Την περασμένη Κυριακή, κατά τη διάρκεια του SuperBowl, προβλήθηκε μια διαφήμιση του Dexcom G6 που έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην Αμερικανική Διαβητική Κοινότητα.
Η διαφήμιση παρουσίαζε τον Nick Jonas, γνωστό Αμερικάνο τραγουδιστή και ηθοποιό, να παρουσιάζει το G6 σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην τεχνολογία, και να λέει «Drones που παραδίδουν πακέτα σε απομακρυσμένες περιοχές, σκούπες ρομπότ… και οι διαβητικοί ακόμη τρυπάνε τα δάχτυλά τους;»
Η διαφήμιση σχολιάστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στα ΜΜΕ από ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1.
Τα θετικά Σχόλια
Πολλοί ήταν αυτοί που εξέφρασαν θετική άποψη γιατί η διαφήμιση σε ένα τόσο μεγάλο γεγονός της Αμερικανικής τηλεόρασης δίνει ορατότητα στη διαβητική κοινότητα, και ευαισθητοποιεί το ευρύτερο κοινό σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαβήτη.
Ο χρήστης Mike A. Millard γράφει «Χαίρομαι που ο Nick Jonas προβάλλει τη διαβητική κοινότητα. Είναι γεγονός ότι το Dexcom διευκολύνει τα πράγματα, όπως τα διευκολύνει και το Freestyle Libre και το Eversense. Όταν το βλέπει ο κόσμος, όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σε καθημερινό επίπεδο.»
Η Renee-Caryn White θεώρησε τη διαφήμιση θετική γιατί «τώρα ο κόσμος μπορεί να το βλέπει στο μπράτσο μου και να το αναγνωρίζει και να μην κοιτά επίμονα».
Άλλοι ανέφεραν ότι η διαφήμιση χαροποίησε παιδιά με διαβήτη που αναγνώρισαν τη συσκευή που χρησιμοποιούν στην οθόνη της τηλεόρασης και αυτό τα έκανε να αισθάνονται πιο «κανονικά».
Η ίδια η Dexcom, ανακοίνωσε ότι η διαφήμιση αυτή, προβλήθηκε στα πλαίσια ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τη χρήση συστημάτων συνεχούς καταγραφής γλυκόζης, και προώθησης του αγώνα για προσβασιμότητα των νέων τεχνολογιών σε ανθρώπους με διαβήτη.
Ποιος είναι ο Nick Jonas
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Nick Jonas είναι διάσημος τραγουδιστής και ηθοποιός, ο οποίος πάσχει από διαβήτη τύπου 1 από την ηλικία των 13 ετών. Είναι ενεργός στο πεδίο των διεκδικήσεων των ατόμων με διαβήτη και είναι ένας από τους ιδρυτές του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Beyond Type 1.
Ο Jonas ανακοίνωσε στο κοινό ότι πάσχει από διαβήτη το 2007, και από τότε βρίσκεται στο προσκήνιο της διαβητικής κοινότητας. Στο παρελθόν έχει προωθήσει την αντλία ινσουλίνης Omnipod της Insulet και με τη στάση του, έχει ενθαρρύνει νεαρά παιδιά να μην κρύβουν το γεγονός ότι πάσχουν από διαβήτη.
Σε δελτίο τύπου της Dexcom είπε ότι: «Πάρα πολλοί άνθρωποι με διαβήτη αναγκάζονται να τρυπούν τα δάκτυλά τους καθημερινά, πρακτική επίπονη και πεπαλαιωμένη, γιατί δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει ευκολότερος τρόπος. Πιστεύω πραγματικά ότι οι άνθρωποι με διαβήτη αξίζουν τη καλύτερη δυνατή φροντίδα, και με αυτό το ιδανικό πραγματοποίησα την πρώτη μου διαφήμιση στο Super Bowl. Είναι πολύ σημαντικό για μένα το γεγονός ότι κατάφερα να διαδώσω το μήνυμα της ευαισθητοποίησης για την ανάγκη μεγαλύτερης προσβασιμότητας σε συστήματα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης.»
Τι ανέφερε η Dexcom
Ο James Mc Intosh, Διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων της Dexcom, δήλωσε ότι: «Θεωρήσαμε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να παρουσιάσουμε το σύστημα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης στο ευρύτερο κοινό. Όχι μόνο στους ανθρώπους με διαβήτη, αλλά στους συγγενείς τους, τους φροντιστές τους, ακόμη και στους επαγγελματίες υγείας, που πρέπει να γνωρίζουν την ύπαρξη αυτής της τεχνολογίας και τη δυνατότητα που έχει να βελτιώσει τον τρόπο ζωής των ανθρώπων με διαβήτη.
«Όμως, το θέμα δεν είναι μόνο η ευαισθητοποίηση. Το θέμα είναι και η βελτίωση της προσβασιμότητας. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη ότι η ευαισθητοποίηση είναι σημαντική στη μάχη για βελτίωση των αποζημιώσεων των ασφαλιστικών, οπότε η διαφήμιση κατά τη διάρκεια του Super Bowl είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να υποστηρίξουμε και να δώσουμε ώθηση στις προσπάθειές μας να κάνουμε τα συστήματα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης προσβάσιμα στους ανθρώπους που έχουν να κερδίσουν πολλά από τη χρήση τους».
Η διαφήμιση
Η διαφήμιση παρουσιάζει τον Jonas να κάθεται στις κερκίδες του super bowl και να αναλογίζεται τα καταπληκτικά πράγματα που καταφέρνει η νέα τεχνολογία, καθώς κοιτά την εφαρμογή του G6 στο κινητό του τηλέφωνο. Κάνοντας αυτή τη διαδικασία, αναρωτιέται πώς γίνεται οι άνθρωποι με διαβήτη να συνεχίζουν να τρυπάνε τα δάκτυλά τους για να ελέγξουν το σάκχαρό τους.
Σύμφωνα με τα ξένα μέσα, η διαφήμιση κατά τη διάρκεια του Super Bowl είναι ιδιαίτερα δαπανηρή, με το κόστος προβολής για 30 δευτερόλεπτα, να αγγίζει τα 5,5 εκατομμύρια δολάρια.
Όταν το νούμερο αυτό συνδυαστεί με τα έξοδα παραγωγής, γίνεται σαφές ότι το κόστος ανεβαίνει κατά πολύ.
Η αρνητική κριτική
Από την πλευρά τους, τα άτομα με διαβήτη κατέκριναν την Dexcom γι’ αυτήν της την κίνηση, με κύριο επιχείρημα το γεγονός ότι η εταιρία ξόδεψε ένα υπέρογκο ποσό για να διαφημίσει ένα μηχάνημα, που στην Αμερική κοστίζει κατά μέσο όρο 4,744 δολάρια το χρόνο. Σε συνδυασμό με το ετήσιο κόστος της ινσουλίνης που είναι περί τα 5.700 δολάρια το χρόνο, ένας διαβητικός χρειάζεται περίπου 10.000 δολάρια το χρόνο για να ελέγχει την ασθένειά του με το G6.
Πριν την πανδημία ήταν γνωστό ότι ένας στους τέσσερις Αμερικάνους που πάσχουν από διαβήτη, δεν έχει τα απαραίτητα χρήματα και αναγκάζεται να μεριδοποιεί την ινσουλίνη του, πρακτική που συχνά καταλήγει στο θάνατο. Μέσα στην πανδημία, που πολλοί έχουν χάσει τη δουλειά τους και άρα και την ασφαλιστική τους κάλυψη, φαίνεται προκλητικό να ξοδεύονται τόσα χρήματα για τη διαφήμιση ενός προϊόντος που πολύ λίγοι έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν.
Μια κυρία με το ψευδώνυμο miss diabetes έγραψε ότι: «Ο Nick Jonas είναι αντιπρόσωπος μιας προνομιούχας ζωής με διαβήτη. Αυτό που λέει η διαφήμιση στο Super Bowl, είναι ότι οι διαβητικοί ζουν μια πολύ καλή ζωή με συστήματα καταγραφής γλυκόζης, ενώ η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε τα χρήματα να τα αγοράσουμε».
Την ίδια στιγμή, εταιρίες που παραδοσιακά διαφημίζονται στο Super Bowl, όπως η Coca Cola, η Pepsi και η Budweiser, φέτος απείχαν, η τελευταία μάλιστα δώρισε τα χρήματα που θα ξόδευε για διαφήμιση στις προσπάθειες εμβολιασμού του αμερικανικού πληθυσμού.
Όμως, και το ίδιο το θέμα του τρυπήματος του δακτύλου αποτελεί σημείο συζήτησης. Αφενός, η χρήση του οποιουδήποτε μηχανήματος συνεχούς καταγραφής γλυκόζης, δε σημαίνει για κανένα λόγο ότι ο χρήστης σταματά τα τρυπήματα στο δάκτυλο. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μικρά γράμματα της διαφήμισης αναγράφεται η φράση «Αν τα συμπτώματα ή οι εκτιμώμενες τιμές δεν συνάδουν με τις τιμές που αναγράφονται, οι αποφάσεις για τη διαχείριση του διαβήτη θα πρέπει να λαμβάνονται μετά από τρύπημα στο δάκτυλο.»
Όσοι χρησιμοποιούν cgms γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι τιμές της γλυκόζης πολλές φορές διαφέρουν από αυτές των μετρητών που χρειάζονται τρύπημα στα δάκτυλα, ενώ δεν είναι σπάνιο το μηχάνημα να βγάζει μηνύματα λάθους και να μην επανέρχεται για ώρες. Άλλες φορές, το μηχάνημα μπορεί να θέλει και δύο ώρες για να ξεκινήσει να λειτουργεί, διάστημα στο οποίο μπορεί να χρειαστεί να μετρήσει κανείς το σάκχαρό του.
Αφετέρου, το τρύπημα των δακτύλων συνοδεύεται από στίγμα. Η κοινότητα των διαβητικών, κάνει πολλές προσπάθειες να καταργήσει οποιοδήποτε στίγμα συνδέεται με το γεγονός ότι άτομα με διαβήτη αναγκάζονται να «τρυπιούνται» σε δημόσια μέρη, είναι λοιπόν άστοχο να έρχεται ένας αντιπρόσωπος της κοινότητας αυτής, ο οποίος είναι διάσημος και αγαπητός, και να καταστρέφει την προσπάθεια μιλώντας υποτιμητικά για το τρύπημα στο δάκτυλο.
Γιατί η Dexcom αποφάσισε να προβάλλει την διαφήμιση στο Super Bowl;
Το ερώτημα έχει τεθεί από τα ξένα ΜΜΕ και η απάντηση που δίνουν πολλοί Αμερικάνοι συντάκτες, είναι ότι η εταιρία θέλει να προωθήσει το προϊόν της στους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, ίσως και σε αυτούς με προδιαβήτη, ένα κομμάτι της αγοράς κατά πολύ πιο πολυπληθές από αυτό του διαβήτη τύπου 1.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στο site A sweet life, την οποία σας είχαμε μεταφέρει μεταφρασμένη, ο διευθύνων σύμβουλος της Dexcom, Kevin Sayer, είχε αναφέρει ότι ένας από τους στόχους της εταιρίας ήταν να επεκταθεί στην αγορά των ανθρώπων με διαβήτη τύπου 2, κάνοντας συμφωνίες με τις ασφαλιστικές εταιρίες για την κάλυψη του κόστους των cgms.
Τα ξένα μέσα μιλάνε για «αστοχία» της διαφήμισης και για έλλειψη ευαισθησίας. Ο συντάκτης του Esquire, Dave Holmes, σε άρθρο του σχετικά με τη συγκεκριμένη διαφήμιση γράφει: «Καθώς παρακολουθώ μια ακριβή διαφήμιση, για ένα αντικείμενο που μεγάλο μέρος του κοινού στο οποίο αναφέρεται, δεν μπορεί να αγοράσει, από μια εταιρία με τεράστιο ποσό ρευστού χρήματος, που πληρώνει για πρωταγωνιστή έναν άνθρωπο που ποτέ δεν θα χρειαστεί να ανησυχήσει για την τιμή της ινσουλίνης, σε μια εποχή που οι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και άρα και την ασφαλιστική τους κάλυψη, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ: Σοβαρά τώρα;».
Glykouli.gr
