Οι 10 καλύτερες ελληνικές υπερτροφές που αξίζει να προσθέσουμε στη διατροφή μας

Η ελληνική γη μας προσφέρει απλόχερα τροφές που όχι μόνο είναι θρεπτικές, αλλά έχουν αποδειχθεί και θεραπευτικές. Η χώρα μας θεωρείται μία από τις πλουσιότερες παγκοσμίως σε θέματα βιοποικιλιότητας και εμείς το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να την εκμεταλλευτούμε και να απολαύσουμε τους καρπούς της.

Οι 10 καλύτερες ελληνικές υπερτροφές

Ελιές και ελαιόλαδο

Ένα τοπικό φυτό, η ελιά καλλιεργείται στο Αιγαίο από το 2.000 π.Χ. Από τότε ο καρπός και το λάδι της είναι κυρίαρχα στο ελληνικό τραπέζι, στη διατροφή, τη θρησκεία, τη μυθολογία και τη φαρμακευτική. Το ελαιόλαδο ήταν εξαιρετικά σημαντικό στα παλάτια της Κνωσού, των Μυκηνών και στην Πύλο. Ήταν βασικό συστατικό στη μαγειρική. Οι πολυφαινόλες του μειώνουν την κακή χοληστερόλη και αυξάνουν την καλή. Έχει αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες που πηγάζουν από τα πολύτιμα αντιοξειδωτικά του, βιταμίνη Ε, προβιταμίνη Α και μέταλλα.

Ταχίνι

Το ταχίνι φτιάχνεται από ψημένο σουσάμι. Μία κουταλιά ταχίνι, ειδικά ολικής αλέσεως, είναι το τέλειο διατροφικό συμπλήρωμα. Αρχικά, τα λιπαρά οξέα που περιέχει είναι κυρίως μονοακόρεστα και πολυακόρεστα: πρόκειται για λιπαρά οξέα που ανεβάζουν το επίπεδο της καλής χοληστερίνης και προστατεύουν την καρδιά.
Το ταχίνι είναι πλούσιο σε πρωτεΐνη, σύμπλεγμα βιταμινών Β, ασβέστιο, κάλιο, ψευδάργυρο, φώσφορο, μαγνήσιο και μαγγάνιο. Περιέχει επίσης σελήνιο, ένα από τα κυριότερα όπλα στο αμυντικό σύστημα του οργανισμό κατά του οξειδωτικού στρες.

Μαστίχα

Το μαστιχόδεντρο ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στους αρχαίους Έλληνες. Τα «δάκρυά» του χρησιμοποιούνταν για να αρωματίζουν το κρασί. Η μαστίχα Καλλιεργείται εκτενώς στη Χίο και μάλιστα στα νότια κυρίως του νησιού. Οι σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Το αντιοξειδωτικό του εκχύλισμα προλαμβάνει κατά της διαμόρφωσης αθηρωματικής πλάκας, προστατεύοντας την καρδιά. Οι πολυφαινόλες της μειώνουν τα επίπεδα γλυκόζης και χοληστερίνης στο αίμα. Η συχνή χρήση μαστίχας περιορίζει τη διαμόρφωση οδοντικής πλάκας. Τέλος, παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με το πεπτικό σύστημα.
Ανθότυρο

Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, η γνώση της παρασκευής τυριού περνούσε στους ανθρώπους από τους θεούς του Ολύμπου μέσω του Αριστέα, γιο του Απόλλωνα. Υπάρχουν αναφορές παρασκευής τυριού στα γραπτά του Αριστοτέλη και στις κωμωδίες του Αριστοφάνη, ενώ ο Όμηρος ανέφερε το τυρί συχνά στην Οδύσσεια. Το μαλακό, λευκό ανθότυρο φτιάχνεται στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας από το τυρόγαλα και την προσθήκη κατσικίσιου ή/και πρόβειου γάλακτος. Έχει ελάχιστο αλάτι και έχει υψηλή διατροφική αξία (πρωτεΐνη, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο).

Τραχανάς

Σύμφωνα με τη γαστρονομική ιστορία, ο σύγχρονος τραχανάς είναι εξέλιξη μιας μίξης αλευριού και γάλατος που κατανάλωναν οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι. Ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στο Βυζάντιο και αργότερα, ειδικά μέχρι τα χρόνια που δεν υπήρχαν ψυγεία. Ο τραχανάς μπορεί να διατηρηθεί για πάνω από έναν χρόνο σε δροσερό μέρος. Περιέχει πρωτεΐνη, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο και ασβέστιο με τη μορφή που ο οργανισμός μας μπορεί εύκολα να απορροφήσει. Περιέχει επίσης καροτενοειδή, όπως λουτεΐνη, ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό.

Μέλι

Το μέλι δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Η ιστορία της μελισσοκομίας στην Ελλάδα μετρά πολλά χιλιάδες χρόνια. ανασκαφές στη Φαιστό αποκάλυψαν κεραμικές κυψέλες από τη Μινωική εποχή (3.400 π.Χ.). Το μέλι έχει πάνω από 180 θρεπτικά συστατικά, καλούς υδατάνθρακες, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες Β και μέταλλα, όπως σίδηρο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο.

Σταμναγκάθι

Αυτό το χορταρικό έχει πικρή γεύση και είναι βασικό συστατικό της Κρητικής κουζίνας. Το όνομα προέρχεται από την παλιά συνήθεια των Κρητικών να το τοποθετούν στο στόμιο μιας κανάτας νερού για να προστατεύει το νερό από τα έντομα. Το σταμναγκάθι είναι πηγή φυτικών ινών, αντιοξειδωτικών, σιδήρου, ασβεστίου, καλίου και βιταμινών Α, C και Ε, αλλά και βήτα καροτίνης. Είναι εξαιρετικό τονωτικό και διουρητικό, βοηθά στην αποτοξίνωση του ήπατος και έχει και ελαφρώς καθαρτικές ιδιότητες.

Κρόκος Κοζάνης

Ή σαφράν. Το σαφράν χρησιμοποιούταν ευρέως στην ιατρική, καθώς οι αρχαίοι Έλληνες το έπιναν για να αντιμετωπίσουν την αϋπνία και τον πονοκέφαλο μετά από μέθη. Είναι εξαιρετικά πολύτιμο, καθώς η συγκομιδή και επεξεργασία του γίνεται με το χέρι και χρειάζονται περισσότερες από 75.000 κλωστές ή νημάτια από το άνθος του κρόκου για περίπου 500 γρ. σαφράν. Η μοναδική σύστασή του αποτελεί μια μοναδική προσθήκη στο διατροφικό πρόγραμμά μας.

Ρίγανη

Η ρίγανη είναι σκληρό και ανθεκτικό φυτό και δεν χρειάζεται πολύ νερό. Την συναντάμε, σε άγρια μορφή, κυρίως σε ηλιόλουστα και πετρώδη εδάφη σε όλη τη Μεσόγειο. Στην αγορά τη βρίσκουμε αποξηραμένη σε διάφορες μορφές (ματσάκια ή μαδημένη μέσα σε γυάλινα ή πλαστικά βαζάκια ή σακουλάκια). Αποτελεί ισχυρό αντιοξειδωτικό, διαθέτει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, αλλά και αντιφλεγμονώδη δράση.

Γιαούρτι

Το γιαούρτι είχε πάντα μια ιδιαίτερη θέση στο ελληνικό τραπέζι. Για την ακρίβεια καταναλώνεται σε όλη τη νότια Μεσόγειο. Το παραδοσιακό Ελληνικό γιαούρτι που έχει την πέτσα από πάνω φτιάχνεται από πρόβειο ή αγελαδινό γάλα και περιέχει ωφέλιμα βακτήρια για το γαστρεντερικό μας σύστημα. Περιέχει επίσης πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, λιπαρά, ασβέστιο, φώσφορο, βιταμίνες Β και άλλα.

Πηγή: Εναλλακτική Δράση