Το χαμηλότερο επίπεδο μαγνησίου στο αίμα συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης αντίστασης στην ινσουλίνη και διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrients.
Το μαγνήσιο είναι ένα μέταλλο που βρίσκεται φυσικά σε ορισμένα τρόφιμα και είναι κλειδί για την υγεία και την ευεξία, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν το λαμβάνουν αρκετά στη διατροφή τους. Το μαγνήσιο εμπλέκεται σε εκατοντάδες λειτουργίες στο σώμα και παίζει ρόλο στον ενεργειακό μεταβολισμό και στη δημιουργία πρωτεϊνών – δύο λειτουργίες που είναι ιδιαίτερα σημαντικές εάν έχετε μια μεταβολική ή ενδοκρινική διαταραχή όπως η παχυσαρκία ή ο διαβήτης τύπου 2. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η λήψη αρκετού μαγνησίου μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα, καθώς και να μειώσει δυνητικά τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και μυϊκά προβλήματα. Μια διατροφή πλούσια σε μαγνήσιο μπορεί ακόμη και να βοηθήσει στην πρόληψη της εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 στην πρώτη θέση. Αλλά επειδή πολλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν αρκετό μαγνήσιο μόνο από τα τρόφιμα, η λήψη ενός συμπληρώματος μαγνησίου μπορεί να σας βοηθήσει να πάρετε αρκετό από αυτό το μέταλλο (μιλήστε με τον γιατρό σας, φυσικά, πριν πάρετε οποιοδήποτε νέο συμπλήρωμα).
Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ των επιπέδων μαγνησίου στο αίμα και των νέων περιπτώσεων αντίστασης στην ινσουλίνη ή διαβήτη τύπου 2 σε 5.044 ενήλικες ηλικίας 18 ετών και άνω στην Κίνα, οι οποίοι συμμετείχαν σε μια ερευνητική μελέτη που ονομάζεται China Health and Nutrition Survey. Ένα δείγμα αίματος νηστείας χρησιμοποιήθηκε για την εξέταση του μαγνησίου, της γλυκόζης αίματος νηστείας, της ινσουλίνης νηστείας και του A1C (ένα μέτρο μακροπρόθεσμου ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα) σε τακτά χρονικά διαστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Στην αρχή της μελέτης, κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε αντίσταση στην ινσουλίνη ή διαβήτη τύπου 2.
Το επίπεδο μαγνησίου συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο αντίστασης στην ινσουλίνη, διαβήτη τύπου 2
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 5,8 ετών, 1.331 συμμετέχοντες ανέπτυξαν αντίσταση στην ινσουλίνη και 429 εμφάνισαν διαβήτη τύπου 2. Όταν οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες ίσου μεγέθους (πεντημόρια) με βάση το επίπεδο μαγνησίου τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μεσαία ομάδα – με επίπεδο μαγνησίου στο αίμα από 0,89 έως 0,93 mmol/L – είχε 29% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξει ινσουλίνη αντίσταση από την ομάδα με τη χαμηλότερη πρόσληψη μαγνησίου, μετά από προσαρμογή για άλλους παράγοντες που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τον κίνδυνο για αντίσταση στην ινσουλίνη ή διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές βρήκαν παρόμοια αποτελέσματα – χαμηλότερο κίνδυνο για αντίσταση στην ινσουλίνη και διαβήτη τύπου 2 σε μέτρια επίπεδα μαγνησίου – όταν εξέταζαν συνεχώς τα επίπεδα μαγνησίου, αντί να συγκρίνουν ομάδες συμμετεχόντων.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη με χαμηλότερα επίπεδα μαγνησίου δεν είχαν στην πραγματικότητα έλλειψη μαγνησίου, στις περισσότερες περιπτώσεις. Το εύρος μαγνησίου που παρατηρήθηκε στους συμμετέχοντες ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου εντός του «φυσιολογικού» εύρους — δείχνοντας ότι ακόμη και εντός αυτού του εύρους, διαφορετικά επίπεδα μαγνησίου μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αντίστασης στην ινσουλίνη και διαβήτη τύπου 2.
Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι δεν είναι σαφές γιατί υπήρχε μια σχέση σχήματος U μεταξύ των επιπέδων μαγνησίου και της ανάπτυξης αντίστασης στην ινσουλίνη – με τον χαμηλότερο κίνδυνο να παρατηρείται στους συμμετέχοντες που έπεσαν στο μέσο των επιπέδων μαγνησίου. Απαιτείται περισσότερη έρευνα, έγραψαν, για να μάθουν γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό και εάν υπάρχει ένα βέλτιστο επίπεδο μαγνησίου για τη μείωση του κινδύνου για αντίσταση στην ινσουλίνη και διαβήτη τύπου 2.
