Οι διαταραχές του ύπνου παίζουν ρόλο τόσο στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2, όσο και στις επιπλοκές του διαβήτη, σύμφωνα με ανασκόπηση ερευνών που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia.
Οι συγγραφείς της ανασκόπησης σημείωσαν ότι, παρά την αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ διαταραχών του ύπνου και εμφάνισης και εξέλιξης διαβήτη τύπου 2, αυτή τη στιγμή ο έλεγχος για τέτοιου είδους διαταραχές δεν αποτελεί μέρος των τακτικών ιατρικών εξετάσεων. Για να τονίσουν τη σημασία της αναγνώρισης και της αντιμετώπισης των διαταραχών του ύπνου σε ανθρώπους με διαβήτη, μελέτησαν τα πορίσματα προηγούμενων μελετών σχετικά με τον επιπολασμό των διαταραχών του ύπνου σε αυτόν τον πληθυσμό. Επίσης μελέτησαν την επίδρασή τους σε αποτελέσματα υγείας, όπως ο έλεγχος της γλυκόζης, οι καρδιαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη, η κατάθλιψη, η ποιότητα ζωής, και ο γενικότερος κίνδυνος θανάτου. Τέλος, έψαξαν έρευνες που να δείχνουν κατά πόσο η αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου θα μπορούσε να αλλάξει αυτά τα αποτελέσματα.
Τα προβλήματα του ύπνου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2
Η μελέτη των ερευνών αποκάλυψε ότι τα προβλήματα ύπνου σίγουρα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Οι άνθρωποι που κοιμούνται τακτικά λιγότερο από 5 ώρες τη νύχτα, είχαν 48% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2, ενώ 40% μεγαλύτερη πιθανότητα είχαν οι άνθρωποι με κακή ποιότητα ύπνου. Η αϋπνία συνδέθηκε με 7% αύξηση του κινδύνου, ενώ η αποφρακτική υπνική άπνοια συνδέθηκε με 102% αυξημένο κίνδυνο. Οι ερευνητές πιστεύουν, ότι όταν δεν κοιμόμαστε αρκετά και ποιοτικά, αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 μέσω βλαβερών συνεπειών του μεταβολισμού της γλυκόζης και της ρύθμισης του σωματικού βάρους.
Διάφορες διαταραχές του ύπνου ήταν πιο συχνές σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 απ’ ότι στον γενικό πληθυσμό – συμπεριλαμβανομένης της αϋπνίας (που αφορά 39% των ατόμων με διαβήτη τύπου 2), της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας (που αφορά το 55% με 86%), και το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών (που αφορά το 8% με 45%). Δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να βγει πόρισμα σχετικά με το κατά πόσο είναι συχνές άλλες διαταραχές του ύπνου – όπως Κιρκαδικές διαταραχές ρυθμού ύπνου-αφύπνισης, κεντρικές διαταραχές υπερϋπνίας ή παραϋπνίες – σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Διάφορες έρευνες έδειξαν ότι τα αποτελέσματα υγείας ήταν χειρότερα σε άτομα με διαβήτη που έπασχαν από διαταραχές του ύπνου. Η αϋπνία συνδέθηκε με 0,23% μεγαλύτερο μέσο όρο A1C καθώς και με 61% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αμφιβληστροειδοπάθειας. Επίσης, συνδέθηκε με 31% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης, καθώς και με επταπλάσιο κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο. Η αποφρακτική υπνική άπνοια από την άλλη, συνδέθηκε με 1% μεγαλύτερο μέσο όρο A1C, και με 2,64 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο διαβητικής νεφροπάθειας, καθώς και με 3,97 φορές αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβητικής νευροπάθειας. Η υπνική άπνοια συνδέθηκε και με 2,37 φορές αυξημένο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2.
Δυστυχώς, δεν υπήρχαν πολλά στοιχεία σχετικά με το πως μεταβάλλει τα δεδομένα η χορήγηση αγωγής για τις διαταραχές του ύπνου. Υπάρχουν φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί σε μικρές έρευνες, που πιθανά να βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου, και σε μία έρευνα, η τάξη φαρμάκων αγωνιστές ντοπαμίνης – που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του συνδρόμου ανήσυχου ποδιού – φάνηκε να οδηγεί σε μέση μείωση της A1C κατά 0,29%. Τα στοιχεία που υπάρχουν σχετικά με το κατά πόσο η θεραπεία με μηχάνημα συνεχούς πίεσης των αεραγωγών που χορηγείται για την υπνική άπνοια, βελτιώνει τον έλεγχο της γλυκόζης, είναι ασυνεπή, μιας και η μία έρευνα δείχνει μέση μείωση της A1C κατά 0,4%, ενώ άλλες έρευνες δεν δείχνουν καμία μείωση. Η απώλεια βάρους, σε μια έρευνα, φάνηκε να βελτιώνει τα αποτελέσματα της υπνικής άπνοιας, και να οδηγεί σε μείωση της A1C 0,7% κατά μέσο όρο, ενώ η βαριατρική χειρουργική για τον διαβήτη τύπου 2, σε μια ανασκόπηση ερευνών, φάνηκε να θεραπεύει εξολοκλήρου την υπνική άπνοια σε 87.9% των πασχόντων.
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει αμφίδρομη σχέση μεταξύ διαταραχών του ύπνου και διαβήτη τύπου 2, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει ένας αέναος κύκλος», κατέληξαν οι ερευνητές – εννοώντας ότι οποιαδήποτε από τις δύο παθήσεις, μπορεί να προκαλέσει την άλλη. «Μιας και η θεραπεία της διαταραχής του ύπνου θα μπορούσε να αποτρέψει την εξέλιξη του διαβήτη, θα έπρεπε να γίνουν προσπάθειες ώστε να γίνεται διάγνωση και να υπάρξει θεραπεία για τις διαταραχές του ύπνου σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, για να βελτιωθεί η υγεία και η ποιότητα ζωής.»
Πηγή: Diabetes Self Management
