήταν η μόνη φαρμακευτική εταιρία που είχε άδεια να παράγει ινσουλίνη, ώστε να να λάβει δείγματα για να δημιουργήσει μια μικρή έκθεση σχετικά με την παραγωγή της ινσουλίνης. Η εταιρία ανταποκρίθηκε στέλνοντας δείγματα και φωτογραφίες που αντιστοιχούσαν σε κάθε βήμα παραγωγής της ινσουλίνης, όπως πραγματικοί αδένες μέχρι το τελικό προϊόν.
Πατώντας σε αυτόν τον σύνδεσμο μπορείτε να δείτε μια σειρά φωτογραφιών που διαγράφουν την εξέλιξη της ινσουλίνης.
Πηγή: National Museum of American History