Αν κοιτάξει κανείς την ιστορία θα διαπιστώσει ότι η λειψυδρία δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Παρ’ όλα αυτά, μια ζοφερή ματιά στο μέλλον θα μας δείξει ότι δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη, μιας και τώρα συντρέχουν παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή, κακή διαχείριση των υδάτων και αυξανόμενη πυκνότητα πληθυσμού.
Ειδική αναφορά των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την Λειψυδρία του 2021, αναλύει τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε στα ερχόμενα χρόνια ως αποτέλεσμα μειωμένων βροχοπτώσεων σε βασικά σημεία στον κόσμο, τα αίτια που προκαλούν την λειψυδρία, και τα μέτρα που λαμβάνουμε καθημερινά για να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη νερού.
Η ανακατανομή των υδάτων λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι ένα πρόβλημα που ήδη αντιμετωπίζουν πολλές χώρες στον κόσμο. «Με την κλιματική αλλαγή που οφείλεται στην ανθρώπινη παρέμβαση, η συχνότητα και η σφοδρότητα της ξηρότητας έχει ήδη αυξηθεί σε πολλές περιοχές του πλανήτη όπου τα αποθέματα νερού ήταν ήδη χαμηλά» γράφουν οι συγγραφείς της έρευνας.
«Καθώς ο πλανήτης αναπόφευκτα φαίνεται να οδεύει προς αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς κελσίου σε σχέση με τα επίπεδα της προ βιομηχανικής εποχής, οι επιπτώσεις της λειψυδρίας εντείνονται, και προβλέπεται ότι θα επιδεινωθούν σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα αν δεν αλλάξει κάτι».
Τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ήδη επηρεάζονται από τις λειψυδρίες τις περασμένες δύο δεκαετίες, γεγονός που κοστίζει στην οικονομία περισσότερα από 124 δισεκατομμύρια δολάρια.
Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι υπάρχει συνήθως διαφορά μεταξύ των ελλείψεων που οι άνθρωποι αναφέρουν και μεταξύ των πραγματικών αριθμών, γεγονός που σημαίνει ότι τα νούμερα αυτά θα πρέπει να θεωρηθούν συντηρητικά. Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στις εκτιμήσεις δεν λαμβάνονται υπόψη οι οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών.
Παρ’ όλα αυτά, στο άκουσμα της λέξης «λειψυδρία», οι πρώτες χώρες που μας έρχονται στο μυαλό είναι οι αναπτυσσόμενες. Περίπου ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές που πιθανά αντιμετωπίζουν κίνδυνο έλλειψης νερού. Μέχρι το τέλος του αιώνα, πιστεύουμε ότι οι περισσότερες χώρες θα έχουν κάποιο θέμα με την λειψυδρία.
Αναφορές που προβλέπουν πόσο σοβαρός θα είναι ο κίνδυνος έλλειψης νερού σε ένα μέλλον με έντονη κλιματική αλλαγή, έχουν γίνει ιδιαίτερα συχνές. Γιατί όμως, εφόσον γνωρίζουμε καλά πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η λειψυδρία, δεν κάνουμε κάτι ουσιαστικό για να βελτιώσουμε την κατάσταση;
Σε μια προσπάθεια εύρεσης λύσης, η αναφορά των Ηνωμένων Εθνών συγκέντρωσε κάποιες περιπτωσιολογικές μελέτες οι οποίες περιείχαν πραγματικές εμπειρίες λειψυδρίας, για να τονίσουν ποια μέλη του πληθυσμού θα επηρεαστούν περισσότερο από τις συχνές περιόδους έλλειψης νερού.
Η ενδυνάμωση των αγροτών είναι ένα πρώτο βήμα που φαντάζει προφανές. Όμως, και οι άνθρωποι που δουλεύουν στον τουρισμό, τις μεταφορές, τον υδροηλεκτρισμό, ακόμη και το ψάρεμα, θα επηρεαστούν από τον τρόπο που θα γίνει η διαχείριση των υδάτων.
Βάσει εμπειριών που συλλέχθηκαν στις μελέτες αυτές, καθίσταται σαφές ότι η πολιτική που ακολουθείται στη διαχείριση του νερού δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με έλλειψη γνώσης, αλλά με κακή μνήμη.
«Οι μηχανισμοί διαχείρισης κινδύνων που επικρατούν αυτή τη στιγμή και η προσέγγιση στο πρόβλημα της λειψυδρίας, δεν ανταποκρίνονται στη συστημική φύση του κινδύνου λειψυδρίας.» γράφουν στην αναφορά. «Οι περιπτωσιολογικές μελέτες περιγράφουν θεμελιώδεις αλλαγές και ανάπτυξη συγκεκριμένων πολιτικών όταν η λειψυδρία είναι σοβαρή, και παντελή έλλειψη δράσης όταν η λειψυδρία δεν είναι άμεση».
Κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την επόμενη λειψυδρία όταν έρχεται η περίοδος των βροχών, έτσι δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι περισσότερες προσεγγίσεις των πολιτικών βασίζονται στην αντίδραση και όχι στην πρόβλεψη.
Ο ειδικός αντιπρόσωπος για την μείωση των κινδύνων καταστροφών του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ, Mami Mizutori, παρομοιάζει μελλοντικές λειψυδρίες με παγκόσμια καταστροφή που δεν θέλουμε ούτε να τη φανταστούμε.
Η κοινωνική ανισότητα, η έλλειψη προετοιμασίας, και η δυσκολία προσαρμογής σε νέους κινδύνους δεν έχει βοηθήσει ιδιαίτερα σε κινδύνους που εμφανίστηκαν στο παρελθόν. Η παγκόσμια κοινότητα δεν μπορεί να ξεχνά πόσες κοινότητες εξαφανίστηκαν λόγω έλλειψης πρόσβασης σε καθαρό νερό.
Πηγή: Science Alert
